2019 Wattys Ödülleri - Tarihi Kurgu Kazananı
Serinin TÜM KİTAPLARI bu çalışma ALTINDADIR.
Aşk mı özgürlük mü? Aşk mı hüküm mü? Aşk mı intikam mı?
Aşkın ve seçimlerin birbirine karıştığı yaşamlar.
Ayashri intikam ve özgürlük adına Zaferin Ruhu adlı...
EĞER GÜNCELLEME BİLDİRİMİ GELMİYORSA KÜTÜPHANEDEN ÇIKARIP, BİR DAHA EKLEYİN VEYA BENİ TAKİP EDİN.
Bölüm Şarkısı: "Only One King" (feat. Jung Youth) // Produced by Tommee Profitt
Yayınlanma Tarihi: 29.01.2020 (23:18)
Aşağıda Enrico, Miraim, Gael, Narnie var.
*KARDELENİN VEDASI ADLI HİKAYEME BAKAR MISINIZ?*
İyi Okumalar!
♕
Larastka Krallığı/Valhares Bölgesi - Mayzen - Mayzen Sarayı
Jayce (Yaş:32)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Loya'nın isteği üzerine doğudan başlayarak güneye inecektik. Kış vakti yolculuk zorlu olurdu ama Loya'yı kıramamıştım. Valhares'e, Nizar'a ve Azinkayt'a haberciler gönderdikten sonra yola çıkmıştık. Kara rağmen ilerlemiştik. Bu yolculuk güzel olacaktı. Farklı ülkeler, farklı şehirler görmek güzeldi. Her daim hoşuma giderdi. Larastka'nın merkezi doğu şehirlerinde mutlaka konaklayarak şehirlerin denetimini incelemiştim, Loya'ya şehirleri tanıtmıştım. Onun da hoşuna gitmişe benziyordu.
Valhares sınırlarına girdiğimizde ise değişen bir fark yoktu. Hala Larastka şehirlerindeymiş gibi hissetmiştim. Atalarımın başarılı politikası sonucu buranın öz benliği yitirilmişti, bu şehirlere de yansımıştı. Valhares'e özgü bir şey yoktu. Sadece insanlar farklıydı. Larastka'nın soğuk kibri bu insanlarda hiç yoktu. Meraklı ve korku dolu yüzlerle bize bakıyorlardı. Valhares'in başkenti Mayzen de diğer şehirler gibi kendi özbenliği yoktu, yitirilip gitmişti. Kantre kadar güzeldi değildi, diğer doğu şehirlerim gibi de değildi ama kendisine has havası yoktu, soluk bir taklitti. Sadece şehrin surları Mayzen'i Larastka şehirlerinden ayırıyordu. Biz böylesine devasa surlar inşaa etmezdik.
Saray, şehrin en yukarısına inşaa edilmişti. Kibirle şehrin insanlarını izliyordu. Beyaz rengiyle şehrin incisiydi. Bizi karşılayacak olan kalabalık grup içinde Enrico ve Miraim'i tanıyabilmiştim. Enrico baharın başlangıcına uygun olacak şekilde giyinmişti. Yanında olan eşi Miraim ise kıvırcık saçlarını toplatmış, pembe ipek bir elbise seçmişti. Larastka kadınları gibi korseli bir elbise değildi. Bir omzu açık iken diğer omzu kumaşla kaplıydı. Eh, giyim olarak bizden farklı olmalarına da itiraz edemezdim.
Atımdan indiğim zaman karşımdakiler saygıyla eğilmişlerdi. At arabasından Loya inmişti, yanıma gelmişti ve beraber yöneticilerin karşısına geçmiştik. Enrico "Valhares'e hoş geldiniz, majesteleri!" dedi.
Gülümseyerek "Hoş bulduk, Yönetici Enrico. Sizleri en son düğünümde görmüştüm, hiçbir şekilde değişmemişsiniz." dedim. Birkaç defa konuşma imkanım olmuştu. Fakat onları hiç unutmama sebebim Talayer ve Ayashri ile yakın olmalarıydı. Onların potansiyel müttefikleri olarak aklımda kalmıştı.
