Roses are red ~Scorose~ ✔

Chapter 12

Pov Scorpius

De deur van de jongens slaapkamer vliegt open en Fabian en Evan staan voor de deur. Ze lachen blijkbaar om een grap ofzo.

'Hij knipoogte naar Rose'.

'So what?!'

'Ze werd helemaal rood, net als haar haren. Ze durfde Evan niet eens meer aan te kijken. Ik wed dat ze Evan leuk vindt'.

Dat klonk al grappig, maar niet zo grappig als Evan die wat snoepjes naar het hoofd van Fabian gooit.

'Oké, ander onderwerp' zegt Evan snel voor dat het ongemakkelijk wordt. Dat zegt hij wel vaker, hij wilt niet met de eer strijken dat hij veel meer meisjes kan krijgen als ik en Fabian. Fabian zit er erg mee, maar ik niet echt. Misschien ouderwets, maar ik hoef geen meisje die zomaar op mij valt alleen om mijn charmes. Ik wil echte liefde, ouderwets is het zeker. Wie wilt er nu nog een meisje dat op persoonlijkheid valt als ze je ook kan hebben op uiterlijk en gladde praatjes.

Het begint steeds donkerder te worden buiten en iedereen hoopt dat de tijd nu stil kon staan. Niet omdat het gezellig is, maar omdat morgen de kerstvakantie echt voorbij is en de lessen weer gaat beginnen. En omdat onze eerste les is met Gryffindor.

Na de oorlog is er maar weinig veranderd. Welk bloed je hebt maakt niet meer uit, maar Slytherin is nog steeds niet zo'n geliefde afdeling. En Gryffindors en Slytherins kunnen nog steeds niet zo goed met elkaar opschieten. Er zitten hier en daar een paar uitzonderingen, maar daar blijft het bij.

Evan Dilloy is zo'n uitzondering. Om de een of andere reden mag iedereen hem. Misschien omdat hij de eerste Muggle born is die in Slytherin zit. De Sorteerhoed zat zo lang te twijfelen dat iedereen eraan twijfelde of hij stuk was,  maar toen hij Slytherin zei dacht iedereen nog steeds dat hij stuk was. Zelfs Mcgonnagall, ons schoolhoofd, dacht dat hij stuk was. Maar de Sorteerhoed vertelde duidelijk dat Evan een Slytherin was.

Er zijn heus wel goede voordelen aan Slytherin. Vele mensen twijfelen daar aan, maar als je er nou eenmaal inziet verdwijnt het teleurstellende gevoel. Zo heb je bijvoorbeeld dat onze kleur van het huis groen is. En groen is een erg mooie kleur. Zonder groen was er geen bos, gras of struiken. In een bos zitten bomen. En bomen zijn groen en bruin. Zonder bomen hebben we geen zuurstof. En zonder zuurstof gaan we dood. We kunnen dus niet zonder Slytherin.

Sluw. Misschien. Maar dat was vooral voor de oorlog. Nu is iedereen er over eens dat er je bloedstatus niets zegt over je type tovenaar dat je bent en Muggle's worden ook nu gewaardeerd. Als Slytherin alleen bestond uit sluwe mensen zal ons huis allang niet meer bestaan.

En groen staat me gewoon ontzettend goed.