-Vervolg op Badboy leave me Alone please!!! Ik raad je aan om het boek eerst te lezen omdat je anders sommige dingen niet snapt-
''Wat moet jij hier?'', hij kijkt mij vragend aan. ''Wat moet jij hier in mijn kamer?'', ''Jouw kamer, dit is mijn kamer...
Ik word wakker en voel twee armen om mij heen. Ik kijk omhoog en zie Jackson dan slapend liggend. Wat doet hij in mijn bed? Ik geef hem klapjes in zijn gezicht en hij word wakker. ''Wat'', zegt hij met een ochtend stem. Hij kijkt mij aan en dan zie ik in zijn ogen dat hij het snapt. ''Sorry'', hij laat me los en gaat dan van het bed af. ''Wat deed je?'', ''Je... je kon niet slapen en... Wacht kan je je niets meer herinneren?'', ik schud mijn hoofd. ''Nee ik heb helemaak niets raars gedaan.'', hij kijkt mij verwarrend aan, ''Is er iets wat er gebeurd is wat ik moet weten?'', hij schud zijn hoofd.
''Nee je had alleen een nachtmerrie en ik was even bij je gaan liggen. Waarschijnlijk ben ik in slaapgevallen'', ik knik en kijk naar de deur die open gaat. ''Ah, jullie zijn al wakker. Er is iemand langs geweest en die heeft kleren voor jullie allebei mee gebracht.'', hij geeft mij een tas met kleren erin. ''Er zal een ontbijt gebracht worden.'', met die woorden loopt hij weg en ik maak de tas open. ''Dank je Gwen'', zeg ik zacht en pak normale kleren eruit. ''Heeft Gwen ze gepakt?'', ik knik en gooi dan zijn spullen naar hem. Hij kijkt er goed keurend naar en ik loop naar de badkamer. Ze had ook voor ij een borstel en tandenborten en alles erin gedaan. Echt ik houd van haar!
Als ik alles heb gedaan kijk ik in de spiegel, perfect!
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ik loop weer naar buiten en Jackson zit te wachten tot hij erin kan. Hij laat zijn ogen over mijjn lichaam glijden en ik rol met mijn ogen. ''Je kan erin. En dan kun je kijken naar iets anders'', hij loopt langs mij de badkamer binnen.
Ik denk terug aan toen ik wakker werd. Het is tijden geleden dat we zo hebben geleden. Het voelde goed. Maar ik kan me helemaal niets meer herinneren. Wat ik niet snap want ik slaap niet echt diep en als je wakker bent, Wat is echt was want hij kon het ook niet begrijpen, dan zou ik dat dus moeten herinneren.
Er komt een mevrouw binnen ze geeft mij het eten en ze wilt weglopen en ik houd haar tegen. ''Is het mogelijk als je slaapt dat je wakker word en niet meer kan herinneren wat er is gebeurd?'', ze knikt. ''Als je in schok bent kan dat... maar ook als je slaapwandelt.'', ik kijk haar dankbaar aan. ''Dank u wel'', ze lacht en loopt dan weg. Ik neem een hap van het ontbijt en Jackson komt binnen lopen.
''Gwen heeft echt iets goeds uitgezocht.'', zegt hij met een lach. Ik laat eventjes mijn ogen glijden over zijn lichaam. Zwarte broek met een witte bloes... wowwowow. ''Ja ik weet het ik zie er goed uit. Maar je kan ook ergens anders naar kijken'', zegt hij op een mijn stem. ''Zo praat ik helemaal niet!", zeg ik lachend. HIj moet ook lachen en neemt dan ook een hap van het eten.
''Dank je dat je bleef.'', ik kijk hem lachend aan. ''Natuurlijk, het was geen probleem en ik akn school skippen nu.'', hij lacht. ''Wat ga jij vrijdag eigenlijk doen?'', ''Ik ga met de jongens het podium op en zingen'', hij lacht. ''En wat ga je aantrekken?'', ik lach. ''Iets leuks wat ik al tijden nit aan heb gehad.'', hij kijkt mij nieuwsgierig aan. ''Je kent het wel je hebt me er wel eens in zien rond lopen.'', hij kijkt mij niet begrijpend aan.
''Je ziet het vrijdag wel. Maar ga jij ook nog dingen doen?"', hij schud zijn hoofd. ''Nee, ik moet rust houden weet je nog?'', ik knik. ''Maar dan kan je toch wel spelen?'', hij haalt zijn schouders op. ''Ik was niet van plan...'', ik knik. ''Ik was het ook niet van plan maar blijkbaar moeten wij laten zien wat we hebben gedaan in die week dat ik de les niet in mocht.'', hij kijkt mij niet begrijpend aan. ''Ik was vervelend de eerste les omdat we gingen noten lezen. En ik wilde andere dingen leren,. Ik zei dat dus en hij was er niet meer eens. Dus ben ik bij Tyler en zo gedropt en daarvan ken ik hun.'', hij kijkt mij nu begrijpelijk aan en draai zich dan om.
Hij pakt zijn spullen en stopt die in zijn tas. ''Ik wil hier zo snel mogelijk weg'', ik pak mijn tas en knik. ''We moeten met de bus want ik heb geen auto dus we kunnen ook niet rijden en het lijkt me sterk dat iemand ons wil opahalen. '', hij knikt.
We lopen naar buiten en komen zijn dokter tegen. ''Jullie zijn van plan om te gaan?'', ik knik. ''Nou groot gelijk geef ik jullie. Alsjeblieft jongen doe rustig aan.'', hij klopt Jackson op zijn schouder op loopt dan door.
''Nou dat weten we dus ook'', zeg ik lachend. HIj moet nog een paar papieren invullen en dan lopen we naar buiten. Ik sluit mijn ogen tegen het felle licht en dan kan ik ze weer open maken omdat ik weer iets kan zien. ''Nou laten we maar naar de bus gaan dan'', ik knik en we lopen in stilte naar de bus.
- We komen weer aan op school en een paar mensen kijken ons aan. ''Waarom kijken al die mensen zo?'', ''Omdat je met de ambulance weg bent gebracht en ik erachter kwam.'', hij maakt een o vorm met zijn mond en dan lopen we ons gebouw in.
''Tess, echt dankje dat je er wilt zijn voor mij.'', ''Natuurlijk, maar gedraag je niet klote. Dan ben je de klos okay?'', hij knikt en ik maak onze kamer open .
Alles staat er nog zelf het glas op de tafel. ''Nou er is in inder geval niets veranderd'', zeg ik met een lach. Ik pak de tas van Jackson over en zet die op onze kamer. Jackson zit op het zelfde plekje als eerst.
Ik slik.... Er komen weer beelden voorbij maar die veeg ik uit mijn hoofd. Ik geef hem een glas water. ''Dank je'', ik lach zacht naar hem en ga op een andere stoel zitten. ''Waarom ga je niet op de standaard stoel zitten?'', ik kijk naar de stoel tegebover mij. ''Weet niet... ik voelde het er gewoon niet voor.'', en ik wil niet herinnerd worden aan die dag...
