Roses are red ~Scorose~ ✔

Chapter 47

Pov Rose

Lieve Rose en Hugo,

Mama en ik moeten wat kwijt. Aangezien wij (alle volwassene) in de kerstvakantie iets leuks met elkaar gaan doen kan het niet anders dan dat jullie blijven. Ook James, Albus, Lily, Louis, Roxanne en Fred blijven op school aanzien ook Dominique, Teddy, Victoire, Molly en Lucy mee gaan met ons.

Liefs,
Ronald Weasley.

Ik gooi de brief woedend voor Hugo's gezicht, hij leest hem en ook zijn gezicht betrekt. "Kunnen ze dat niet een andere keer doen ofzo?" Vraag ik geïrriteerd.

"Hebben jullie de brief ook, mijn hele gezin gaat op vakantie, maar ik moet blijven, lekker is dat," zegt Louis.

"Is het voor de verloving van Teddy en Victoire?" Vraagt Lily "die trouwens al een jaar verloofd zijn nota bene."

Ik pers mijn lippen samen, kerst zou iets voor de hele familie moeten zijn en nu laten ze ons gewoon achter.

"Gaan oma en opa ook mee?" Vraagt Fred met een frons, Roxanne knikt.

Ik kijk heel even kort en ongezien naar de Slytherin tafel, Scorpius leest met een frons een brief, wat zou er in staan? Blijft hij ook in de kerstvakantie hier?

"Dat wordt een geweldige twee weken," zegt James sarcastisch. "Nou, eigenlijk kan dat het wel worden," antwoord Hugo met een lach, ik kijk hem streng aan.

"En wat bedoel je daar precies mee?"

Dat waren de woorden van Albus die zich bij de familie reuïne voegt, het gedeelte van de familie dat als kots is uitgespuugd.

"Aangezien we toch geen deel uit maken van de familie kunnen we er beter iets van maken," legt Hugo uit, de rest knikt.

"Ik geloof nog steeds niet dat Teddy het er mee eens is," fluistert James, en hij had gelijk, want twee secondes na dat hij dat zei beland de vogel van de Potters op tafel.

James pakt de rode brief, een brul brief. We kijken elkaar angstig aan, maar wanneer James hem opent horen we Teddy's kalme stem die gelukkig op normaal volume staat: "Hallo kindertjes van de familie, blijkbaar had Victoire mijn koffer al ingepakt en voor dat ik het wist zaten we in het buitenland. Stoere meid is ze toch-"

Lily spuugt haar soep uit, ik onderdruk een lach.

"Maar in iedergeval is het niet mijn schuld en ik vind het belachelijk. Familie of geen familie, dat tweede heb ik-"

We kijken elkaar benauwd aan.

"Grapje grapje, ha, ik zie jullie gezichten al voor me. Oke, ik ga weer verder met mijn prachtige verhaal. Ik kan er niks aan doen en vind het vervelend. That's it, tot snel hopelijk. PS Hufflepuff is nog steeds beter."

De brief gaat in vlammen op en we kijken er beduusd naar. Teddy Lupin is echt het meest gestoorde en leuke persoon dat ik ooit heb ontmoet.

Maar goed dat er nog dat soort mensen bestaan, want zonder is er geen reet aan. (Dat rijmende 😊)