"Ruhumu cezalandır güzel adam.
Bedenimin hisleri tatmasını sağla.
Bir Anka kuşu misali,
Önce usulca yakmaya başla beni,
Daha sonra küllerimin içinde boğ bedenimi.
Ruhumu cezalandır hisli adam.
Hak ettiğim tüm günahların bedeli,
Bedenimin üzerine usu...
Bölümün geciktiğini ve oyların hemen tamamlandığını biliyorum ama maalesef bölüm gelmeme sebebi ben değildim. Wattpad'deki sistem çökmesi nedeniyle bölüm yayımlamaya çalıştığım zaman Varoluşun Hissi hikayelerimden kalktı ve bunun korkusuyla tam düzelmeden bölüm yayımlamak istemedim.
Umarım bu bölümü rahatça okursunuz.
Ayrıca 1 milyon okunma için teşekkür ederim. Sizler olmasanız, kalemim hak ettiği yerlere ulaşamazdı. İyiki varsınız, umarım Varoluşun Hissi hak ettiği gibi yükseklere ulaşır.
Son olarak da her zaman her şeye rağmen yanımda olan iki kişiye teşekkür ediyorum. Beni asla bırakmadınız, her zaman kalemime güvendiniz. Teşekkür ederim Gizem, teşekkür ederim Ayşe. Sizi çok seviyorum.
Hikaye ve yeni bölümler hakkında sorularınız olursa lütfen Instagram adresimden bana ulaşın. Oradan çok daha rahat bir şekilde sizinle konuşabiliyorum.
Instagram: yagmuryilmazlar
Yeni bölüm 1K oy aldığında gelecek.
Artık tatilde olduğum için hemen yeni bölümlere kavuşabileceksiniz.
Bölüm Şarkısı: Suzy- I Love You Boy
İyi okumalar.
Önceki bölümden...
Yıllardır dudaklarına almadığı bu kelime ile genç adam titremeye başladı ve kolları arasında meleğe daha da sıkı sarıldı.
"Alek..."
Duyduğu fısıltının gerçek olması imkânsızdı ama genç adam emindi. Annesi yanındaydı, kulağına onun sesi dolmuştu, etrafa ise onun kokusu sarılıvermişti. Yaşlar daha da şiddetlenerek artarken genç adam küçüklüğüne dönmüştü.
"Mamma, jeg er redd..."*
Korkuyordu.
Hem de delicesine.
Kollarındaki kızın ölmüş olması onu delicesine korkutuyordu. Sığınabileceği tek liman olan annesinin arkasına saklanmıştı küçük Aleksander ve başının üstüne değen hayali el ile kendine gelmeye çalışıyordu.
Halbuki çıldırmıştı, tüm bunların başka bir açıklaması olamazdı.
"Min sønn..."
Kulağına dolan o güzel ses ile yaşlar daha da çoğaldı ve hayatına pahasına kolları arasındaki bedene tutundu. Nefes almayacak kadar bitik düşmüş olsa da buz mavisi gözlerini kapamadı.
"Vær så snill mamma..."*
Genç adamın dudaklarından çıkan son bir haykırış.
Ve en sonunda her şey yok oldu.
Annesinin kokusu Alek'i terk etti.
Güzel sesi bir anda kesildi.
Ve bir mucize gerçekleşti.
Onun mucizesi.
41.BÖLÜM- MİRAKEL.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
