Ik kan niet meer!

Deel 54

LUISTER NAAR DIE NASHEED 👆🏾

POV Foudel

Ik zag echt een toekomst tussen ons! Maar ik heb het helemaal verpest nu, ugh ik kan mezelf wel voor me kop slaan nu! "Hier ik heb cappuccino gemaakt" zegt Lina, terwijl ze uit de keuken komt met 2 koppen cappuccino. "Dank je" zeg ik zacht met een klein glimlachje. 

POV Hicham

~2 weken terug (toen Marouane in het ziekenhuis terecht kwam)~

"Zie je hem?" Vraag ik aan Annas die naast me in de auto zit. Hij knikt en doet de autodeur open en stapt uit. Ik heb het over Marouane! Ja het is erg, aangezien het mijn neefje is! En dat betekent dus ook dat jullie meteen weten wie ik ben! En nee ik ben niet gedwongen om dit te doen. Soms denk ik wel eens aan mijn dochter, zoon en vrouw. Ik heb via via gehoord dat ze in het ziekenhuis zit!

Zal ik jullie vertellen hoe ik haar heb ontmoet? Ik werd uitgehuwelijkt! Ik heb nooit echt van haar gehouden, ik zag haar meer als.... Uhm? Beste vriendin, ja! Dus we deden ook nooit echt klef of zo.

POV Lina

"Zal ik met Amira gaan praten anders?" Vraag ik Foudel. Hij kijkt me lang, en vervolgens knikt hij langzaam.

Ik loop naar mijn kamer en pak mijn telefoon erbij, ik ga rustig op me bed zitten en zoek haar nummer.

#Telefoongesprek
(A: Amira L:Lina)

A. Salama3alykom Lina
L. Wa3alykom al salam Amira, kan ik nu bij je langskomen?
A. Ja tuurlijk
L. Is goed, ik kom er nu aan In'Sha'Allah, doei
A. Doeg

#Einde Telefoongesprek

Ik legde mijn telefoon neer, en ik deed mijn normale kleren aan. Ik deed gewoon een simpele zwarte Abaya aan en mijn zwarte hoofddoek.

Ik liep naar beneden "uhm Foudel ik ga nu naar Amira" zei ik. Hij knikte en ik liep naar buiten.

Ik was aangekomen bij haar deur men ik drukte op de bel. "HEEYYY AMIRA!" Riep ik enthousiast, terwijl ik haar een dikke knuffel gaf. "Haha, je doet alsof we elkaar jaren niet hebben gezien" lachte ze. Ik lachte mee en ze liet me naar binnen.

"Wil je wat thee?" Vroeg ze me vanuit de keuken. "Uhm ja lekker" riep ik terug. Even later zaten we heerlijk te kletsen, bijna was ik vergeten wat ik moest vragen, haha. "Amira, wat was dat vandaag? Met mijn broer😏" vroeg ik lachend met zo een pedo gezicht. Maar ik stopte meteen met lachen nadat ik haar verdrietige gezicht zag. "Hey lieverd, gaat het wel?" Vroeg ik bezorgd terwijl ik haar een knuffel gaf. Na dat ze een beetje was gekalmeerd begon ze met praten. "Ik denk dat je waarschijnlijk weet wat er gebeurt is?" Zegt ze, ik knik zacht. "Lina ik wil echt heel graag met hem trouwen, maar ik heb geen contact met niemand in de familie, omdat ze me begonnen te haten na dat ik ben bekeerd tot de Islam!" Vertelde ze huilend. Ik nam haar in een knuffel, en ik begon allemaal oplossingen te bedenken. "Amira je broer hè?" Begon ik. Ze keek meteen bang op. "Als mijn broer nou eens met hem praat? Ik bedoel hij woont hier toch in de buurt" Vroeg ik. Ze knikte "Dank je" riep ze blij. Ik lachte zachtjes en ik nam haar in mijn armen. We gingen weer wat kletsen, het was inmiddels al half 9 ik moest echt gaan. Na afscheid te hebben genomen ging ik richting huis.

Amira woont best wel ver van mijn huis, en het regent ook nog eens. Dus ik pakte mijn telefoon om Foudel te bellen.

POV Amir

Ik ging voor sarah (zijn zusje) naar de winkel. Ik ging met mijn auto, aangezien het regende. Onderweg naar huis zag ik Lina. Ik deed mijn raam omlaag "HEY LINA!" Riep ik vanuit de auto. Ze hoorde me niet, want ze was met haar telefoon bezig. Ik ging met mijn auto naast haar rijden. "Hoi" fluisterde ik. "AAAH" riep ze, oeps haar telefoon was bijna gevallen haha. Ik ging helemaal stuk om haar gezicht. Ze keek me aan en ze liet een opgeluchte zucht horen. "Weyooww, ik schrok me rot!" Lachte ze. "Haha maar moet je naar huis?" Vroeg ik. Ze knikte "Ja ik wou net Foudel gaan bellen, want is best wel ver" vertelde ze. "Owh, kom met mij mee ik rij je wel naar huis" zei ik glimlachend. "Dank je" glimlachte ze. Ze deed de autodeur open en ze kwam naast me zitten.

Onderweg gingen we helemaal stuk om van alles en nog wat. We waren aangekomen, voordat ze de auto uitging bedankte ze me nog. "Echt bedankt trouwens" glimlachte ze. "Geen dank" zei ik, en ik gaf haar een knuffel een een kus op haar voorhoofd, ze glimlachte en ze liep de auto uit. Ik wacht tot ze naar binnen ging, en ik reed weer weg.

POV Havva

Ik twijfel nu best wel erg of ik het aan Samir moet vertellen of niet, dat over Imad....  Ik heb  al een klein buikje gekregen, ben inmiddels al 3 maanden zwanger.

Ik ga het toch doen, aangezien Imad weg is. Ik loop naar Samir's kamer en ik klop op de deur. "Binnen" roept hij. Ik loop naar binnen en hij kijkt me meteen aan. Ik kom bij hem op zijn bed zitten en begin met praten. "Samir, ik euhm ik *schraapte mijn keel* ben niet v uhm verkracht" bracht ik er met veel moeite uit. Hij moest volgens mij eerst beseffen wat ik zei....

"JE WAT?! DUS JE BENT GEWOON VRIJWILLIG HET BED INGEGAAN? DOOR JOU ZIJN PAPA EN MAMMA MIJ GAAN HATEN JA? DOOR JOU! JIJ WEET HET MISSCHIEN NIET MAAR DE TIJDEN DAT JIJ ALLEEN MAAR IN JE KAMER ZAT, WERD IK DAAR ZOWAT DOOD GEMAAKT!" Riep hij kwaad. Ik begon te huilen "het spijt me!" Huilde ik. Hij keek me afkeurend aan "ga weg man!" Zei hij teleurgesteld. Ik wilde wat zeggen, maar hij was me voor. "GA W E G" zei hij weer. Ik knikte en ik liep zijn kamer uit, in mijn kamer barste ik in tranen uit.....

Ik dacht aan alles. IK HEB MIJN BROER TERUGGESTELD! (Serieus zij denkt daar aan? Miet ze niet eerst denken aan 'ik heb Allah teleurgesteld' ? Ja dat ze haar broer heeft teleurgesteld daar mag ze ook aan denken, maar EERST ALLAH!)

POV Lina

(Volgende dag)

Gister heb ik Foudel alles vertelt. Owh ja ik ben echt lang niet naar school gegaan😂😂😂 HAHAH NEE GRAPJE. Ik ga werken. Morgen ga ik gewoon op zo een kantoortje werken, ik had een keer gesolliciteerd. En ik heb nu pas een berichtje gekregen dat ik mag komen werken😒

Ik ben helemaal aangekleed en dit is wat ik aan heb

Met natuurlijk nog een hoofddoek. Foudel gaat me trouwens brengen In'Sha'Allah.

We zijn net aangekomen. "Doei, en succes" zegt Foudel met een glimlach hij geeft me een knuffel en een kus op mijn voorhoofd.

Aangekomen op het kantoor krijg ik meteen een rondleiding. Door een vrouw genaamd 'Manal' ze komt uit Libanon en ze is 22. Ik heb echt gemerkt dat de moslims die hier werken haar echt niet mogen! Met haar moet ik trouwens mijn kantoor delen.

Als ze me alles heeft uitgelegd ga ik meteen aan het werk, het is niet eens zo moeilijk eigenlijk. "Manal?" Vraag ik ze kijkt op van haar laptop en ze kijkt me vragend aan. "Waarom 'haten' de moslims die hier werken je?" Vraag ik zachtjes.

Hoi hoi, het spijt me echt zoooo erg!! Maar er was famillie bij me enzo, vandaar. Het spijt me echtz❤️