CHAPTER 22

3.2K 109 0
                                    


"Where are you? please tell me?"
naririnig ko sa kabilang linya na gusto niya ako makita.

"Rikki, may nararamdaman ka na ba sa akin?"
para akong timang na umiiyak habang kinakausap siya sa  cellphone.

"I don't want to talk about it over the phone.."
yun lang ang sinabi niya?

"Wait me there"

"Ano? saan? san mo hihintayin?"

"Just please stay where you are now ok...please! its already midnight!"
at binaba niya ang tawag.. Para akong tangang umiiyak dito sa may 7/11

Nakatingin lang ako sa labas ng store at gaya nga ng nasa isip ko may isang Mustang na kotse  na nagpark sa harap ng 7/11 lumabas mula don si Rikki

Pilit kong tinatakpan ang mukha ko, mayamaya maya pa ay pumasok siya sa store, nagtanong siya sa guard at ng dumako ang mata niya sa gawi ko at lumapit siya sa akin

"Lets go home! don't be too stubborn"

"Ayaw ko!"
lumapit na sa amin ang guard ng 7/11

"Excuse me Ma'am , sir, my problema po ba?"
nangmakita ni Manong guard si Rikki ay itatranslate niya sana sa english, kaso pinigilan ko siya.

"Nakakaintindi yang unggoy na yan ng Tagalog manong, no need to translate"

"Don't mind as sir, we were having a misunderstanding"

"Anong misunderstanding? hindi ako uuwe sa condo mo, bakit ka ba sunod ng sunod sa akin?"

"Naku sorry mam sir kong nakiki-eksena ako sa away mag-asawa nyo pero---"

"HINDI KO SIYA ASAWA!"
Sigaw ko kay manong, natulala naman ang guard, inakbayan ako ni Rikki at tinakpan ang bunganga ko.

"Im sorry for the burst out of my wife, just understand her condition... she has an hormonal syndrome cause by Menstration"
ANO! GAGo WALA AKONG REGLA!

Hinila na niya ako palabas ng store at sinakay niya ako sa magara niyang MUSTANG!  grabe parang everyday iba ibang brand ng kotse ang meron siya.

"Are you hungry?"
he asked me, nasa loob na ako ng kotse. I didnt reponse..
May kinuha siya sa compartment at binuksan niya ang plastic na nakabalot, arrrghh! changgala ang bango!! di ko tuloy maiwasang magtanong

"Ano yan?"

"KFC chicken, but since you don't like it.. I will eat this...hmm I think its spoil?"
iniinggit niya ako, damnation! nakakainggit talaga!

"Di mo ba ako bibigyan kahit isa lang?"
kunwari gulat na gulat siya, alam ko naman hindi.

"Oh? so you like this?"
nakakalokog ngisi niya, malakas kong hinampas ang kamay niya..

"Hindi mo ako bibigyan!!"
dali dali naman niyang inabot ang pagkain, walang imik imik na inubos ko yun, nakakagutom pala tumambay sa 7/11.
Nang maubos ko na ang pagkain ay nagsimula na siyang umandar.

"Hoy Rikki Boy! san mo ko balak dalhin?"

"In my Condo?"

"Di pwedi, uwe muna ako!"
natahimik naman siya at tuloy pa rin sa pag didrive. May gusto akong kumpermahin sa kanya pero baka kasi ma Mis-interpret niya.

"How's your engagement? with veronika Sancouver-Ong?"
panimula kong tanong, kunwari di ko alam at wala kono akong paki.

"Nika is Good...our engagement is epic"
yes yes yes!! kunti na lang magoopen na siya!

"Bakit naman epic?"
sabihin muna kasi na di matutuloy or something!

"Well some extra-ordinary happen"
masama ko siyang tinignan, bakit di pa Direct to the point!!

"ano nga!"
Hindi na niya ako nasagot dahil may tumawag sa kanya,Tumahimik na lang ako saglit nakikinig ako sa kausap niya sa phone.

"Hallo? Hvordan har du det?.... hva? jed forstar ikke!?"

inis na pinatay ni Rikki ang Tawag, ano kaya yung pinagusapan nila? Norwagian kasi!

"Ano yun?"

"Its nothing"
ngumite siya sa akin at hinawakan ang kamay ko, parang he is assuring me na walang masamang mangyayari. But I know something.

"Ang dami mong sikreto!"

"Why is that bad? I'll tell it to you in a right time"
sabagay lahat ng tao my secreto, ito pa kayang taong to na  hindi basta basta.

"Wala, wag mo na isipin yun.."
namatay na naman ang usapan namin..

"After nito pwedi bang lubayan mo na ako"
seryoso kong sabi, hayaan ko muna ang sarili ko na magpakalunod sa pag-ibig ko sa kanya.

"Why?"

"Ikakasal kana, anong silbi ko sayo?"

"Youre important to me.."
hinarap ko siya at tinignan, wala sa akin ang mata niya nasa daan.

"May nararamdaman ka na ba sa akin Rikki?"
Pinarada niya ang kotse sa gilid at sumandal siya, pinikit niya ang mata niya bago siya magsalita. Ganun ba kahirap sabihin yun? o talagang mahirap lang akong mahalin

"I cancel the engagement"
a minute of silence.

"Why?"
Buti may lakas loob pa akong magtanong.

"Its because of you ..."
A long tears escape from my left eye,I hope ito na yun...

sawa na akong maghintay sana sabihin mo na din ang nararamdaman mo.

***

He cupped my face and kiss me deeply,damn this feelings. He look in my eyes and say the words that I wanna come out on his mouth before... This 3 freaking words

"I love you, I don't know where this heartful feelings start, I care about you at first but when I realized that this is more than Care "
he smiled and kiss my temple

"I start seeing you as a woman, a girlfriend material or a wife material"
Naiiyak ako na nagagalak, this is my first time to feel that someone noticed and loved me, yonh pagmamahal na, mahal kita kasi ikaw yan; hindi dahil ikaw ay may ganto kaya mahal kita.

"Do you feel the same?"
he heartfully asked it to me, I smiled and nod. Matagal na pero hindi ko sinabi yun baka lalaki ang ulo niyan.

"Really?"
Hinalikan niya ako sa labi at masaya akong niyakap.

"Pano si Veronika?"

"Wag mo siya isipin, what matters now is about us..."
I just keep my mouth shut. Hindi namin alam ang bukas, di magtatagal ay lalabas din ang balita tungkol sa amin, gugulo ang normal kong buhay at katakot takot na mga masasamang balita ang sisira sa amin.

"Hey? are you listening to me?"
hinawakan niya ang mukha ko,lumilipad kasi ang isip ko.

"Huh? ano sabi mo"

"We will get married soon"
ano?
"Pakakasalan mo ako?"

"Yeah, why? are you having a doubt?"

"Syempre oo, Hindi ba sobrang aga pa para magdesisyon? Rikki ang daming masasaktan kong padalusdalos tayo. Sana maintindihan mo, gusto ko din pero hindi pa ngayon"
iniisip ko ang Ama ni Rikki, si Momshie at ang mga kapatid ko.

"I understand, I can wait"
nakangiti siyang tinitignan ang mukha ko, hay! kala ko talaga magagalit siya

"Thank you"
Pinaandar niya ang mustang at alam ko na kong san naman kami pupunta, sa condo niya...

"Im sleepy..."
pabiro niyang sabi, kunwari pa to! alam ko naman ang gusto nito.

***

THANK YOU FOR READING

Status ranking # 743 in genfic.

Di na masama.Vote o Comment.

J.M

Shape Of You (#PHTimes2019)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon