Hayalperest

29|Özel Zeynep Dersanesi

"Aksel sen şu etlere göz kulak ol , biz Zeyneple göl kenarına inicez."

"Adama bak ya bize kitledi tüm işleri " diye söylenen Akseli duyup gülüyoruz Keremle birlikte.Kerem kolunu omzuma atıp , şakağıma bir öpücük konduruyor ve göle doğru yürümeye başlıyoruz.Allahım artık şu muhteşem öpüşme sahnesini yaşayabilir miyiz lütfen? Tamam bir aydır herşey güzel falan ama biz bir türlü rahat rahat yalnız kalamıyoruz , böyle anca yanaktan küçük küçük buselerle yetiniyorum.Allahım o kazada Keremin erkeklik hormonlarına birşey olmamıştır değil mi ya , valla olduysa kendimi parçalarım.Bu çocuk niye beni öpmüyor lan ?!?!

"Zeynep...Ne düşünüyorsun?"

"Hi-hiç!" dedim gülümseyerek.Valla bazen sadece iç sesimi dinlemek saatlerimi alıyor.Şu geveze iç sesimi kısamıyor muyuz biz?

"Gel şu tahta iskelenin ucuna gidelim" diyip kolunu omzundan çekerek elimi tutuyor.Onun yanında o kadar güvende hissediyorum ki kendimi.Böyle birşey yok ya.

"Zeynep...Kızgın mısın sen bana ?"

"Neden ?" diyip kaşlarımı çatıyorum.Niye kızgın olayım ben sana be.Herşeyimsin sen benim , kızamam ki sana.

"O gün ...Elini kestiğinde ..." İç çekip , gözlerini deviriyor." Canını çok yaktım..."

"Beni görmek istemediğini söyledin" diyorum gözlerimin dolduğunu farkederken.

"Evet sana bok gibi davrandım , sen de her seferinde bana daha da yaklaştın.Ben ... Bana öyle acıyarak bakmana dayanamazdım Zeynep , sevdiğim kadının karşısında eksik bir adam olarak duramazdım.." diyip gözlerindeki yaşları serbest bırakıyor.Onu ilk defa böyle görüyorum , ağlarken.

"Ben seni seviyorum Kerem" dedim ellerini tutup." Seni ! Bedenini değil... Kalbini seviyorum."

"Ha-ha! " dedi kafasını sallayıp."Kimse sevgilisinin kötürüm olmasını istemez"

"Saçmalıyorsun tamam mı ? Hem neden bunları konuşuyoruz ki , herşey bitti işte "

"Ya öyle kalsaydım Zeynep ... " demesiyle birlikte ona sarılıp , omzumda küçük bir çocuk gibi ağlamasını izliyorum.

"Eğer öyle kalsaydın ..." dedim gökyüzüne bakarken."Öyle kalsaydın bile ben seni severdim Kerem , emin ol. Aslında bazen düşünüyorum da , bir insan bir yabancıyı nasıl bu kadar çok sevebilir ? Aklım almıyor." Kerem yavaşça başını omzumdan çekip ,alnını alnıma dayıyor.İşte sevdiğim adam.Kalbimin nasıl hızlı attığını farkettiğimde , içimi derin bir heyecan kaplıyor hemen sanırım işte aşk bu.

"Zeynep ...Sen asla gitme tamam mı ? Ben git desem de gitme !"

"Gidemem ki zaten" diyorum gözlerimi devirip."Hani sanki böyle biri gelmiş , ikimizi kalın halatlarla sımsıkı birbirimize bağlamış...İşte aynen öyle hissediyorum Kerem , istesem de gidemem ben senden , sende gidemezsin , böyle o halatın içinde kıpırdamadan dururuz.Hani diyorsun ya , senin gelecekle ilgili hiçbir hayalin yok mu ? Geleceğim nasıl olur bilmiyorum , ama birşeyi biliyorum Kerem...Senin de orada olmanı istiyorum."

"Güzelim" diyip önüme düşen bir tutam kıvırcık saçı sakince arkaya atıyor."Yanımda olduğunu bilmek bile , bu dünyada başıma gelen en güzel şey.Sen benim başıma gelen en güzel şeysin , seni çok seviyorum"