10 Signs a Guy likes you ✔️

#14 Hello Alex...

<<Ελα ρε Καμι, θα εχει παρα πολυ πλακα>> φωναζει η Αννι απο το τηλεφωνο κανοντας με να βγαλω το ενα ακουστικο απο τα αφτια μου για να ανακτησω και παλι την ακοη μου.

<<Σου λεω δεν εχω ορεξη>> της το επαναλαμβανω για 100η φορα καθως προχωρω προς το coffe island για να παρω τον σαββατιατικο πρωινο καφε μου.

Χθες, καθως γυρνουσα σπιτι, επειτα απο οσα εγιναν στο παρκο με τον Τζος και τον Χαρρυ, με πηρε η Αννι τηλεφωνο για να μου ανακοινωσει την ημερομηνια του Χριστουγεννιατικου παρτυ που θα κανει το σχολειο μας στο γυμναστηριο ακριβως διπλα το οποιο θα διαμορφωθει αναλογα με την περισταση.

<<Μα ειμαι τωρα ργω για παρτυ, υστερα απο οτι εγινε;>> συνεχιζω και μπαινω στην ουρα για το ταμειο.

<<Σιγα μωρε. Ενταξει, εκανες μεγαλη βλακεια που χωρησες με τον Τζος αλλα και ο Χαρρυ καλος ειναι. Μπορει να ειναι λιγο bad boy αλλα...>>

<<Σταματα να μου μιλας για αυτον. Δεν θελω να ξανακουσω το ονομα του>>.

<<Τι; Δηλαδη ουτε με τον Χαρρυ μιλας; Πως το καταφερες αυτο;>> ρωταει δηθεν σοκαρισμενη.

Παιρνω τον καφε μου και κατευθυνομαι προς την εξοδο. <<Λες και δεν ξερεις...>>

<<Τι να σου πω; Μονο εσυ μπορεις να δινεις τοσο τελειες συμβουλες και στη ζωη σου να τα κανεις μανταρα. Θυμασε εκεινη την συμβουλη στην κοπελα που ειχε ερωτευτει ενα bad boy αλλα τα ειχε με αλλον; Θυμασε τι της ειχες πει;>>

<<Ναι...>> λεω και κανοντας να γυρισω πεφτω πανω σε καποιον με αποτελεσμα να πεσει ολος ο καφες κατω -φιουυ οχι πανω μου- και να ακολουθησουν το κινητο μαζι με τα ακουστικα. <<Ωχχ συγνωμηη>> λεω στον ομορφο νεαρο που με πιανει απο τη μεση για να μην τσακιστω και ργω στο πατωμα. <<Χιλια σιγνωμη>>

Χαμογελαει και τυφλωνομαι απο τα ολολευκα δοντια του. <<Δεν εγινε τιποτα. Ωραια ηταν>> με βοηθαει να σταθεροποιηθω και μου σηκωνει τα πραγματα απο το πατωμα.

<<Ευχαριστω>> του λεω και τα παιρνω. <<και που με κρατησες πριν, δηλαδη>>.

Κουναει το κεφαλι του και με παρατηρει. Τα καστανα ματακια του εστιαζουν πανω μου και με κανει να κοκκινησω λιγο. Btw εχει υπεροχα μελι μαλλακια😍

<<Εμ εγινε κατι;>> τον ρωταω με περιεργο υφος.

Και ξαφνικα γουρλωνει τις ματαρες του. <<Καμελια;>>