CHAPTER 25

3K 100 1
                                    


MY PROBLEM is as big as the universe, kailangan makakuha ako ng bahay na pagtitirahan namin, hindi pweding sa court na lang kami titira.

Halos mabaliw na ako kakahanap ng mapapasukang trabaho. Lahat walang vacant na work, degree holder naman ako pero wala man lang tumanggap sa akin.

It was 12 noon when I receive a call from someone, and this someone is Rikki.

"Is it true?"
tanong niya agad, hindi man lang naghello

"Anong true?"

"That your damn hell pregnant"
narereflect ko ang galit sa boses niya, Kinabahan ako bigla, ito na ba ang right timing?

"Oo Rikki,matagal ko ng gustong sabihin sayo yun pero natatakot ako ---"

"You fooled me!!"

"ANO?"

"You cheated on me!"
biglang namanhid ang puso ko, ito na ba yun?

"Yan ba ang sinabi nila sayo?"
natahimik siya sa kailang linya

"Yeah, I can't believe it! I waste my time on you! at first Ididn't  believe but when I saw those fckng pictures and those videos, I can't believe you! Mahal kita Adrianna, kaya kong magpakatino para sayo pero bakit mo nagawa sakin yun?"
He judge me in an instant, I was mocking to myself  How idiot I am for loving a man who easily believe's on others tongue..

May mga taong sinisiraan ako kay Rikki, Siya naman mas pinaniwalaan niya ang iba.. tumutulo ang luha ko sa aking pisngi, ilang beses na ba akong umiiyak sa taong ito? is it healthy to cry for this man?

"Is this your way of saying youre breaking up with me?"
I hopelessly  asked.

"I don't want to break up with you on phone, but I think I should, hindi ka worth it"
at pinatay na niya ang tawag. Bumuhos lahat ang luha ko,hindi dapat ganto! hindi! pero taena mo! mahal na mahal kitang gago ka! itong pinagbubuntis ko anak mo to animal ka!

WALANG  buhay akong nalalakad sa kalsada habang haplos ko ang tiyan ko... Pagdating ko sa court kong saan nandun lahat ng mga nasunugan.

"Ate? bakit ganyan ang itsura mo"
umupo ako at napahilamos ako ng aking palad sa mukha.

"Ano bang itsura ko?"

"Mukha kang bato"
dami ng nangyayare sino ang hindi magiging bato?

"Bato na nga siguro ako"
pauna ko, nagtaka naman ang bata sa akin.
"Ha? anong meron? at bat mo naman nasabi yan?"

"Tumigas na kasi ang utak ko at hindi na gumana ng maayos, ayan ito ako. Nagkamali at nagpakatanga libog kasi inuna"
#tangaSaPagibig

***

NAG-AAPLY  na ako ng trabaho kaso lahat sila ayaw ng to be follow na requirements, di ko pa kasi nafofollow up yung TOR ko,hindi naman pweding tumambay ako wala na kami bahay! kaya as soon as possible makakuha ako ng trabaho para makaipon ng kaunti..

Sa paglalakad ko sa kalsada ay may huminto na Mustang sa harap ko, alam ko kong sino ang nasa loob nun..lumabas siya sa kotse at basta na lang akong hinablot papasok sa kotse, hindi naman ako nakaimik.

"San mo ako dadalhin? di ba wala na tayo bakit mo pa ako sinakay sa kotse mo"
mahigpit ang hawak niya sa manubela.

"Don't fcking talk to me."

"Ibaba mo na ako"
mahinahon kong sabi, nakakasawa makipagtalo sa taong makitid ang ulo.

"Not unless you tell me the truth"
hinagis niya ang cellphone niya na nakaplay ang video, isang scandal video kasama ang isang lalaking panot at ...ako?

umiyak ako ng mahina dahil hayup ang nagframe up sa akin nito.

"Naniniwala ka ba na ako yan?"
hindi siya umimik.

"Anong sense ng reason ko kong di ka naman pala maniniwala na di ako yan?"

"I don't know you anymore"
ngumisi na lang ako at binuksan ko ang pintuan ng kotse kahit ito pa ay umaandar.

"Hindi mo na pala ako kilala eh, bakit nandito pa ako? ihihinto mo ba ito sa tabi o ako ang tatalon mula sa kotse?"
marahas niyang kinabig ang manibela at tinabi sa dump site..

sa basurahan niya ako hininto? siguro basura na talaga ako para sa kanya.

Lumabas na ako at pinaharurot niya ang kotse palayo sa akin, tumulo ang luhang matagal ko ng kinikimkim.

***

PAGKAUWE ko ay may naghihintay pala sa akin na di ko inaasahan.

"Ate may kakausap sayo"
hinarap ko ang tauhan ni Mr.Takk, ano bang kilangan nila sa akin? wala na kami ni Rikki diba itutuloy niya ang kasal kay Veronika Sancouver-ong? bakit? ano pa bang habol nila sa akin.

"San nyo ako ipapakausap?"

"Ma'am sa loob na lang po ng Limo"
umikot ang mata ko, nonsense. Pagpasok ko sa kotse o yung limo ay nakita ko kaagad ang hari na nakaupo paharap sa akin, umupo na din ako. Ganto pala itsura ng limousine.

Tinignan niya pala ako, siguro inoobserbahan niya ang mga tingin ko.

"From now on, I don't want to see you..."
nainis ako, ako lang ba? the feeling is mutual

"Kayo din po, ayaw ko kayo makita"
ngumisi siya at natatawa na tinitignan ako.

"Your useless"
gusto ko ding sabihin na siya rin kaso baka patayin niya ako, no way na mapapatalo ako sayo.

"I'm not sir, I pay taxes, I follow the public rules, I respect the public officials, people who said that I am useless are narrow minded,blind and idiot for calling ordinary people useless"

"You have the habit of insulting me"
masama ko siyang tinignan, siya nga ang unang nanginsulto.
Para iwas gulo,tumayo na ako at yumuko sa kanya.

"Sige po,mauna na ako sa inyo--"

"My son is getting married I don't want any distraction from you so back off"
humarap ako sa kanya.

"I promise I will never bother your son anymore, bakit ko naman siya hahabulin? Mayaman lang naman kayo, pero marami pang iba dyan"
kahit labag sa loob ko gagawin ko ito para na rin sa sarili ko, naaawa na ako sa sarili ko, masyado na akong tanga at martyr..

This is the right time to let go, hindi kami para sa isat isa ni Rikki, nakakalungkot naman na sa gantong paraan kami maghihiwalay. Hinaplos ko ang impis ko pang tiyan, anak...tayo na lang dalawa ha, wag mo akong iiwan anak..ikaw na lang pag-asa ko.

***

J.M

Shape Of You (#PHTimes2019)Where stories live. Discover now