<<Μαμα τι λες;>> ρωταω συντετριμμενη τελειως απο αυτα που μολις ειπε. <<Τι εννοεις να μεινεις για τα Χριστουγεννα;>>
<<Αυτο δεν επρεπε να το ακουσεις εσυ>> ψιθυριζει ο μπαμπας και μενω να τον κοιταω αναυδη.
<<Πλακα μου κανεις, ετσι δεν ειναι; Πειτε μου τι συμβαινει τωρα>> φωναζω και ειμαι σιγουρη οτι μας ακουει ολη η γειτονια.
<<Καμελια εγω και ο πατερας σου χωριζουμε>> ανακοινωνει η μαμα κι εγω μενω στυλη αλατος.
<<Τι εννοεις; Γιατι να χωρησετε;>> λεω μπερδεμενη ετοιμη να βαλω τα κλαματα.
<<Η μητερα σου μας αφηνει και φευγει>> ανακοινωνει ο μπαμπας και την κοιταει. <<Ευχαριστηθηκες τωρα;>>
<<Καλυτερα να μην το σχολιασω αυτο>> του λεει κοφτα και ερχεται προς το μερος μου πιανοντας μου τα χερια. <<Εχω κλεισει ηδη να μεινω σε ενα ξενοδοχειο. Δυο δωματια. Ενα για μενα και ενα για σενα. Σε παρακαλω κανε μου τη χαρη. Εσενα σε θελω μαζι μου>>.
<<Ελεν, ειναι Χριστουγεννα>> επεμβαινει ο μπαμπας και την κοιταει λυπημενος. <<Σε παρακαλω, μονο για σημερα>>.
<<Θα σε βοηθησω εγω με τα ρουχα σου>> μου λεει η μαμα αγνοωντας τελειως ο,τι ειπε ο μπαμπας. <<Αν και θα σου παρω καινουρια. Αυτο δεν ειναι προβλημα. Οσο για το ξενοδοχειο, εδω και δυο μερες ψαχνω ενα σπιτι και νομιζω οτι βρηκα επιτελους κατι. Ειναι διπλα στο σχολειο και κοντα στο φωτογραφειο. Νομιζω ειναι οτι πρεπει για εμας. Θα σου αρεσει, σιγουρα>> λεει αλλα εγω κοιταζω τον μπαμπα. Φαινεται κατεστραμμενος.
<<Μα ειναι Χριστουγεννα>> επαναλαμβανω τα λογια του μηπως καταφερω και την πεισω.
<<Καμελια, αρκετα αντεξα τοσο καιρο. Φευγουμε>> με τραβαει απο το χερι προς την κρεβατοκαμαρα.
<<ΟΧΙ>> διωχνω το χερι της απο πανω μου. <<Δεν θα παω πουθενα μαζι σου. Εσυ εισαι αυτη που φευγει, οχι εγω>> της λεω και με κοιταει σοκαρισμενη. <<Να πας οπου θες και εμενα και τον μπαμπα να μας ξεχασεις>> της φωναζω και κανω μεταβολη για το δωματιο μου.
Αυτα σιγουρα ειναι τα χειροτερα Χριστουγεννα της ζωης μου!
<<10,9,8,7,6,5,4,3,2,1... ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑΑΑΑΑ>> φωναζουμε εγω, η Αννι και ο Αλεξ.
Ειμαστε μαζεμενοι στο σπιτι της Αννι για να αλλαξουμε χρονο. Επειτα απο αυτα που εγιναν σπιτι, δεν ηθελα ουτε καν να γιορτασω την αλλαγη του χρονου. Για αυτο, μιας και η διαθεση μου ηταν τελειως χαλια, πηρα την Αννι τηλεφωνο για να παω εκει μαζι με τον Αλεξ και να γιορτασουμε την λαμπρη πρωτοχρονια με μασα και χουχουλιαρικες ταινιες.😂😂
<<Οκ. Παραδεχτειτε το>> λεει η Αννι μπουκωμενη με πιτσα <<ηταν η χειροτερη αλλαγη χρονου στα ιστορικα. Υποσχεθειτε μου οτι του χρονου δεν θα μαραζωσουμε παλι εδω μεσα>>.
Κοιταω τον Αλεξ και χαμογελαμε. Ξερουμε και οι δυο πολυ καλα τον λογο που η δεσποινις Αννι μας κανει παραπονα. Η αγαπημενη μου, Κατι, κανει παρτυ και η Αννι ηθελε ντε και καλα να παμε εκει. Οταν εμαθε βεβαια τα νεα για τους γονεις μου το ξανασκεφτηκε, λεει, και αποφασισε οτι θα περνουσαμε εξισσου καλα στο σπιτι της με μια γλυκισ ταινιουλα, ποπ κορν φουλ στο αλατι και 3 κουτια πιτσα, ενα για τον καθενα.
<<Θα κανουμε ο,τι μπορουμε>> της λεω και γνεφει.
<<Εξαλλου, εγω δεβ ειχα καμια ορεξη για παρτυ>> λεει ο Αλεξ και με κοιταει συνωμοτικα. <<Εσυ Αννι;>>
Μασουλαει αργα για να σκεφτει απαντηση. <<Εμ,ναι ουτε εγω>> λεει μετα απο 5 λεπτα αφου εχει μασησει την μπουκια της 30 φορες.
<<Παιδια σορυ που σας χαλαω την ατμοσφαιρα>> λεω γιατι ξερω οτι και οι δυο τους ξενερωνουν εξαιτιας μου που μειναμε μεσα.
<<Μη λες βλακειες>> λεει η Αννι και ο Αλεξ με τσιμπαει.
<<Εγω λεω να φυγω>> τους ανακοινωνω και σηκωνομαι.
<<Ναι κι εγω>> συμφωνει ο Αλεξ.
<<ΑΑΑ τελεια. Εφοσον εσεις θα πατε σπιτια σας εγω θα πεταχτω μεχρι το παρτυ της Κατι. Ακομα νωρις ειναι>> χοροπηδαει και μαε ξεπρωβοδιζει με αγκαλιες και φιλια.
Ειναι τα πρωτα λεπτα του νεου χρονου και ηδη αισθανομαι απαισια...
Αλοχεσ αμιγκοζζζζζζ
Τι κανετε καλε;
βαριεμαι που ζω αληθεια...
Instagram: @ria_zoitsaki
Instagram ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΆ για το Wattpad: @itsria_wp
Btw εκεί ⬆️ είναι και τα στορυ και γενικά θα βρεις πολλά πράγματα για τις ιστορίες μου. Αν θες τσεκαρε τα και τα δύο και ακολούθησε με❤️
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
