Shape Of You (#PHTimes2019)

CHAPTER 16

MAGANDA ang palabas, pero nakakaiyak ang ending, comedy siya pero di ko iniexpect na sad ang ending. Naghiwalay sila ng babae at yun mas masaya pa na separated kaysa sa makasama sila, nalungkot ako dahil parang may kutob ako na ganun ang mangyayare sa amin ni Rikki.

"Any critic about the movie?"
tanong niya, kakain daw uli kami sa food court dahil nagutom daw siya, ako din eh hahaha

"Masaya pero malungkot ang ending kaya kong magrarate ako 8 over 10 siya"
umabay siya at nagsimula na namang maglambing.
"Don't overthink too much on it, ok?"
pinunasan niya ang mukha ko ng pagkabango bangong panyo niya.

"Ang bango ng panyo mo, anong pabango yan?"

"Really?"
inamoy niya ang panyo niya at tinignan ako.

"Its Joy anti-bac"
proud pa niyang sabi.

"Joy? eh panghugas ng plato yun eh!"
gulat gulat naman ang mukha niya

"Seriously?"
alanganin niyang tanong.

"Oo, ang kulit mo, sinong nagsabi sayo na pwedi yan?"
"I thought its for laundry? Mang roberto said it ok to use it, so I try"
naihampas ko na lang ang kamay ko sa noo ko, wala talaga akong aasahan dito, pero kahit ganun yan... cute pa rin siya..napakacharming ng potek!

NAGLALAKAD kami, window shopping lang. Itong kasama ko gustong bilhin lahat ng nakikita ko, ayaw ko naman dahil baka may sabi sa akin ang tatay ni Rikki, na gold digger or something. Kaya kog bumili ng gamit ko, hindi ko naman kailangang mang-uto ng iba...

"Tigilan mo nga yan!"
tinabig ko ang kamay niya dahil lahat tinuturo at lahat ng naturo niya at bibilhin niya raw.

"It will fit on you"
hawak niya sa isang blue dress, sinilip ko ang price.. HARUJUICE KO! 35,785.50PHP!!  ano ba ang tela niyan? ginto? baka ipatunaw ko pa yan!

"Ang mahal! baka naman pagsinuot ko yan, maholdap ako at kunin sa akin yan!"

"I like it for you"
inbot niya sa sales lady

"Wag!"
inagaw ko sa sales lady.

"What?"
iritang tanong niya..

"Ang mahal mahal ng damit na yan! miss wag na ok"
pinabalik ko sa rock ang dress, kinuha naman ni Rikki ang dress at sabay na inabot sa card niya sa sales lady, hinablot ko naman..

"Wag miss! sa akin ka maniwala ako ang magsususuot!"

"No don't listen to her, Im the one who will pay it!"
nakatinginan kaming dalawa at gusto ko na siyang awayin at sigawan. Ayaw ko sa lahat yung mapilit.

Masama ko siyang tinignan, sige ipagpilitan mo ang gusto mo...
"Hey? are you mad? I just want you to buy new dress"

"Hindi ko gusto ng bago Rikki"
naiinis kong sabi, ayaw ko sa lahat ang makulit.

"You sure? you really don't want it?"
tumango ako pero tikom parin ang bibig ko, nakakagalit!

"Ok! I'll cancel it"
iniwan niya ako at pumunta sa babaeng sales lady na nasa counter na, nag-abot sya ng pera, baka tip niya..

Malungkot siyang bumalik sa akin at inakbayan ako sabay halik sa noo ko.

"Im sorry..."
yun lang ang nasabi niya. Nanatili parin akong tahimik, ang totoo niyan ay nawala na yung inis ko pero nanahimik lang ako dahil pag-aaralan ko ang magiging reaksyon niya.

"You really mad at me? I said Im sorry..hey?"
hindi ko siya pinansin, gusto ko suyuin niya ako.

"Ok, what do you want? flowers? chocolate?"
ay nako!, kong gusto mo akong bigyan, bigyan muna! kaasar to!

Inakbayan lang niya ako at umupo kami sa isang bench, napagod na ako kakalakad! juice ko naman!

"Do you want to go home?"

"Oo"
maikli kong sagot.

"ok, Lets go.."
ay nagtampo? ang eng eng naman yun! ngayon ako na naman ang susuyo?

"Hoy?"
kumapit ako sa braso niya dahil ang bilis niya maglakad, papunta kaming parking.

Deadma lang niya ako, tuloy pa rin siya sa paglakad.

"Kanina ako ang nagpapasuyo, tapos ngayon ikaw naman! abnoy ka ba talaga? o talagang wala kang alam maglambing?"
hinarap niya ako at kunot na kunot ang noo niya.

"What did you say?"

"Wala, kunwari bingi ka ha"
pang-aasar ko.
Seryoso talaga siya na uuwe na kami? nasa loob na ako ng kotse siya naman ay umikot pa dahil pinagbuksan niya ako. Nang nasa loob na siya ay pinaandar na niya.

"Seryoso kang iuuwe mo na ako?"
may part sa akin na gusto ko pa siyang makasama ng mahaba pero half of it gusto ng umuwe sa bahay at magpahinga.

"Ofcourse that will not happen, I punish you for your silly act"
lumingon siya sa akin at kinindatan ako, mababanaag mo sa mukha niya na may plano siyang gagawin na alam mong kakaiba.

"We always do that thing"
panimula ko, ang tinutukoy ko ay ang landian namin... siguro its time to open up a litte talk about what happened to the both of us, pero seriously Adriana sa kotse talaga?

Parang bigla tuloy nagbago ang mood ko..

"Because as much as possible I want to own you every sec."
pilyo niyang sabi.

"Pero hindi laging ganun, alam ko ngayon nageenjoy ka pa sa akin, darating ang araw na magsasawa ka rin at maghahanap ka ng bagong main dish"
I dont know where those things came from, hindi ko man lang nafilter itong bunganga ko.

"Is that what you think?"
his gaze is on the road, but mine is in my hands na namamawis na sa klase ng convo na meron kami.

"Ano pa nga ba, diba fubu mo lang ako? someday youre going to marry your fiance....and me, well searching for my own path"
nawalan siya ng imik, ako din ay tumigil na sa pagsasalita...silence is present in our atmosphere.

"Youre not my fubu.."
basag niya sa katahimikan, ow I forgot!

"Oo nga pala, Hindi mo ko fubu dahil past time mo lang ako, diba? diba?"

I try my best to holding my tears, I realized that I let stupidity eat me.. and I let myself look cheap.

Tinabi niya ang sasakyan sa gilid ng kalsada, nangmaihinto na niya ang kotse ay naglean siya sa manibela, nanatili lang akong tahimik at hinihintay kong anong sabihin niya.

"Why are you telling me this things?"

"Gusto ko ng kumawala"
diretsahan kong sabi, ito na ang last promise! ito na talaga.

"I don't want you to stay away from me?"
matapang ko syang hinarap at tinignan siya sa mata.

"Una pa lang wala namang mangyayaring ganto kong di mo ako inakit"
siya pa talaga nang-akit noh, well may kasalanan din naman ako, bakit kasi ako bumukaka din! di man lang sumagi sa isip ko na katangahan lahat ng ginawa ko? nako!

"Oh come on! now its my fault? whether you admit it or not, I know you like what happened to the both of us... so don't f***ing deny it and tell me that its all my fault because you have too, we both have too"
he has a point natahimik na lang ako.

"So anong meron tayo?"
I want to know what...

"We are stick to one and f***ing each other"
inis na sabi niya at sinimulang pinaharurot ang kotse....
Short tempered bastard! inamin niya rin na parang FB lang kami, galing na sa bunganga niya ha!

***

Salamat sa pagbabasa