Roses are red ~Scorose~ ✔

Chapter 28

Pov Scorpius

De dag dat ik na het vijfde jaar thuiskwam was het begin van een verschrikkelijke vakantie. En niet alleen dat Rose mij een paar uur terug had afgewezen.

Als eerst was pap me totaal vergeten waardoor ik dus met de muggle bus naar huis moest en het laatste stuk lopend. Toen ik thuis kwam bood pap natuurlijk belachelijk veel zijn excusses aan. Ik zei maar dat het oké was. En de rest van de zes weken was ik als dood ongedierte op mijn kamer blijven hangen. Pap riep alleen voor het eten. Als ik iets nodig had wachtte ik altijd tot pap weg was, naar zijn werk zodat ik niet een gesprek met hem moest beginnen.

Natuurlijk wilde ik hem wel zeggen dat ik werd afgewezen door het meisje dat ik al een hele tijd leuk vindt, maar hij zou het nooit begrijpen. Zulke dingen besprak ik altijd net mama. En nu...weg met die gedachten Scorp. Nu niet.

Pap besprak ook niets met mij. En als hij dat deed was het een enorme leugen. Alsof ik niet wist dat over uren betekende dat je een relatie had met een van je collega's. En ten tweede kon ik al vanaf mijn zesde als de beste lezen en kon ik de brieven van zijn minnares best lezen. Ik hoop dat Ilyse Dyrus pap hart niet breekt. Anders zitten er twee dode kakerlakken in huis.

'Scorp,' roept iemand heel hard. Toen pas realiseerde ik me dat ik in de trein zat, op weg naar Hogwarts. Naar het zesde jaar. Zelfs Hogwarts kond me niet opvrolijken.

'Hoe was je vakantie. Ik heb het al vier keer gevraagt, maar omdat je geen antwoord gaf en maar naar het raam zat te staren krijg ik het gevoel dat je het misschien niet hebt gehoord'.

'Sorry, dacht over dingen na. Mijn vakantie...wel oké. Pap heeft een nieuwe vriendin, maar hij weet nog niet dat ik het weet. Ilyse Dyrus is haar naam'.

'Waarom heb je mijn brieven niet geantwoord. En Fabian had ook al niets van je gehoord. Is er wat aan de hand?'

Dat was waar. Op mijn bureau lag een enorme stapel met brieven die ik nooit heb gelezen. Alleen de brief van Hogwarts was interresant genoeg. De rest boeide me niet. Heb niet eens gekeken van wie ze waren.

'Nee jongens...geloof me'.