Pov Scorpius
'Idioot. Doe dat ding weg' roept Fabian terwijl ik een pas gevangen vis voor zijn gezicht hou. Ik moest toegeven dat Fabian een uitstekende acteur is. Alsof de vis het grootste en engste monster is dat hij ooit heeft gezien verstopt Fabian zich achter een boom en roept: 'NIET MIJN HOOFD, NIET MIJN PRACHTIGE HOOFD'.
'Tuurlijk gaat hij je kop niet opeten, niemand eet iets wat er zo bedorven uitziet'.
Fabian Guernsey rend achter de boom vandaan en springt op mij. 'Bedorven kop' schreeuwt Fabian qua boos. 'Ik ....zei dat... het zo... lijkt, voor de vis,' zeg ik terwijl ik door het lachen heen probeer te komen.
Eventjes later liggen we op de grond. We hebben samen één vis gevangen, die door Fabian weer in het water is gesprongen toen hij mij aanviel. Nu kijken we met zijn drieën naar de lucht.
'Over een uur moeten we bij Mcgonnagall zijn voor ons strafwerk' begint Evan het gesprek. Ik en Fabian rollen met onze ogen.
'Ik moet morgen ook nog. Het is hier veel te streng' antwoord ik. Evan en Fabian beginnen te lachen.
Al had geen van ons er zin in, toch moesten we ons alle drie om vijf uur precies melden. Mcgonnagall laat ons achter met grote dossiers waar alle mensen in staan die strafwerk ooit hebbdn gekregen.
Stephanie Lorens moet honderd keer overschrijven dat ze geen grappen uit mag halen met professoren.
Johnny Flugh moet de prijzenkast schoonmaken wegens het expres vervuilen van schooleigendommen.
Het voeld alsof we de bijbel moeten overschrijven. En aan de dikte van de dossiers te zien was dat ook het geval.
'Scorpius...jij staat hier wel tien keer achter elkaar in' zegt Fabian bewonderend.
'Zal zijn vriendin leuk vinden' zegt Evan. Ik draai me verward om.
'Welke vriendin?'
'Precies ja'.
YOU ARE READING
Roses are red ~Scorose~ ✔
FanfictionSoms val je gewoon voor de verkeerde, je kan er niks aan doen, maar het gebeurt gewoon. Dan probeer je het tegen te houden of het persoon te vergeten, maar een onzichtbare kracht blijft je maar naar dat persoon duwen. En dan? Moet je het dan maar ac...
