Chapter 46

75 6 0
                                    

Drei's Point of View.

I stopped before I could even enter myself to the gate of the house in front me. May ilang tao ang nauuna na sa 'king maglakad papasok. Kahit nasa labas pa lamang ako ay rinig na rinig ko na ang pinagsamang ingay ng mga tao at tunog ng malumanay na tugtog. Siguradong maraming bisita ang nandito ngayong gabi. Hindi ko dapat maramdaman 'to but damn! Bakit kinakabahan ako?

Napabuga ako ng hangin.

"You okay?" Ibinaling ko ang tingin kay Volt na inaayos ang suot niyong itim na pulo.

"How's my look? Am I look presentable?" He look at me in a few minutes. Ilang beses akong tumingin sa salamin bago umalis ng bahay and yet, I still feel uncomfortable. Damn!

Instead of answering my question, he just chuckled which make my eyebrows arched.

"Relaxed, Drei. Huwag kang masyadong kabahan. Ipapakilala ka lang naman ni Caye sa pamilya niya. Kung pinoproblema mong baka hindi ka nila magugustuhan? Why the hell you care? Hindi ka naman seryoso sa kaniya hindi ba?"

Hinawakan ko ang kurbatang nasa leeg ko at bahagyang inayos ito. Pakiramdam ko ay nasasakal ako sa mga oras na 'to. "Hindi mo naiintindihan. Kailangan kong makuha ang loob nila dahil kung hindi, ito na ang magiging katapusan ko."

Narinig ko na naman siyang tumawa. Nagsimula na kaming makisabay sa nga taong naglalakad papasok. "You're overreacting. Ni-locked lang naman ng mga magulang mo ang mga accounts mo. Makakasurvive ka pa araw-araw. Sa tingin ko hindi naman mahirap intindihin ang bagay na 'yon. Saka kahit naman hindi ka kilala ng magulang ni Caye. Well, except to his Dad, Mr. Anderson. Ibinibigay pa rin naman niya ang mga gusto mo. What's the big deal?"

"Kahit na. I still want to win their hearts. Para madali na lang sa 'kin ang gamitin si Caye kung sakali. Wala nang magiging hadlang."

Napamura na lang ako sa isip ko nang maalala ko na wala na akong makukuhang pera sa mga accounts ko. Nalaman ni Dad ang pagtulong ni Mom sa 'kin nitong nakaraang party. Obviously, he got angry. At bilang parusa. Sinigurado niyang wala na akong pagkukuhanan ng pera.

That's was the reason why I didn't even bother when Ms. Quinta told us that she will be going to lessen our allowances. Kasi alam kong may mapagkukunan pa ako. Pero ngayon?

"I can't survive everyday with a limited amount of money." I let out a heavy sigh.

"If that's the case. Bakit nag-abala ka pang bumili ng ipang-reregalo sa kaniya kung wala ka ng pera?" He smirked.

"She requested it. Wala naman talaga sa plano na regaluhan ko siya ng ganito kamahal. One night in bed is enough actually." I rolled my eyes in frustration. "I can't even do this in my previous relationship." Huminga ako ng malalim. "But I can also use this as a bait. Pwedeng mas mahulog siya sa 'kin kung magbibigay ako ng bagay na gusto niya. Kung hindi ako magugustuhan ng parents niya. Baka ipaglaban niya ako sa kanila. You know, I don't just do it for the sake of money, but also for the power."

Habang kami pa ni Caye. Makukuha ko rin ang loob ng iba pang estudyante sa school nila. Igagalang at ererespeto nila ako. At magiging mataas din ang tingin nila sa 'kin.

He slowly shaking his head. "Ikaw ang bahala. Buhay mo naman 'yan. But, let me just remind you about the bet." Tsk. Naisingit pa talaga sa usapan.

"May isang salita ako Basta siguraduhin mong magagawa mo ang pinagagawa ko." Taka ko naman siyang tiningnan. "Where is Snow, anyway? Bakit hindi mo siya kasama?"

"She's with the girls," sagot niya. "Sasaktan ko na nga siya, hindi ko pa ba siya bibigyan ng time para magsaya? I'm not that kind of rude."

Inakbayan ko siya. "That's the real man."

When Brats Meets The Badass Where stories live. Discover now