BAĞIMLI / JİKOOK

~11~

Gözlerini onu inatla uyandırmak istermiş gibi yansıyan güneş ışığına rağmen kapattı.

Gece çok geç yatmıştı. Böyle alışkanlıkları normalde yoktu. Bu yüzden kalkmakta epey zorlanıyordu.

Dün gecenin kareleri aklına gelince eliyle yüzünü kapattı. Dün çok utanç verici bir şey yapmıştı. Ona izin vermişti.

"Ahh... vermemeliydim."

Yatakta yuvarlanarak kendi kendine söyleniyordu. Saatine baktı. 9'a geliyordu.

Tavanı izlemeye başladı. Kendini dünki öpücüğün sadece bir teşekkür öpücüğü olduğuna inandırmaya çalıştı.

Alt kattan tıkırtılar gelince yerinden doğruldu. Jungkook uyanmış mıydı? Acaba dünü hatırlıyor muydu?

Yataktan kalktı. Koridora çıkmıştı ki merakını bastıramayıp banyonun tam tersinde kalan Jungkook'un odasına bakmaya çalıştı.

Koridorda kimse görünmüyordu. Adımlarını kaldığı odanın yanındaki banyoya yönlendirdi.

İçeri girip aynadan kendine baktı. Bir değişiklik yoktu. Her sabah bu yüzle uyanıyordu Park Jimin. Ardından parmaklarını dudaklarına götürdü.

Acaba dışarıdan biriyle öpüştüğü belli oluyor muydu?

"Ahhhh... Ne saçmalıyorum ben?"

Kendi kendine konuşması bitince banyodan çıkıp merdivenleri indi. Hiç bir şey olmamış gibi davranmalıyım diye kendini tembihledi.

Çünkü karşı tarafın dün sanki hiç yaşanmamış, Jimin'in sadece bir teşekkür etmiş gibi davranacağından emindi.

Gözlerini salonda gezdirdi fakat salonda yoktu. Bir porselen sesi duyduğunda gözlerini arkasında kalan mutfağa çevirdi.

Oradaydı ve bir şeylerle uğraşıyordu. Kahvaltı mı hazırlıyordu?

Jungkook dikilen çocuğu farkettiğinde gülümsedi.

"Uyandın mı? Hadi gel kahvaltı yapalım."

Jimin şaşkındı. Tamam hiç bir şey olmamış gibi davranabilirdi fakat bu çok fazlaydı.

"Kahvaltı mı....?"

Jungkook gözlerini devirdi. Daha sonra oflayarak saf çocuğa cevap verdi.

"Uyuşturucu kullananlar da kahvaltı yapar Jimin. Bu saşırılacak bir şey değil."

Jimin ona böyle baktıkça kendini vebalı gibi hissetmekten alıkoyamıyordu. Tamam bağımlı olabilirdi fakat o da normal insanlar gibi yaşıyordu.

Jimin başını eğerek Jungkook'un hazırladığı kahvaltı masasına oturdu. Biraz kaba yaklaşmış olabilirdi fakat dün gece diye bir şey yaşanmıştı. Neden yaşanmamış gibi davranıyordu ki?

Peki kendisi niye Jungkook böyle davrandığı için kızıyordu. Aksine sevinmesi gerekmez miydi?

Jungkook yemeğe başlamıştı fakat daha önündeki hiçbir şeye dokunmamış olan çocuk onu rahatsız ediyordu.

Sertçe yemek çubuklarını masaya koydu. Daha sonra arkasına yaslanıp kollarını göğsünde bağladı. Jimin karşısındakinin ani hareketi üzerine transtan çıkıp ona baktı.