10 Signs a Guy likes you ✔️

#53 All alone

Σορυ που δεν γραφω.

Πανελληνιες ιφ γιου νοου γουατ αι μιν.

Φακ μαι λαιφ😢

Πλησιαζουμε τα 10κ αγαπες μου. Παμε δυναμικαααα

~~~

Εχουν περασει 3 μερες απο τοτε που τον βρηκα με αλλη και πλεον δεν εχω ορεξη ουτε να κουνηθω απο το κρεβατι μου.

Ακομη δεν μπορω να το συνηδειτοποιησω.

Ο Χαρρυ, που ελεγε οτι με αγαπαει που και καλα ηταν ερωτευμενος μαζι μου, αυτος που ελεγε οτι θα ειναι ο μονος που θα με κανει να αισθανομαι ετσι... με απατησε.

Αρχιζω παλι να κλαιω με αναφιλητα. Τοσος καιρος, τοσα πραγματα που καναμε μαζι ολα πανε στραφη. Ολα ηταν ψεμματα.

Φυσικα. Σιγα που θα ενδιαφεροταν ποτε. Μονο το σεξ σκεφτοταν. Μονο να ικανοποιησει τον εαυτουλη του. Εγω φταιω. Εγω η ηλιθια που του δωθηκα ολοκληρωτικα και κατεστρεψα τη σχεση μου με το μοναδικο ανθρωπο που με αγαπουεε αληθινα (ακα τον Τζος)

Χτυπαει το κινητο μου και βλεπω την αναγνωρηση κλησης. Η Αννι. Παλι καλα.

<<Ελα>> της λεω με σβραχνη φωνη.

<<Πως εισαι αγαπη μου;>> με ρωταει λυπημενα και πινω λιγο νερο. Με τοσο κλαμα που εριξα εχω αφυδατωθει.

<<Χαλια. Ολη μερα κλαιω>> της απανταω ηρεμα και σηκωνομαι απο το κρεβατι για να ανοιξω τον υπολογιστη μου.

<<Εχει 2 μερες που μου τηλεφωνει ασταματητα. Δεν ξερω τι να του πω>>

<<Εχει το θρασσος και σε παιρνει ακομη τηλεφωνο;>> την ρωταω αηδιασμενη και μπαινω στο ιντερνετ. Υποτιθεται οτι εχω ενα μπλογκ εγω. Εχω να το ανοιξω απειρο καιρο.

<<Αφου λεει το δικο σου δεν λειτουργει>>

<<Προφανως και λειτουργει ρε Αννι. Μαζι σου μιλαω αυτη τη στιγμη. Απλα  εκανα φραγη τον αριθμο του>>

Γελαει. <<Αααα πες το ετσιι>> λεει και χαμογελαω θλιμμενα.

<<Αννι δεν αντεχω αλλο>> αρχιζω να κλαιω και στηριζω το κεφαλι μου πανω στο γραφειο μου. <<Δεν μπορω. Μου λειπει>> *Μου λειπειιιιςςς παραπανω απο οσο περιμεναααααα*

<<Σε καταλαβαινω αγαπη μου. Ειλικρινα δεν ξερω τι να πω>> σκουπιζω τα δακρυα μου και κοιταζω το μπλογκ μου. Απειρα μηνυματα υπαρχουν στην αρχικη μου τυπου "Δεν θα ξαναγραψεις;" "Γιατι μας ξεχασες;" και "σε περιμενουμε πισω".

Θελω να κλαψω.

<<Καλα σε κλεινω, θελω να ξαπλωσω>> της λεω και αφου την διαβεβαιωνω οτι δεν θα κανω τιποτα κακο στον εαυτο μου της το κλεινω

"Συμβουλατορας Καμελια". Ποσο μα ποσο δεν ισχυει κατι τετοιο; Ποση ειρωνια πια; Εγω που τα σκατωσα ολα, εγω να δινω συμβουλες;

Πηγαινω με το ποντικι μου στα "10 σημαδια οτι ενα αγορι σε γουσταρει". Εχω γραψει μονο 8. Και δυστηχως ολα αυτα ισχυαν για μενα.

Τωρα που εμαθα ομως τι στο διαολο πηγαινει λαθος μαζι του... τωρα πια ολα εχουν τελειωσει

Προσπαθω να σκεφτω.

10σοεασγ: 9ο
Προσπαθει να σε μαθει καλυτερα

Αποθηκευω τη δημοσιευση μου και πηγαινω στην αρχικη μου σελιδα. Νιωθω πως οι καρδουλες που δεσποζουν στην οθονη με κοιτανε και με κοροιδευουν.

Πως μπορεσε να με κοροιδεψει;

Αφηνω τη σελιδα του μπλογκ και ανοιγω μια αλλη καρτελα για να μπω στο φεισμπουκ.

294 μηνυμαρα απο αυτον. Θεε μου, δεν τα παραταει με τιποτα. Ολα ειναι του στυλ "Σαγαπω Καμελια" ή "Προσπαθησε να με ακουσεις" ή "Δεν εγινε αυτο που νομιζεις" ή οτιδηποτε αλλο του ερχοταν στο μυαλο.

Κλεινω την οθονη του υπολογιστη και αρχιζω να κλαιω για 292829929η φορα σημερα.

Χτυπαει διστακτικα η πορτα του δωματιου μου. <<Ναι;>

Ο πατερας μου ανοιγει την πορτα και στηριζεται εκει. <<Πως εισαι μωρο μου;>> ρωταω ανησυχα.

<<Χαλια>> απανταω μονολεκτικα.

<<Πηρε ο Χαρρθ τηλεφωνο. Πολλες φορες>> μου ανακοινωνει και τον κοιταω αγριεμενη <<Δεν το σηκωνα>>

<<Καλα του εκανες του μαλακα>> πεφτω στα μαξιλαρια.

Με κοιταει για λιγο λυπημενος και μετα φευγει χωρις να κλεισει την πορτα.

Γυριζω τη πλατη μου και κοιταω τον τοιχο. <<Γιατι ρε Χαρρυ;>> ψιθυριζω <<Σε αγαπουσα γαμω>>

<<Το ξερω ψυχη μου. Και εγω σε αγαπαω>>

~~~