Varoluşun Hissi

23.Bölüm- Arınma

İyi akşamlar güzellerim,

Nasılsınız?

Oy tamamlandı ve ben anında geldim :) Umarım hep böyle devam ederiz.

Yeni bölüm 550 oy aldığında gelecek.

Ayrıca bu bölümü işsiz Gizem'mime hediye ediyorum. Her zaman yanımda ol ve beni asla bırakma Güzemtoşum.

Bu arada yeni bölüm ithafı isteyenlerle bugün bir yarışma yapmış olalım. Yeni bölüm VH hakkında hislerini en güzel yazan kişiye gelecek.

Bölüm Şarkısı: Sertab Erener- Olsun

Bölüm Resmi: Bölümün içinden

İyi okumalar...

Birden işitilmez olsun ayak seslerim;

Gölgem bir başka sokağa sapıversin;

Unutayım bir anda her şeyi,

Nerde oturduğumu,

Bir tuhaf adem olduğumu Can adında.

Aklım arayadursun başka kapılarda kısmetimi,

Ben, bilmediğim sokaklarda bir başıma;

Gönlüm öylesine geniş, öyle ferah,

İlk defa görmüş gibi dünyayı,

Bir şaşkınlık içinde, yeniden doğmuş gibi;

Hatırlamam artık değil mi, dostlar,

Hatırlamam artık garipliğimi?

-Can Yücel-

---------------------------------------

Akıyordu.

Yavaşça ve durmadan akıyordu.

Peki ne akıyordu?

Damarlarımın içindeki günah mı akıyordu?

İçimdeki küçük çocuk en sonunda vaftiz mi ediliyordu?

Ellerimden akan kan bir türlü duramazken yorgun bedenimi parkenin üstüne bıraktım. Dayanamıyordum ve kalkamıyordum. İnce bir çizginin üstünde ilerlemeyi deniyordum ama her geçen an sadece başaramayacağımı anlıyorum. Hiçliğin ortasına doğru savruluyordum ve zihnim gerçekleri kabullenemeyecek kadar bitkin düşmüştü.

Ne işim vardı burada?

Neden gözüm hiçbir şeyi görmemiş ve bu iğrenç adamın yanına gelmiştim?

Sorular. Bitmek bilmeyen sorular... Zihnimi kurcalıyorlar ama sonuç bulamıyorum. Gitmek istiyorum ama cansızlığa doğru giden bedenim bunu başaramıyor.

Onun gelmesini istiyorum.

Beni buradan alıp götürmesini istiyorum.

Artık korkamayacak kadar bitkinim ve yardıma ihtiyacım olduğunu biliyorum. Gözlerim karşısındakileri göremeyecek kadar bulanıklaşırken bir ses duyuyorum. Onun olduğunu biliyorum ama ona nasıl ulaşabileceğimi bilmiyorum.

"Güzelim..."

Gelen sesin derinliği ile mavi gri gözlerimi zor da olsa açıyorum. Onu görüyorum. O güzel çehresindeki tedirginliği tadıyorum ve yavaşça parmaklarımı uzatmayı deniyorum. Kanlı parmaklarım bir leke gibi zor da olsa yüzüne ulaşırken yüzünü bana yaklaştırıyor. Ondan beklenmeyecek şekilde çaresiz duruyor.