10 Signs a Guy likes you ✔️

#51 Mothers' problems

Γεια και απο δωωωω

Πω γαμω μου ελειψε τοσο αυτο το μπουκκκ😢

Το κεφαλαιακι θα ειναι λγ βλακεια αλλα τι να κανουμε δεν ειναι ολα τελεια😄

Γουελ χαβ φαν

~~~

<<Θελεις να φυγω εγω; Να της μιλησεις πιο ανετα;>> με ρωτα ο Χαρρυ.

<<Οχι>> κουρνιαζω στην αγκαλια του. <<Σε θελω εδω. Σε χρειαζομαι διπλα μου>>

<<Ναι αλλα ξερεις... θα πειτε δικα σας πραγματα σαν μανα και κορη, ρε Καμελια>>

<<Αυτη τη στιγμη το μονο που θελω ειναι να μην την βρισω τιποτα αλλο>> λεω εκνευρισμενη και πληκτρολογω το νουμερο της στο σταθερο.

<<Καμελια ειναι->> παει να πει ο Χαρρυ αλλα του κανω νοημα να σταματησει.

<<Παρακαλω;>> το σηκωνει και κοιταζω τον Χαρρυ. Μου εχει λειψει η φωνη της.

<<Η Καμελια ειμαι>> της λεω αποτομα και ο Χαρρυ μου κανει σημα να το παω πιο ηρεμα. <<...μαμα>>

<<Κοριτσι μου>> ακουω την χαρα στη φωνη της <<Μου ελειψες μικρη μου. Πως περασες στην Ιταλια; Να φανταστω τελεια; Ο Χαρρυ καλα ειναι;>> μου κανει απανωτες ερωτησεις και ρολαρω τα ματια μου.

<<Ολα τελεια>> απανταω στις ερωτησεις της μονο με αυτο. <<Μιλησα με τον μπαμπα και μου ειπε για την Τεταρτη>> λεω κοφτα και σιγα σιγα το κλιμα γινεται βαρυ.

<<Α>> λεει και σταματαει για λιγο. <<Και τι σου ειπε;>>

<<Οτι θα ερθεις για φαγητο. Ετσι;>> τηα λεω ψεμματα. Θελω η ιδια της να μου πει για αυτον που θα κουβαλησει αλλα πολυ φοβαμαι οτι δεν θα αντεξω.

<<Εμ ναι. Θα ερθω. Αλλα οχι μονη μου>> λεει χαμηλοφωνα και εγω γινομαι κοκκινη απο τα νευρα.

<<Τι; Με παρεα θα ρθεις;>> ρωταω δυνατα.

<<Καμελια μην μου το κανεις αυτο...>>

<<ΝΑ ΜΗΝ ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΤΙ; ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΝΑ ΕΡΘΕΙΕ ΜΕ ΤΟΝ ΓΚΟΜΕΝΟ ΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΣΥΣΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΡΩΗΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΡΗ ΣΟΥ; ΕΙΣΑΙ ΣΟΒΑΡΗ;>> ωρυομαι και ο Χαρρυ μου χαιδευει το χερι.

<<Δεν ειναι γκομενος μου Καμελια>>

<<Ειλικρινα χεστηκα για το τι στο διαολο σου ειναι. Εδω δεν προκειται να πατησει ουτε αυτος ουτε εσυ>>

<<Αγαπη μου λες λογια που θα τα μετανιωσεις. Σε παρακαλω ακουσε με λιγο>>

<<Δεν εχω να ακουσω τιποτα. Κανε ο,τι σκατα θες αλλα εμενα και τον μπαμπα ξεχνα μας. ΑΚΟΥΣ;>> φωναζω και αρχιζω να κλαιω.

<<Καμελια παραλογιζεσε! Ακουσε με για ενα λεπτ->> της κλεινω το τηλεφωνο στα μουτρα και πεφτω στην αγκαλια του Χαρρυ.

[...]

Χτυπαει η πορτα το πρωι και σηκωνομαι αργα απο το κρεβατι μου για να ανοιξω. Ποιος στο καλο ειναι πρωινιατικα;

<<Καλημερα>> μου λεει η Αννι μολις ανοιγω. 8:30 η ωρα. Ναι... σιγουρα. Αποκλειεται να ειναι αυτη η φιλη μου. Η Αννι ποτε δεν ξυπναει το καλοκαιρι πριν της 11.

<<8:30 ειναι ακομη ρε Αννι>> την αφηνω να περασει μεσα και χασμουριεμαι για ακομη μια φορα. <<Στον υπνο σου με εβλεπες;>> ξεπλωνω διπλα της στον καναπε.

<<Γιατι κοιμηθηκα νομιζεις καθολου;>> βγαζει τα γυαλια ηλιου της και εμφανιζονται οι μαυροι κυκλοι κατω απο τα ματια της.

<<Το ειπες στον Αλεξ;>> ρωταω ετοιμη να ξανακοιμηθω.

<<Οχι ακομη. Μιλησα με την μαμα ομως>>

Γουρλωνω τα ματια μου. <<Το ειπες στην μαμα σου;>>

Κουναει αρνητικα το κεφαλι της. <<Για ηλιθια με περασες; Οχι βεβαια. Μονη της το καταλαβε. Με αυτο το μητρικο ενστικτο που την κατακλυζει, λεει>>

<<Και; Τι σου ειπε;>> σηκωνομαι και καθομαι κανονικα στον καναπε. Και καπως ετσι μου εφυγε η νυστα.

<<Το πηρε πολυ ψυχραιμα, ομολογω. Μου προτεινε να το κρατησω, αλλα εγω δεν ξερω τι να κανω>> παραδεχεται και πιανει την κοιλια της. <<Ο,τι και να λεμε... ειναι παιδι μου>>

Σηκωνομαι απο τον καναπε και στηριζομαι διπλα της. <<Αν θελεις κρατησε το. Αλλα πρεπει να το πεις στον Αλεξ. Οφειλει να ξερει>> 

<<Το ξερω. Θα του το πω οταν το παρω αποφαση>> με αγκαλιαζει και την κλεινω και εγω σιφχτα στην αγκαλια μου. <<Ευχαριστω που υπαρχεις>>

Γελαω. <<Θες καφε;>>

~~~

χου ιζ μπακ;

ΡΙΑ ΙΖ ΜΠΑΑΑΑΑΑΑΚ

ΓΙΕΙ

και ναι φτασαμε τα 8000 βιουζ και αισθανομαι τοσο υπερηφανη♥♥

σας αγαπω λιγακι♥

#nextchaptersoon

#notagoodchapter

#theybreakup

#ornot?