Öğle arasında yemeğimi almış ve ikili bir masada tek başıma oturarak yemeğimi yiyordum. Yan masada Sun Hee ve eskiden takıldığım minik arkadaş grubum vardı. Onlarla birlikte olmak istemiyordum artık. Belki de Sun Hee son zamanlarda beni sinir eden çok şey yaptığındandı.
"Neden arkadaşlarınla yemiyorsun?"
Elinde tepsin, başımda dikilmiş bana soru sorma cüretinde bulunuyordun. Fizikçi bana kırık not vermişti, sinirlerim bozuktu ve başımda dikilip o sinir bozucu gülümsemenle gülümsemen sinirlerimi daha da çok bozuyordu.
"Neden başımdan siktir olup gitmiyorsun?" Dediğim gibi sinirliydim ve seni çekecek sabrım bir gram dahi yoktu.
Gülmüş ve bana sormadan karşıma oturmuştun. "Ma lionne yine çok asabisin."
Neden bunu bana yapıyordun? Git dedikçe neden daha da yaklaşıyordun? Daha önce herkes uzak durmuşken sen neden benden uzak durmuyordun? Sinirlerimi bozuyordun, sırıtık.
"Otur dediğimi hatırlamıyorum."
"Ama oturma da demedin."
"Şimdi diyorum o zaman. Kalk git."
Çubuklarını yemeğine daldırmış ve dediklerimi umursamadığını belli edercesine gülümseyerek yemeğini yemeye başlamıştın. Sana cevap vermek için ağzını açtığım sırada neredeyse tüm yemekhanenin bize bakıyor olması kaşlarımın çatılmasına sebep olmuş ve hepsine kızgın bakışlar atarak önlerine dönmelerini sağlamıştım.
Herkes tekrar işine dönerken yenilgiyle omuzlarım düşmüş ve çubuklarımı elime alarak bakışlarımı yemeğime çevirmiştim.
"Yemekten sonra bir şeyler yapalım mı Seolhyun?"
"Kapa çeneni ezik."
Senden ve tüm yemekhaneden nefret ediyorum.
