<<Δεν με απασχολει>> σηκωνεται ορθια και αρπαζει τα πατατακια απο το τραπεζι. <<Εχει περασει σχεδον 1 μηνας απο τοτε που χωρησατε. Ηρθε η ωρα να μιλησεις μικρη σαυρα>>

<<Δεν θελω να ξαναμιλησω για αυτο>> σηκωνεται προσεκτικα και ερχεται να κατσει διπλα μου στον καναπε.

<<Τον αγαπας>> μου δηλωνει χαμογελαστη.

<<Οχι>>

<<Τον αγαπας>>

<<ΟΧΙ>>

<<Παραδεξου τοο>>

Ξεφυσαω. <<Με νευριαζεις>>

Γελαει αλλα με κοιταει με εκνευριστικο βλεμμα. <<Ενταξει γαμω. Ενταξει. Τον αγαπαω. Αυτο ομως δεν διορθωνει τα κατορθωματα του>>

<<Δωστου αλλη μια ευκαιρια>> με παρακαλει και γελαω

<<Σοβαρα μιλας τωρα; Ωραια, πες οτι του δινω αυτη την περιβοητη ευκαιρια. Τι νομιζεις οτι θα κανει; Θα ξαναγαμησει παλι καμια κοπελα ταχα μου δηθεν μεθυσμενος και μετα παλι θα μου ζηταει συγχωρεση. Δεν ειμαι Θεος για να τον συγχωρω συνεχεια ρε Αννι. Το ποτηρι πλεον εχει ξεχειλισει>>

<<Ειναι λιωμα ρε αγαπη μου. Δεν μπορει χωρις εσενα>> μου χαιδευει το ποδι και νιωθω οτι ειμαι ετοιμη να κλαψω. <<Αφου τον θες. Εκανε ενα λαθος. Ολοι μας κανουμε λαθη. Σου εχει αποδειξει οτι σε αγαπαει πραγματικα>>

Κοιταω αλλου. Τι; Εγω νομιζεις δεν ειμαι λιωμα; Εγω δεν τον αγαπαω; <<Ειναι καλυτερα ετσι πιστεψε με. Θελουμε διαφορετικα πραγματα. Παντα θελαμε διαφορετικα πραγματα. Νομιζα οτι θα καναμε αμοιβαιες υποχωρησεις αλλα...>> αρχιζω να κλαιω <<...δεν δου-δουλεψε>>

<<Δεν σου λειπει;>>

<<Το ρωτας; Δεν μπορεις να φανταστεις ποσο πολυ. Αλλα τον τελευταιο ενα μηνα η ζωη μου εχει επιστρεψει στο φυσιολογικο>>

<<Αχ ρε Καμελια>> τσιμπαει ενα χαρτομαντιλο και μου το δινει <<Τι να σου πω ρε φιλη>>

<<Ε-Εχεις κανενα νε-νεο του;>> ρωταω διστακτικα και αρπαζω ενα πατατακι απο το σακουλακι πανω της.

<<Μιλαει με τον Αλεξ πιο πολυ. Δεν ειναι καθολου καλα και αυτος. Τον τελευταιο μηνα δεν εχει βγει καθολου απο το σπιτι του>>

<<Μαλιστα>> λεω και φυσαω τη μυτη μου.

<<Θα φυγει ειπε>> λεει σιγανα και γυρναω το κεφαλι μου για να την κοιταξω.

<<Για που με το καλο;>> ρωταω ειρωνικα.

<<Θα παει στην Ιταλια>> ανακοινωνει και ξαφνικα ολες οι αναμνησει μου ερχονται στο μυαλο απο το ταξιδι μας εκει. Ποσο του ειχε αρεσει. Συνεχεια ελεγε οτι θα ηθελε εκει να παει γιατι ειναι η αγαπημενη του χωρα.

<<Χαιρομαι. Να περασει τελεια στις διακοπες του ευχομαι>> εξακολουθω να το λεω ειρωνικα.

<<Οχι Καμελια δεν καταλαβες. Θα παει Ιταλια για παντα. Δεν σκοπευει να ξαναγυρισει>>

Τι;

~~~

Love is the worst thing ever

Trust me

10 Signs a Guy likes you ✔️Место, где живут истории. Откройте их для себя