Shape Of You (#PHTimes2019)

CHAPTER 20

WALANG alam ang mga kapatid ko sa nangyayare sa akin, mga inosenting bata.. I try to call Rikki, pero out of coverage ang phone... baka natuloy siya sa singapore meeting niya..

Dumadalas na din ang pagsusuka at pagkahilo ko, stress na stress ako ngayon hindi ko alam ang gagawin ko, binilhan ako ni momshie ng mga prutas para daw magkaroon ako ng kulay dahil ang putlang putla ko, ano ba itong dinadala ko! bampira?

"Wow! junagetso iso ito na! bakit ang daming prutas na dala si momshie?"
Tanong ni Dudong habang nilalantakan ang saging

"Oo nga ate, bakit may sakit ka ba?"
Kinakain naman ni Buknoy ang pakwan.

"Wala trip lang ni momshie magdala, at bat ba kayo!  gusto niya eh"
kumunot ang noo ni Dudong at sumubo muna ng saging bago nagsalita

"Ang weird talaga niyang si momshie ano?"
kung alam nyo lang talaga...

Pinagmamasdan ko sila habang kumakain, natigil lang ng may kumatok sa pintuan, Tinignan ko muna ang orasan.. Gabi na? may nakalimutan ba si momshie?

Binuksan ko ang pinto..
"May nakalimutan ka ba---"
sumeryoso ang mukha ko ng makita ko sa harapan si Rikki, nangangamoy ang dala niyang supot..hmmmm! fried chicken  at gravy na madami!

"Anong ginagawa mo dito?"

"I bring something.."
inangat niya ang supot na dala niya, naamoy ko tuloy ang mabangong pagkain..

"Tapos na kaming kumain"
isasara ko na sana ang pinto pero humarang siya, kanina gustong gusto ko siyang makita ngayon na nandito na siya parang gusto ko naman siyang paalisin.

"I know you want this"
hinarap nya sa akin ang supot, Changala! ang bango! naglalaway na ako!!

"Yan lang ba ang pinunta mo dito? akin na kakainin ko yan!"
pilit kong hinahablot ang supot ng KFC, pilit naman niyang itinataas para di ko maabot, ahh nakakagutom! gusto kong kainin yan!..

"Amin na!"

"Nope! where's my kiss? I want a kiss in exchange for this food"

tumigil ako sa kakaabot at tinignan ko siya, naka nguso siya sa akin. Natatakam ako sa KFC.. pero di ko pweding pagbigyan itong lalaking to lalo na't malabo ang meron kaming dalawa, ayaw ko ma mis-interpret niya ang action na yun at ako din ayaw ko mag-assume.

"Umalis ka na, nandito ang mga kapatid ko"
dumilat ang mata niya at sumilip siya.

"Why? they don't like me?"

"Hindi sa ganun... sorry di talaga pwedi"
hinawakan niya ang kamay ko.

"Tomorrow 7pm in my condo in Venezuala hotel, please.. "
hindi ako umimik, san naman kami uuwe nun? harutan na naman na mauuwe sa kama?

"Para saan pa?"

"I want to tell you something"

"Bakit di na lang ngayon? bakit kailangan bukas pa?"

"Its important, and I can't explain it in a short period of time"

"Ganun, alam ko naman kong ano yang sasabihin mo na yan, magpapakasal kana...hindi naman mahirap sabihin diba? bat pa kailangang ipagpabukas?"
lumabas na lang bigla sa bibig ko ang mga bagay na matagal ng nagpapastress sa akin.. at I just decide by myself na ikeep ko muna ang pregnancy issue ko, in a right timing I tell him.. but the problem is when ?

"Thats another thing, I want to tell you more deeper, and I bet it is not the right time, thats why  I want you to go on my place tomorrow..."
nararamdaman ko na may gusto siyang sabihin sa akin na di pa niya masabi ngayon... bukas ba talaga ang right time?