-Vervolg op Badboy leave me Alone please!!! Ik raad je aan om het boek eerst te lezen omdat je anders sommige dingen niet snapt-
''Wat moet jij hier?'', hij kijkt mij vragend aan. ''Wat moet jij hier in mijn kamer?'', ''Jouw kamer, dit is mijn kamer...
Ik loop een richting op naar een bed en drop mijn koffers. In Hartfield was het zelfs nog beter! Okay, we hebben wel twee tweepersoons bedden. Maar als nog. Kunnen ze mij geen andere kamer geven!
De deur word open gedaan en ik kijk Jackson boos aan. "Je probeert maar niks in je slaap. Of als ik slaap. Want dan ven je nog lang niet jarig.", ik draai me om en loop de kamer uit. Even een rondje lopen op de campus.
Ik stop mijn handen in mijn zakken en ga op een bankje zitten. " Hey, wat is er aan de hand?", ik kijk Emely met een waterige lach aan. "Gewoon problemen met mijn kamergenoot", ze kijkt mij raar aan. "Ik heb een jongen als roommate.", haar mond valt open. "Dan heb je super veel geluk!" ik kijk haar raar aan.
"De meeste mensen zouden wel op een kamer willen slapen met een jongen.", " Ja maar zouden ze het ook leuk vinden om met je ex op een kamer te slapen?", ze kijkt mij met open mond aan. "Waarom is hij je ex?".
Ik zucht here we go. " Nou kijk ik kwam later het jaar onze school binnen. En toen hadden Jackson en ik een hekel aan elkaar ik was cheerleader captain en hij was ook een captain. Maar ik haatte hem zo erg. Echt met heel mijn hart. Maar... Je weet het Bad boys zijn goed. Ik twijfelden op het begin om het wel te doen. Maar na een week voelde het zo vertrouwd. Maar dat was blijkbaar alleen maar schijn. Hij deed alles maar om mij te gebruiken. Hij had gewonnen. Hij had mij te pakken. Gehad. Dat was een half jaar voor mijn examen kwam ik erachter dat hij mij gebruikte. Ik hoorde zijn vriendje praten over dat hij mij al in bed had gehad voor de weddenschap. Ik was een weddenschap. En toen wilde ik niets meer met hem te maken hebben en nu niet ik op een kamer slapen!",
Ze slaat een arm om mijn schouder. "Je kan naar mij komen. Wanneer je maar wilt", ik kijk haar lachend aan. " Heb je dan geen roommate?", ze knikt. "Natuurlijk wel Laurel is haar naam", mijn ogen worden groot. "Ik wil ruilen.", ze kijkt muh lachend aan. " Ken je Laurel?", ik knik. "Vakantie en school vriendinnen", ze kijkt mij lachend aan. "Leuk", ik knik.
Emely en ik blijven nog even praten en dan gaat ze haar haar kamer en ik naar de mijne. Als ik de deur open maak valt mijn mond open. " Dit kan je niet menen. Tom en Jackson in mijn kamer. Jullie kunnen mij wat", ze kijken mij raaar aan en ik loop naar de keuken. "TESS", " HOUD JE BEK IK WIL NIET PRATEN", ik pak een glas drinken en loop dan naar de slaap kamer.
Ik maak de kast open en het ligt helemaal vol net Jackson's kleren. Ik zucht Ik pak zijn kleren uit dr kast en leg ze aan zijn kant. Dan plur ik ook mijn spullen in de kast. Als alles erin zit plof ik op bed. Ik pak mijn telefoon en zie veel appjes van Blake.
Blake: Hey, ben je al aangekomen? Blake: Halllooooo Blake: Is er iets gebeurd? Blake: Heeft je kamer genoot iets aan gedaan?
Ik krijg een lach als ik het lees
U: Alles is goed. Alleen een beetje verkennen. Maarrrr er is een probleem. Er is een fout gemaakt in het rooster waardoor ik nu met... Raad eens Blake: OMG JE ZIT MET HARRY STYLES! U: ben je dom? Ik heb het over Jackson. Ik moet een kamer delen met hem! En dan kom ik erachter dat Tom ook hier is. Blake ik ga doooodddddd. Blake: Houd vol meid ik kom eraan. U: Blake je hoeft niet te komen. Ga jij gewoon maar naar school. Blake: Ja het is 03:00 dus dat kan wel even wachten.
Natuurlijk andere tijdzone.
U: Ga dan maar slapen alles komt goed. Blake: weet je het zeker? U:Jep Blake: BYEEEEE
Ik pak mijn oortjes en zet dan muziek op ik sluit mijn ogen en geniet van de stilte.
- "AHHHHHHH", gillend kom ik over eind. " Kennismaking", ik hoor de sten van Jackson en dat maakt mij al gelijk weer boos.
"JACKSON BAILEY, BEN JE HELEMAAL GEK GEWORDEN! IK WIL JE STOMME KOP AL NIET ZIEN. EN DAN MAAK JE ME ZO WAKKER. JE MAG VAN MIJ DOOD VALLEN", ik kijk hem dodelijk aan. Hij steekt hij handen in de lucht en ik loop naar de badkamer. Ik ga onder de douche staan en mijn lichaam word al gelijk warmen.
Hoe durft hij mij zo wakker te maken. Ik kan het gewoon niet geloven. Als het elke keer zo is ga ik naar een andere kamer. Misschien kan ik nu al naar een andere kamer? Misschien kan ik ruilen met iemand. Ik hoop het wel.
Ik stap onder de douche vandaan en sla de handdoek om mijn lichaam. Ik loop de kamer binnen en zie Jackson op zijn telefoon. ''JACKSON!'', hij kijkt op en laat zijn ogen over mijn lichaam glijden. ''ERUIT'', ''Ik heb je al vaker zo gezien hoor.'', ik kijk hem woedend aan. ''Ja maar meer ga je ook nooit krijgen. En nu eruit'', ik wijs naar de deur en hij loopt er naar toe. ''Stiekem wil j...'', ik gooi een schoen en hij duikt net optijd weg. ''Ik zou maar weg gaan'', ik maakt de deur open en slaat hem daarna dicht.
Ik ben helemaal klaar met hem! Ik loop naar mijn kast en zie al gelijk dat er een paar dingen anders liggen. Ik heb gewoon zijn kleren op mijn kleren. Ik krijg een kleine lach op mijn gezicht. Zoals ik kan zien heeft hij heel veel witte kleding. Snel trek ik mijn eigen kleding aan.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ik pak een paar witte shirts van hem en stop die in mijn tas. Misschien gaat hij ze niet mooi vinden maar dat maakt mij niet uit eigenlijk.
Ik loop over de campus naar de kamer Emely en Laurel. Ik lach naar een paar mensen die langs me lopen en loop dan het gebouw binnen. En dan voel ik me opeens heel stom. Ik heb geen idee in welke kamer ze zitten.
Ik loop naar een persoon toe en tik hem op zijn schouders. ''Uhm, zou ik wat mogen vragen?'', de persoon draait zich om en kijkt mij lachend aan. Zijn witte tanden staan prachtig recht. Heeft een klein kuiltje en hazelnoot bruine ogen met blond haar. ''Natuurlijk'', ''Ken je misschien Emely...'', ''Emely Dallas?'', ik knik. ''Die ken ik wel. Waarom?'', ''Nou ik weet niet in welke kamer zij leeft... nou ja... slaapt'', hij kijkt mij lachend aan. ''Kamer 126, eerste verdieping'', ik kijk hem lachend aan. ''Dank je'', ik draai me om en hij houd mij tegen. ''Waarom heb je een jongens shirt uit je tas hangen?'', ik kijk naar het shirt en dan naar hem. ''Dat is voor jouw een vraag en voor mij een weet'', ik draai me om en loop dan de trap op naar de kamer van Laurel en Emely. Ik voel zijn ogen nog in mijn rug branden.
