Hayalperest

33|Oğlan kızı kaybeder

****

Az önce kırdığım telefonun içindeki hattımı çıkartıp eski telefonuma taktıktan sonra direkt Keremi aradım.Köfte beni ne kadar çok seviyormuş görelim bakalım.

"Alo?"

"Zeynep ? Niye içeri girdin birden , birisi mi geldi?"

"Hı-hı. Babam." dedim iç çekerek.Babam geldi ve ağzıma sıçıp gitti yani.

"Bende bekledim , bekledim sonra gittim.Ee ne dedi?"

"Gidiyorsun dedi , İtalyaya gönderiyorlar beni Kerem."

"Ne-ne ? Tatilde İtalyaya mı gidiceksin , ya tüm plan bozuldu ya inanmıyorum" dedi çocuklar gibi üzülerek.İçimden buruk bir kahkaha attım , hıhı tatil için.Çok uzun bir tatil.Derin bir nefes alıp , konuşmaya başladım hemen.

"Tatil değil , temelli gidiyorum.Teyzemin yanına yerleşicekmişim.Kerem ben gitmek istemiyorum.Gidemem ben , seni bırakamam." Bir yandan içini çeke çeke ağlayıp , bir yandan da konuşmak o kadar zorluyordu ki beni.Yazık dedim içten içe , biz böyle mi olacaktık.Hep ya biz ayrılırsak nolur , neden ayrılırız diye düşünürdüm.Ama araya hiç mesafelerin gireceğini , böyle acı çeke çeke ayrılacağımı zannetmiyordum.Bırakma beni Kerem.

"Sa-saçmalama Zeynep , ciddi misin sen ?"

"Ya niye şaka yapıyım , sence şaka yapar gibi bir ses tonum var mı benim ?"

"Olmaz Zeynep.Gitmiyceksin hayır , izin vermiyorum buna.Geliyim , konuşalım babanla.Gerekirse bir daha eskisi gibi olmayız tamam ama seni asla göremiyeceğim bi yere göndermem"

"Saçmalama Kerem , babam kendi kızını bile dinlemiyor , seni mi dinleyecek ? O kadar ısrar ettim ki , gitmiycem dedim dinlemiyorlar.Kerem ben gitmek istemiyorum."

"Zeynep ben seni manyak gibi seviyorum , çok seviyorum.O yüzden asla izin vermiycem gitmene.Sen çantanı topla beni bekle , götürücem seni ordan.Birlikte gidicez tamam mı ? Ben herşeyi ayarlarım , çekimleri ertelerim bir yolunu bulurum.Seni bırakmıycam Zeynep."

"Ta-ta-tamam tamam şey o zaman ben hazırlıyım , bekliyorum . Camda bekliyorum."

"Seni çok seviyorum patates , asla aklından çıkarma bunu"

"Bende seni çok seviyorum , çok çok seviyorum köfte."dedim gülümseyip telefonu yatağa atarken.

Keremle birlikte ortalardan biraz kaybolursak belki annemle babam değerimi anlarlardı.Zaman herşeyin ilacı derler hem değil mi ? Evet , evet öyle derler.Belki herşey düzelir , annemle babam Keremi kabullenirler.Sonra da uzun bir tatile çıkarız Keremle , onun hayal ettiği o güzel tatili geçiririz.

Okul çantamın içine bir kaç parça kıyafet , telefonumun şarj cihazı , cüzdanım ve bir kaç tane de ıvır zıvır eşya koyup fermuarını sıkı sıkı kapattım.Üzerimdeki pijamaları da değiştirip , doğru düzgün şeyler giydikten sonra Keremle kaçmaya tamamen hazırdım.Allahım yaşananlara inanmıyorum ya , daha iki üç gün önce gayet musmutlu yaşarken şimdi kendi ailemden kaçıyorum.Kısacık zamanda ne kadar çok şey değişmiş öyle , adeta Kerem benim ailem olmuş , evim olmuş.

Keremin aramasıyla hemen cama çıkıp , odamda hazır bulunan çarşafı sarkıtıyorum.Zaten benim odamın camı cam değil , yol geçen hanı olmuştu son zamanlarda.O yüzden camdan sarkıtılıcak çarşafım hep hazırdı ya.Aaah aah ne günlerdi.Kerem direkt çarşafın ucunda beklerken ben de tutuna tutuna aşağı iniyorum ve direktman sevdiğim adamın kucağında buluyorum kendimi.Tek kelime etmeden el ele tutuşup , araba biniyoruz ve vııınnn.Köfteyle patates olay yerini terk eder.