2019 Wattys Ödülleri - Tarihi Kurgu Kazananı
Serinin TÜM KİTAPLARI bu çalışma ALTINDADIR.
Aşk mı özgürlük mü? Aşk mı hüküm mü? Aşk mı intikam mı?
Aşkın ve seçimlerin birbirine karıştığı yaşamlar.
Ayashri intikam ve özgürlük adına Zaferin Ruhu adlı...
EĞER GÜNCELLEME BİLDİRİMİ GELMİYORSA KÜTÜPHANEDEN ÇIKARIP, BİR DAHA EKLEYİN VEYA BENİ TAKİP EDİN.
Bölüm Şarkısı:Nilipek. - Gömülür
Yayınlanma Tarihi: 03.01.2020
Aşağıda Kaisra, Ronald var.
İyi Okumalar!
♕
Larastka Krallığı - Kantre - Ulu Saray
Loya
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Doğacak bebeğim için bir şeyler hazırlamak hoşuma gidiyordu. İçimde minik bir yaşam büyüyor, hayata hazırlanıyordu. Onun varlığını bilmek ise kutsaldı. Tanrıça'nın armağanıydı, Tanrı'nın ise ödülüydü. Kraliyet için önemini düşünmüyordum. Çevremdekiler kesin erkek olacak dese bile ben buna kulaklarımı tıkıyordum. Erkek veya kız, ne önemi vardı ki? Bebek, bebektir sonuçta. Onun cinsiyetine göre bir değer yüklemek anlamsızdı. Kaç yıldır bu saraydaydım. Çevremdeki insanlara bunun önemsiz oluşu anlatmaya çalışmıştım ama beni dinleyen yoktu. Onların tek derdi bebeğin erkek olmasıydı. Erkek olunca ne olacaktı ki? Gökten altın mı yağacaktı, musluklardan mücevherler mi fışkıracaktı? Anlamıyordum. Kesinlikle bu zihniyeti anlamıyordum ve anlamak istemiyordum.
Elime iğne battığında Yamuna ay demişti. Bu sarayda gerçekten yakın olduğum tek kişiydi. Esla'da olsaydık asla beraber olamazdık ama yabancı bir sarayda olunca insan kendisine yoldaş arıyordu. Yamuna ise iyi bir yoldaş olmuştu. Beni asla utandırmamış, oldukça iyi bir saray hanımı olmuştu. Ayashri'nin kız kardeşleriydik sonuçta. Birbirimize destek vermeyeceksek halimiz iyi olmazdı.
Yamuna "Loya, eline dikkat eder misin?" dedi ve parmağıma baktım. Ufak bir kan beni korkutmamıştı.
Parmağımı emdikten sonra "Bir şey olduğu yok. Bu kadarcık kandan da düşük yapacak değilim." dedim.
"Sen Larastka Kraliçesi Loya'sın, unuttun mu? Bir iğne bile sana zarar vermemeli, bunu sakın unutma." dedi ve güldüm.
Gülerek "Yamuna, beni eğlendiriyorsun." dedim.
İpek kumaşa iğnesini batırır iken "Hiç Esla'yı özlüyor musun?" dedi. Bu ani sorusu beni şaşırtmıştı. Genelde Esla'dan, Azinkayt'dan bahsetmezdi, orayı görmezlikten gelirdi. Şimdi anması ilginçti.
"Özlediğim yanları var, elbette. Peki sen özledin mi?"
İç çekmişti. Bakışları düşünceliydi, kumaşa odaklanmıştı."Galiba özledim. 17 yaşında genç bir kız iken zenginliği arzulardım, bunun için kendi öz ailemi bile terk etmeyi düşünmüştüm. Buraya ilk geldiğimde ise hayallerime kavuştum dedim. Şimdi ise tuhaf bir şekilde Esla'yı özlüyorum. Neden bilmiyorum ama özlüyorum."
