10 Signs a Guy likes you ✔️

#57 So much pain

ΕΙΙΙΙΙ

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑΑΑΑΑΑΑ

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ 2Κ19

ΠΑΙΔΙΑΑΑΑ ΜΟΥ ΚΑΛΑΑ ΓΥΡΙΣΑ ΔΥΝΑΜΙΚΑΑ

#ΝΟΤ

ΕΥΧΗΘΕΙΤΕ ΜΟΥ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΙΣ ΠΑΝΕΛΕΛΕΛΕΛΕΛΕΛΛΕΕΛΕΛΕΛΕΛΕ

ΑΝ ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΩ ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΦΤΑΙΤΕ ΞΕΚΑΘΑΡΑ

ΟΥΠΣΙ

ΠΑΜΕ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟΟΟ

(γιατι εγραφα με κεφαλαια;)

(αυριο γραφω 3ωρο διαγωνισμα ιστοριας και καθομαι 12:39 και σας γραφω κεφαλαιο. Αγαπηστε με αφοβα)

~~~

Μπαινω στο σπιτι μου και κλεινω δυνατα την πορτα πισω μου <<Μπαμπα;>> φωναζω αλλα απαντηση καμια.

Αφηνω τα κλειδια πανω στον παγκο και πηγαινω προς τις σκαλες.

<<Καμελια>> ακουω τη φωνη της μητερας μου και τσιριζω τρομαγμενη. Γυρναω και την βλεπω στο σαλονι διπλα στο τζακι να στεκεται ορθια.

<<Τι κανεις εσυ εδω;>> φωναζω νευριασμενη και πιανω την καρδια μου που χτυπαει σαν τρελη. Θεε μου, τι γυρευει εδω;

<<Ηρθα να μιλησουμε>> καθεται στον καναπε και εγω την κοιταω με το στομα ανοιχτο.

<<Τολμας να ερχεσαι εδω υστερα απο ο,τι εγινε και να μου λες οτι θες να μιλησουμε; Εισαι σοβαρη;>>

Κλεινει τα ματια της και παιρνει μια βαθια ανασα. <<Πρεπει να σου εξηγησω, παιδι μου. Για τον Πατρικ εμαθες απο τον πατερα με πολυ βαναυσο τροπο>> μου κανει νοημα να κατσω διπλα της.

Πηγαινω στον απεναντι καναπε και καθομαι σταυροποδι. <<Ο Πατρικ ειναι ο...>>

Γνεφει <<Ναι>>

Δαγκωνω τα χειλη μου <<Τι περιμενες για να μου το πεις; Ε τι; Θα ερχοσουν σε αυτο το αθλιο δειπνο και τοτε θα μου τον γνωριζες;>> σηκωνομαι ορθια. <<Πατρικ απο εδω η κορη μου η Καμελια, Καμελια απο δω Ο ΠΑΤΡΙΚ Ο ΔΕΣΜΟΣ ΜΟΥ;>>

<<Σε παρακαλω ηρεμισε>> προσπαθει να με καθησυχασει. <<Δεν ειχα τετοιο σκοπο Καμελια. Θα σου τον γνωριζα πολυ πιο νωρις, αν με αφηνες. Οταν σε επαιρνα τηλεφωνο δεν το απαντουσες ή αν το εκανες μου μιλουσες με πολυ ψυχρο τροπο, λες και ημουν αγνωστη για σενα.Στα μηνυματα που σου εστελνα καθε μερα ποτε δεν μου απαντουσες. Τι να εκανα;>> βαζει τα χερια της στο προσωπο της.

<<Ω ναι παιξ'το μου και θλιμμενη>> την κοροιδευω και με κοιταει απογοητευμενη. Προσπαθω να ηρεμισω <<Ποτε τον γνωρησες αυτον;>>

<<Τον Οκτωβριο>> Μαλιστα. 2 μηνες πριν τα Χριστουγεννα που τους ακουσα να φωναζουν. <<Κατευθειαν τον ερωτευτηκα. Μαλλον ηταν αυτο που πραγματικα εψαχνα>> προσπαθει να καταλαβει την αντιδραση μου. Ειμαι ομως πιο ψυχρη και απο τον παγο.

<<Ο μπαμπας;>> καταφερνω μονο να πω.

<<Το γνωριζε. Βασικα το καταλαβε γυρω στο Νοεμβριο οτι κατι συμβαινει και προσπαθουσε να το παιξει ηρεμος, αλλα μια μερα με επιασε και του τα ομολογησα ολα. Δεν το πιστευε. Ειχε πεσει σε καταθλιψη. Προσπαθουσε ομως να μην το δειχνει μπροστα σου. Δεν ηθελε να το μαθεις εσυ. Μου ειχε πει οτι θα στο ελεγε ο ιδιος ηρεμα και ωραια>> χαμογελασε <<Σαγαπαει περισσοτερο απο οσο νομιζεις>>

Αναστεναζω και κλεινω τα ματια μου <<Ωραια. Θες κατι αλλο;>> σηκωνομαι ορθια.

<<Συγχωρεση>> απανταει μονομιας <<Να με συγχωρεσεις και να ειμαστε οπως παλια. Γινεται;>>

<<ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ>> ουρλιαζω και καθομαι στον καναπε <<Ολοι ζητατε συγχωρεση. Δεν ειμαι Θεος, γαμω. Κανεις δεν ξερει πως νιωθω εγω. Εχω τελειωσει με τις συγχωρεσεις. Δεν συγχωρω κανεναν και τιποτα>> κλαιω και στηριζω το κεφαλι μου στα χερια μου.

Τη νιωθω να καθεται διπλα μου στον καναπε. <<Τι συμβαινει αγαπη μου; πες μου σε παρακαλω>>

<<Επιασα τον Χαρρυ με αλλη>> της λεω και γουρλωνει τα ματια της <<Εχει ενα μηνα που τον χωρησα. Ενας μηνας και ολα πανε σκατα>> κλαιω ακομξ πιο δυνατα και με παιρνει στην αγκαλια της.

<<Σσσς αγαπη μου. Θε περασει>> μου ψιθυριζει γλυκα και μου φιλαει τα μαλλια.

<<Ποναει, μαμα. Ποναει πολυ>> πιανω τα χερια της και συνεχιζω να κλαιω αθορυβα. Μου εχει λειψει να την νιωθω τοσο κοντα μου.

<<Το ξερω μωρο μου. Ηρεμισε και ολα θα τακτοποιηθουν. Αληθεια, πιστεψε με. Θα τα ξαναβρειτε αγαπιεστε>> με παρηγορει αλλα ξερω οτι το λεει για να σταματησω να κλαιω. Δεν τα εννοει. Ξερει και η ιδια της οτι η μαλακια που μου εκανε ειναι η τελευταια.

<<Θα φυγει στην Ιταλια μαμα. Για παντα. Τελειωσε. Ολα τελειωσαν>>

<<Τον αγαπας;>> ρωταει αλλα δεν απανταω. <<Αν νιωθεις εστω και ενα ψηγμα αγαπης για αυτον μην τον αφησεις να φυγει. Αν ομως πιστευεις οτι οντως στα αληθεια τελειωσε ολο αυτο μεταξυ μας...>> την κοιταω και σκουπιζω τα ματια μου <<...τοτε αστον και συνεχισε τη ζωη σου>>

Τιποτα δεν αξιζει πια...

~~~

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΙΜΑΙ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗΗ

ΚΑΚΟ ΠΟΛΥ ΚΑΚΟ