Roses are red ~Scorose~ ✔

Chapter 50

Pov Scorpius

Mijn ogen stralen, dat weet ik zeker. We zaten samen, eindelijk, in een restaurantje dat ik voorheen niet kende. Madam Puddifoot's Tea Shop. Volgens Evan was dit het beste plek waar je naartoe kon komen, maar toen we eenmaal aan waren gekomen voelde ik me opgelaten. Het bleek dus zo te zijn dat alleen maar koppels hier naartoe gaan. (De reden waarom er dus nog nooit geweest was). Het plafond was bezaaid met hartjes en er zweefden hier en daar bellen in de vorm van hartjes in de lucht. Ook Rose voelde de ongemakkelijkheid en probeerde een gesprek op gang te zetten.

'Uhm, dus denk je dat het echt serieus is tussen Ilyse en je vader'.

'Ja, helaas wel. Maar... niet alles blijft voor altijd'.

En toen was het er weer. Stilte. Mijn date waar ik al een lange tijd op wacht, en dat gebeurd er niets. Het is midden schooljaar zes en wie weet is dit wel mijn enige kans.

Ik keek haar aan. Haar haren zaten in een hoge staart, en tussen haar krullen heen zit een klein, bijna onzichtbaar, vlechtje. Het maakt haar gezicht smaller. Verder draagt ze make-up. Meiden zeggen altijd dat jongens daar niets van merken, als een meisje make-up draagt. Dat is omdat ze er gewoon niets over zeggen. Alles is mooier zonder make-up.

'Sorry?'

'Wat?'

'Je zei dat alles mooier zonder make-up is'.

Een seconde van een moment denk ik na, dan realiseer ik me dat ik dat inderdaad hardop had gezegd. Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan. Goede move hoor Scorp.

'Uh, ik vind make-up niet zo mooi. Maar bij jou wel. Het is gewoon... je ziet er altijd mooi uit. Let maar niet op mij'.

'Je vind mij mooi'.

Misschien had ik gewoon een trage reactiesnelheid, of ging dit gesprek zo snel dat ik het niet meer bij kon houden, maar ik wed dat we een paar secondes geleden nog zwijgend voor elkaar zaten... en dat vond ik goed. Wat moet je op zo'n moment zeggen.

'Uhm...'.