That Frat Leader (TFL SERIES #1)

BOOK 3 - Chapter 42

CHAPTER 42

"Dwell with the demon in yourself."

Hindi pa rin yata ako makagalaw sa pwesto ko. I don't even know if I should be thankful na hindi ako nakita ni Damon o ni Marie. Bakit sila magkasama? Siya ba ang kinabi-busyhan ng asawa ko?

Marami na naman tanong sa isip ko. Naiinis ako. Nagagalit ako. Gusto kong sugurin si Damon pero kapag nasa ganitong sitwasyon ka na pala, hindi mo talaga alam kung anong uunahin mo.

"Gibrielle?"

Doon lamang ako nakabalik sa aking sarili. Napalingon ako sa babaeng ang laki ng pinagbago magmula ng huli ko siyang makita sa ospital noon. She's still simple looking though.

"Salamat dahil pumayag ka makipagkita at isama ang anak ko." Aniya nang makaupo na siya sa tapat ko.

Medyo nangggugulo si Avee, hindi ko alam bakit. Palagi naman siyang tahimik lang pero ngayon para siyang irita dahil na rin siguro sa medyo mainit dito sa loob ng cafeteria.

"Pwede bang lumipat tayo?" Iyon ang naisatinig ko magmula kanina.

Nagtataka man siya ay tumango na lamang. Nauna na akong tumayo at doon kami sa kabilang pintuan lumabas para hindi kami makita ni Damon. Kung hindi ko lang kasama si Avee, at kung hindi lang ako nakikipagkita kay Claire ngayon, baka magsstay pa ako sa loob at hihintayin ko sila matapos mag-usap. Gustong gusto ko lapitan si Damon at tanungin pero kinakabahan ako. Kung ano anong pumapasok sa isip ko, which is very unusual for me. Gusto kong intindihin si Damon. Gusto kong isipin na may dahilan siya pero hindi ako makaisip ng kahit na anong magandang dahilan para magkita pa sila ng ex niya.

Nang makalipat kami sa isang restaurant, natahimik na si Avee. Dahil nga siguro sa init kaya siya nagwala kanina.

"Pwede ko ba siyang hawakan?"

Hindi ako nagdalawang-isip na ibigay si Avee kay Claire. Tahimik pa rin si Avee habang nasa kanlungan ng tunay niyang ina. Nag-init ang gilid ng mga mata ko. Hindi ko alam kung anong dapat kong unahin dahil naguguluhan talaga ako. Bakit kasi ganito? Bakit ba kasi magkasama sina Marie at Damon?

"Anong pangalan niya?" Tanong ni Claire. Habang pinagmamasdan ko silang dalawa, hindi pa rin maitatago na sila ng ang tunay na mag-ina.

"Adie Venice. Avee..." Tipid akong ngumiti.

"Hi, Avee." Tawag ni Claire sa kanyang anak. Busy sa pag-abot ng pagkain si Avee. "I'm sorry kung iniwan kita..."

Kinabahan na naman ako. Gusto na ba niyang kunin si Avee sa akin? Pero ako ang legal guardian ni Avee diba? Ako ang mommy niya. Pero bakit ganun? Kahit anong gusto kong ipaglaban si Avee, kinokontra ako ng sarili ko at sinasabing wala akong karapatan sa bata dahil hindi ako ang tunay niyang ina.

"Mahal na mahal kita, anak..." Dagdag pa ni Claire.

"H-How are you?" Tinitigan ko siya.

Lumipat ang tingin ni Claire sa akin. Tipid siyang ngumiti sa akin. "I couldn't thank you enough for taking care of my daughter."

Anong klaseng sagot iyon?

"I consider Avee my life saver." Iyon na lang ang sinagot ko rin.

That was true. Dumating si Avee sa buhay ko nung mga panahong wasak na wasak ako dahil sa pagtakas namin. Araw araw akong malungkot at gabi gabi akong umiiyak. I don't even know how to cope up with the surroundings. Hindi ko alam paano ko haharapin ang bawat bukas na alam kong iniwan ko na lang basta ang mga taong importante sa akin.