BOOK 3 - UNLIMITED

CHAPTER 10

THE TIME HAS STOP

Cold and green.

Nakatanggap ng tawag mula kay Dwein. Halos mabasag ang audio ng phone, hindi ang eardrums dahil naagapan agad nailayo sa tenga. "Yes?" Sa normal na boses.

"Have you seen Samantha's account?" Malakas pa rin ang boses na parang wala ng bukas.

Natigilan sa tanong na iyon. "Why should I?" Sa malamig kong tono.

"Then, not yet?! You're in Baguio right?"

"Yes."

"Oh boy! She is also where you are, with Alex."

Ilang segundo pa bago naintindihan ang narinig.

"Are you still there? Sky? Hey!"

"Is that interesting?"

"Wow, I don't know. I thought you knew or you should know."

"Thanks, Dwein. But don't bother me again for such things."

Huminga pa ito ng malalim sa kabilang linya. "Alright brother, if you crossed their way just turn around and walk or if not, just say hi or hello then smile," nang may konting saya na ang boses.

"Sige, bye." A useless talk.

But deep inside hurt filled without stopping. The emotion I cannot suppress.

Ilang oras pa ang lumipas. Ilang oras ng nagpipigil hindi sumilip sa account na sinasabi ni Dwein. No one knows in my former school I transferred here in Philippines and no one knows I received and took the invitation to be here in Baguio City aside from my parents and Dwein.

Then, who cares if I look?

Why? Do I want to see her again?

Mabilis binuksan ang personal laptop, hinanap ang sinasabi ng kaibigan. Sa timeline ay magkasama ang dalawa, matagal iyon tinitigan. Mas lalo pa gumanda si Sam, nakangiti sa larawan at nakayakap sa kanya si Alex.

Kapalit ng tinititigan ay ang bigat ng sakit at kalungkutan. Ang matagal ng gustong ibaun ay umibabaw, kumalat sa buong pagkatao. Biglang nanlabo ang paningin.

Stop now Sky.

Pero ang kabilang parte ng sarili ay mas lalo pang pinakatitigan ang larawan. May caption sa itaas, Baguio City, Philippines. With my only one. With heart shape.

May kumatok sa pinto. Mahigpit na pala ang hawak sa laptop. Itinabi muna iyon.

"The program will begin, sir," sabi ng attendant pagkapasok sa loob ng resting area.

Iniwas ang mga mata at nagbigay ng tango dito. Nang umalis ang nagsalita ay walang gatol sinarado ang account at sumunod palabas para abalahin ang utak sa mga nangyayari sa pakay dito. Pinamanhid ang sarili, huminga ng malalalim at pumasok sa isang esklusibong lugar na puro mga kilalang tao. Kasama dito si Froiland Weslee at Roi Ken na nabunggo ko noong seminar. Piniling tumabi kay Froiland.

"Tikman mo." Ibinigay ang isang strawberry flavor candy.

"I thought bawal ang pagkain dito?"

"Huwag mo ipakita para hindi ipagbawal," nakangiting sabi.

May tumawag dito at umalis sa upuan, pumunta sa harapan at nagsalita. Napatitig ako sa kanya, dahil kung magsalita ito ay parang hindi kilalang mga tao ang kaharap. Isa sa mga bisita ay stockholder ng American Airlines, mayroon din pinsan ng Hari ng England at may malaking dairy production sa Australia. At ang kilalang chocolate producer ng kilalang brand ay nandito rin.