"Ruhumu cezalandır güzel adam.
Bedenimin hisleri tatmasını sağla.
Bir Anka kuşu misali,
Önce usulca yakmaya başla beni,
Daha sonra küllerimin içinde boğ bedenimi.
Ruhumu cezalandır hisli adam.
Hak ettiğim tüm günahların bedeli,
Bedenimin üzerine usu...
Geciktiğim için üzgünüm, bu aralar sınavlarım çok yoğundu ve onları atlattıktan sonra hemen gelmeye çalıştım.
Yeni bölüm 1450 oy aldığında gelecek.
Ayrıca size iki tane duyurum var.
Daha hızlı bölüm yayımlamak için bölümlerin kelime sayılarını düşürmeyi planlıyorum.
Sizce uzun aralıklar ile bir bölüm mü iyi yoksa her hafta düzenli kısa bölümler mi?
Son olarak Varoluşun Hissi için Whatsapp grubu kurduk. Grupta hikayelerim hakkında konuşup yeni arkadaşlık edinmek isteyen herkes gelebilir. Birbirimizi ne kadar iyi tanırsak, kitap ile ilgili o kadar güzel bir bağa sahip olacağımıza inanıyorum.
Katılmak isteyenler;
@Gizemm0609 hesabına Wattpad'den mesaj atabilirler, alımlardan sorumlu olacak kişi odur.
Bölüm Şarkısı: Moira- Take her to the moon
Teoman- İstanbul'da Sonbahar
Kendinize iyi bakın.
İyi okumalar!
Önceki bölümden...
"Ne oldu Naz?"
Kardeşinin yüzünü elleri arasına alan Çağın endişeyle konuşurken Naz çığlık atıp ağlamaya devam ediyordu. Hiç durmadan olduğu yerde sallanıyordu ve abisinin göğsüne küçük yumruklar bırakıyordu. Sanki acısını dindiremiyordu ve bu sahne ile gözlerime dolan yaşlar gittikçe çoğalmıştı.
Ne olduğunu bilmesem bile nefes almak zorlaşmıştı.
"Naz! Kendine gel."
Sert çıkan cümle ile Naz bir anlığına çığlıklarını kesti. Su yeşili gözleri kırmızılaşmış ve bitkin düşmüşken ise titrek bir nefes aldı. Kekeliyordu ve ilk başta ne dediği belli olmamıştı.
"Hadi söyle bana. Ben sana yardım edeceğim ufaklık."
Çağın'ın sevgi dolu sesi ile Naz'ın kekelemeleri azaldı ve abisinden gözlerini çekip dış kapıya doğru baktı. Gözleri bir şeyi hatırlamış gibi orada kalırken ise boşluğa doğru en sonunda konuştu.
