Marrying the Guy I Hate

MGIH C-48: The Story Behind Her

We waste time looking for the perfect lover, instead of creating the perfect love.
-Tom Robbins

Sofia's POV

"Sofie, dear!" my mom hugged me but I didn't respond. Plastic naman ang nanay ko eh.

"Welcome back!"

"Nah! Quit calling me Sofie! I'm not Sofia anymore! I'm Monique, okay?" I said then rolled my eyes in frustration. Naiirita ako sa pagmumukha ng nanay kong magaling!

Natahimik siya bigla. Tiningnan niya ko mula ulo hanggang paa saka niyakap ulit.

Ano bang problema nito?

"Nagbago ka na," bulong niya.

Actually, ako pa rin naman ang dati mong anak, iba na nga lang ngayon dahil hindi na ko magpapaloko at magsusunod-sunuran sayo!

"Stop it mom!" pagkasabi ko nyan, tinulak ko agad siya.

"Hindi na ako magpapaloko sa inyo! Masyado na kayong umaabuso!" dagdag ko.

"Sofie, hin—" I cut her off.

"I said stop it! You're not deaf, are you?" I retorted.

"Hindi ko nam—" ang bobo talaga nitong nanay ko! Haist! Hindi marunong umintindi! Eh paano niya naman kasi ako maiintindihan, eh puro sarili niya lang ang iniisip niya.

"Damn it!" I cursed. Nakakarindi na eh! Punyemas!

"Mother fucker!" bulong ko habang naglalakad papasok sa room ko.

Binalibag ko ang maleta ko sa tabi ng desk ko. Ganun pa rin ang ayos ng kwarto ko. Tss! I hate it!

Ang pangit pa ng bedsheet! Sino bang namili nito? Tss! Walang taste!

Hinatak ko yung bedsheet, ni-roll na parang bola and... dunk! Shoot sa trash bin!

Anyway, kung nalilito kayo yung sino ako. Ako lang naman ang nag-iisang anak ng nanay kong bullshit! Ako si Sofia Monique dela Cruz. Ex ako ni Charles. Niloko ko siya. Ginamit ko siya. Ang sama-sama kong tao. Ang dumi-dumi ko! Yun ang akala niyo dahil yun ang pagkakaalam niyo.

Unfortunately, kailangan ko lang namang gawin yun para sa IKABUBUTI ng lahat. Pero yun pala ang dahilan ng IKASASAMA ng lahat. Pati relasyon namin ni Charles, nasira. Ni hindi ko nga alam kung may babalikan pa ba ako rito. Hindi ko alam kung paano haharapin si Charles at humingi ng tawad sa lahat ng pagkakamali ko.

It's been two years since we separated. Malamang he's over me, now. Pero ako... HINDI PA.

Napakalaking tanga ko kasi noon eh!

**Flashback**

"Mom, no please. I beg you," halos halikan ko na ang paa niya sa pagmamakaawa.

"No, Sofie. That's my final decision. Don't be so stubborn, you little brat! It's for your own sake! Be open-minded!" pero yan ang lagi niyang sagot.

Feeling ko tuloy ako na ang pinakabobo at pinakawalang utak na nilalang sa mundo dahil feeling ko hindi ko naiintindihan ang sitwasyon at hindi ko pinapakinggan si mommy.

"Mom, please, I don't want to lose HIM."

She took a big sigh before answering me.

"Then choose... Your MOM... or... Your LOVER."

My tears started to fall continuously. My lips are trembling and my hands are shaking.

"I choose................ YOU."

Nakaluhod pa rin ako. Parang hindi ko kayang tumayo. Feeling ko babagsak lang din ulit ako.