Fizik yazılımızdan sonraki aradaydık. Tam anlamıyla moralim bozuktu ve sende bunun sebebini çok iyi biliyordun. Fizikten ve o fizikçiden bana tüm bir yıl işkence çektirmesinden nefret ediyordum.
"Fiziğin çalışma işi olduğunu biliyorsun değil mi? Soru çözdükçe konuyu anlayabilirsin."
"Tanrı fiziği anlamamı istemiyorsa ben ne yapayım?"
Yüzünü buruşturup bana bakmıştın. "Bahane üretiyorsun."
"Bahanelerden nefret ederim."
Nefret kelimesini duyduğunda anında eline masanın üzerinde duran su şişesini almış ve kapağını açarak bir kısmını yüzüne dökmüştün. Yüzün ağlar bir vaziyetteydi, saçma sapan ağlama sesleri çıkarıyordun. Sana okkalı bir tokat atmak isterdim ama yaşadığım şok yüzünden kaskatı kesilmiştim.
"Tanrım! Şu kıza fizik anlamasında yardım et, yalvarıyorum! Tüm ülkenin nefret kapasitesini tek başına yürütüyor çünkü."
Su yüzünden beyaz gömleğin içini belli ederken oraya kayan gözlerimin yanlış yaptığı hissine kapılıyordum.
"Hoseok, sen delisin."
Fizikten ve okulun bir su dökülmesinde hemen saydam olan gömleklerinden nefret ediyorum.
