#62 Come back

702 95 6
                                    

ΕΕΕΕΙΙΙ

Ειναι κανεις ακομη εδωωωω οεοοοο;;;;

Ωραια, μαλλον μιλαω μονη μου.

Οσοι μεινατε ακομη στην ιστορια αυτη και δεν την ξεγραψατε σαν πρωην μαλακα γκομενο σας ειμαι ευγνωμων!!!

Οσοι δεν... πριτς εσεις θα χασετε το καλυτερο!!!

~~~

1 χρονος αργοτερα:

<<Το παιδι μου>> φωναζει η μητερα μου με το που βγαινω απο τον διαδρομο του αεροδρομιου παραπατωντας. Το εχω παρει αποφαση. Τα ταξιδια με αεροπλανο ειναι ο,τι χειροτερο υπαρχει στον κοσμο. Δεν ξαναναβαινω ποτε.

Η μητερα μου εχει να με δει σχεδον εναν ολοκληρο χρονο. Απο περυσι τον Αυγουστο που με ειχε αφησει στο ιδιο αεροδρομιο κλαιγοντας.

Τρεχει κατα πανω μου, κλαιγοντας παλι και με παιρνει στην αγκαλια της. <<Αγαπη μου, ηρθες!>>

Χαμογελαω και την σφιγγω και εγω πανω μου. <<Μαμα, θα σκασω>> την προειδοποιω και κανει ενα βημα πισω σκουπιζοντας τα δακρυα.

<<Δεν το πιστευω οτι ηρθες. Μας ελειψες παρα πολυ κοριτσι μου>> λεει ακομη συγκινημενη και με φιλαει στα μαγουλα.

<<Και εμενα μου λειψατε μαμα. Ο μπαμπας που ειναι;>> κοιταω πισω της ψαχνοντας τον.

<<Πηγε να παρει τις βαλιτσες σου>> με ξαναπαιρνει στην αγκαλια της. <<Α να τος!>>

Γυρναω και κατευθειαν πεφτω στην αγκαλια του. <<Μπαμπακα>>

<<Το παιδι μου>> αρχιζει και εκεινος να κλαιει. <<Καμελια δεν το πιστευω οτι εβαψες τα μαλλια σου>> παρατηρει αμεσως και γελαω. Το ηξερα οτι θα ειναι ο πρωτος που θα καταλαβαινε την διαφορα. Ο μπαμπας μου παντα παρατηρει ακομη και την πιο μικρη λεπτομερεια.

<<Σου αρεσουν;>>

<<Ειναι υπεροχα, αγαπη μου. Πες μου τωρα. Πως περασες; Πως ειναι εκει τα πραγματα; Γιατι δεν γυρισες στις διακοπες τα Χριστουγεννα;>>

<<Μπαμπα, ακομη δεν γυρισα θες να φυγω;>> τον απειλω και κανει ενα βημα πισω σηκωνοντας τα χερια.

<<Οκευ οκευ σταματαω>> λεει χαμογελαστος και ορκιζομαι οτι ειναι η πρωη φορα που τον βλεπω τοσο ευτυχισμενο.

<<Παμε σπιτι;>> προτεινει η μαμα και με πιανει απο τη μεση. <<Εχω πεθανει της πεινας>>

10 Signs a Guy likes you ✔️Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα