Okul çıkışıydı ve hava çok soğuktu. Hırkamı parmak uçlarıma kadar çekmiş, eve doğru yürüyordum.
"Seolhyun bekle!"
Yeşil kıyafetlerin içinde koşarak yanıma gelmiştin. Yanıma yaklaştığında gözlerin üzerimde gezinmişti. Bakışların uzun bir süre yanaklarım ve burnumda takılı kalmış ve kaşların çatılmıştı.
"Üşümüşsün. Al şunu."
Koyu yeşil bereni bana uzatmıştın ama senden gelecek hiçbir şeyi istemiyordum.
"İstemez."
Gözlerini kapatarak derin nefesler alıp vermiştin. Sanırım bunu sinirlendiğinde yapıyordun.
"Çok dik kafalısın."
Kolumdan çekerek beni bir anda duvara yaslamıştın. Üzerime eğilirken gözlerinden yine alevler çıkıyordu. Kafama nereyi geçirmiş ve yakamı örtmüştün.
"Hava soğuk, üşütme ma lionne."
"Aptal."
Senden, berenden, yeşil renginden ve soğuk havalardan nefret ediyorum.
