That Frat Leader (TFL SERIES #1)

BOOK 3 - Chapter 47

CHAPTER 47

A/N: Again and again, thank you so much for your support. Malapit na naman matapos ang istoryang ito. Sana suportahan niyo pa rin po ang iba kong stories kahit na super bagal ko mag-update. :) I'll be updating Therese's Forlorn Love (TFL Series #3) and Sana Ako Na Lang after this story.

"A great achievement in life is to have your own loving family."

8 months later... Death anniversary ni Daddy Anthony ngayon. Hindi ko na sigurado kung ilang taon na simula nang mamatay siya. Ayoko na rin alalahanin pa ang mga panahong iyon dahil doon nagsimula gumulo ang buhay ko. Charles threatened me. Charles threatened Hunter. Pinagbantaan niya hindi lang ang buhay namin, kung hindi pati na rin ang buhay ng mga mahal ko sa buhay kung hindi ko iiwan si Damon.

That was a very difficult year for me, as well as the succeeding 3 years after that. Iniwan ko si Damon nang walang pasabi. I could never imagine his pain. Kung nasaktan ako, mas nasaktan ko siya. Pero walang katumbas ang mga pinaghirapan namin noon sa kamay ni Charles. Diniktahan niya ang mga buhay namin. Nagawa niyang sirain ang buhay niya para lang makaganti sa amin.

I wish it was just a nightmare. Pero hindi e. Hindi rin ako sigurado kung kaya ko bang magpasalamat sa mga pinagdaanan naming iyon. Hanggang ngayon, hindi ko matatanggap ang experience na iyon. It was an experience which made us stronger, our relationship stronger, but I could never accept that. May mga lessons at experiences ako sa buhay na mas matatanggap ko for where I am right now, but that would never be an exception.

Napalingon ako sa lalakeng lumapit sa akin. Yumakap agad ang kanyang kamay sa aking tiyan. Kung dati ay sa baywang ko siya madalas kumapit, ngayon ay sa nakaumbok ko ng tiyan.

Things happened really fast last year. It was last week of November when my colleagues noticed something different to me. Kahit ako ay pansin ko ang pagbabago ko nung mga panahong iyon. Naging mapili ako sa pagkain, palaging masakit ang likod ko na para bang may menstrual period ako pero wala naman, and I suddenly puke one day, narinig ako ng isa sa mga kateam ko.

Hindi talaga maganda ang pakiramdam ko nung araw na iyon kaya sinabihan ako ng Sup ko na pumunta ng clinic. Pumunta naman ako at sinabi sa nurse ang nararamdaman ko. Unang tanong sa akin nung nurse ay kung buntis ba ako.

"Hindi po ako sigurado." Sagot ko doon sa matandang nurse.

"May PT po kami dito, gusto mo try, miss?"

Tumango naman agad ako. Wala namang masama kung ita-try ko. Napapaniwala rin kasi ako ng mga tukso ng mga kateam ko, might as well prove if I'm really pregnant.

Nung tinry ko sa banyo ang PT, I saw one line. Lumabas agad ako dahil false alarm naman. Pinakita ko sa nurse ang PT.

"Hindi naman po ako buntis." Sabi ko.

Napangisi iyong nurse. "Miss, check mo ulit. Positive e."

"Po?"

Nilingon ko ulit ang PT kaya nanlaki ang mga mata ko nang makitang 2 lines na ito. Masyado kasi akong mabilis kanina kaya hindi ko na napansin ang paglitaw ng isa pang line.

Marami pang tinanong sa akin ang nurse at hindi ko alam kung tama ba ang mga pinagsasagot ko.

Pagkabalik ko sa prod, tinanong agad ako ng mga kasama ko. Naglihim muna ako. Sinabi ko sa kanilang binigyan ako ng gamot ng nurse pero hindi ako buntis. I still want to verify if it's really true. I have decided to visit an OB sa day off ko.