Hayalperest

52||Yaz başlasın o zaman.

"Ben bizimkilere haber veriyim , varınca ara demiştiler " diyip Keremin sırt çantasına koyduğumuz telefonları çıkardım ve kendikimi alıp , önce annemi aradım ve sonra tabii ki Melisi...

"Alo?"

"Melis , naber napıyosunuz?" dedim Keremin yanına atlayıp , başımı karnına dayayarak.O da saçlarımla oynuyordu.

"Napalım , yeni eve geldim. Yemek falan hazırlıyordum .Siz napıyorsunuz vardınız mı?"

"Vardık ya oteldeyiz işte..." dedim , Kerem de ne konuşuyoruz duymak için sessiz sessiz duruyordu , zaten telefonumunda sesi çok çıktığı için gayet iyi duyabildiğine eminim...

"Hadi bakalım , başarılar size kolay gelsin..." diyen Melisi duyan Kerem kıkırdamaya başlarken ben de telefonun arkasını diğer elimle kapatıp ayağa kalktım.

"Ne diyorsun ya saçmalama ne başarısı kolay gelsini falan..."

"Ay tamam bir şey demedik canım , nasıl olsa gelince dökülürsün.Hadi yemeğimi yakmıyım ben kapatıyorum."

"Görüşüürüz..." diyip telefonu kapattıktan sonra sehpaya bıraktım ve hemen arkamı dönüp elimle Kereme dur işareti yaptım.

"Sakın güleyim deme...Kerem gülme ya... Ya o öyle demek istemedi yani hani şeyde başarılar...Yüzerken ... Iıağ yani fesat mısın ... Kerem gülme..." Gülme dedim sana diyip üzerine çıktım ve ağzını kapatmaya çalıştım ama tabi başarısız olduğumu söylememe gerek yok değil mi? Kerem kollarıyla ağzına bastırdığım ellerimi etkisiz hale getirdi ve bende onun göğsüne yığılıp kaldım.Sağ elimle karnına sıkıca sarıldıktan sonra diğer elimi de ensesinin altına sokup sıcacık göğsüne yaslandım.

"Çok yoruldum ya" dedim Keremin kalbini dinlerken.

"Uçakla gels-"

"Uyusak mı " Sesim o kadar masum ve tatlı çıkıyordu ki ben bile ne kadar kurnaz bi cadı olduğumu unutmuştum.Kerem saçıma küçük bir öpücük kondurup başını tekrar yastığa yasladı ve fısıldayarak 'uyuyalım' dedi...

Bir süre öyle kaldık ... Sonrası...Hani derler ya uykuya dalmak gibi aşık oldum sana , önce yavaş yavaş sonra bi anda... Hiçbir zaman nasıl uyuduğumu hatırlayamıyorum işte..Bir anda oluyor ...

**

||Yağmur

"Masaaal... Kızım gel bakalım... Sürün , sürün , hadiii! " Babasına çekmiş işte , daha yolun yarısında emeklemeyi bırakıp , halının üstüne yayılıveriyor.Nerde azim , nerde kararlılık... Biraz bana çekseymiş şimdi Usain Bolt gibi maraton bile koşardı benim kızım da işte Cana çekmiş maalesef... Neyse...

"Hayatım ben geldim.." diyip kapıdan elinde poşetlerle gelen Cana dönüp içimden hoş geldin bok kafa , çocuğumuzda sana çekmiş işte demek istesem de ' Hoş geldin canıım , bak kızımız nasıl da emekliyor... Kızım bak babacık gelmiş...' dedim...Tamam aslında hayat ortağıma bok kafa falan demek istemiyorum ama bugün aldığım kara haber iyice moralimi bozdu , napıcağımı şaşırdım.Annemin teyzesi rahatsızlanmış ve ona bakmak için İstanbula bizim yanımıza gelicekmiş.Bizde kalıcakmış!Teyzesini daha rahat ziyaret edebilmek için.Bugünün en kötü haberi bu işte!

"Masaal , bak baba sana ne aldı kızım ? Bak oyuncak bir tavşan ... Meyaba , benim adım Masal , meyaba ben de tavşan kaydeş ! Meyaba tavşan kaydeş de kızım..." diye şebeklikler yapan Cana bakıp güldüm.En azından günün kalanı daha huzurlu geçiyordu...