Ik kan niet meer!

Deel 40

POV Lina

Hij bracht me naar een eng kamertje met 2 stoelen, ik moest erop gaan zitten. Ik keek wie er op de andere stoel zat. Ik zag HAVVA!! Haar hoofd zat vol bloed. "HAVVA!" Riep ik geschrokken! Ze gaf me een geruststellende blik waar ik een klein beetje rustig van werd. "Gaat het?" Vroeg ik fluisterend en nog steeds geschrokken, ze zei niks "domme vraag tuurlijk gaat het niet" zei ik daarna. "Hè wat heeft hij gedaan?" Vroeg ik na dat hij de kamer had verlaten. "Pijn!" Was het enige wat ze zei. Ik probeerde met een paar dingen die in de kamer lagen haar wonden te verschonen.

POV Amir

(1 week later)

Ik begin op de dag gekker te worden. IK MIS HAAR. Met Foudel gaat het steeds slechter. Ik snap dat wel hij is iedereen verloren! Zijn vader, broer, moeder nou niet helemaal, maar toch en nu ook Lina! Ik wil Lina terug. Io heb me nachten rot gehuild om haar😭

Ze was zo lief, behulpzaam, mooi, schattig en gewoon echt. UGHH IK HAAT DIE HAMZA🖕😡

POV Lina

Ze hebben me deze week echt laten uithongeren! Ik ben zo mager geworden, en ik heb Havva deze hele week niet gezien. We werden van elkaar gescheiden. Wel hoor ik haar vaak huilen vanuit mijn kamer. Niemand die nog naar ons omkijkt!!! Alleen maar om ons te klappen. Maar is wel een iemand die kwam kijken hoe het me me ging, Imad!!! Hij is zo lief geweest voor me, Adam heeft me zelfs laten zitten. Maar ja wat had ik dan verwacht? Na alles wat hij al die tijd heb ik hem vertrouwd?! Ik ben soms ook zo naïef😡 Ik heb natuurlijk ook niet kunnen bidden, gewoon niks met de Islam. Het kon ook niet, wel heb ik telkens aan Allah gedacht, surat gelezen en dua's gedaan. Dus eigenlijk wel maar oke.

Er klopte iemand op de deur, dat zal vast Imad zijn. Hij was dan ook de enige die klopte. De rest viel gewoon binnen, en dat terwijl ik soms mijn hoofddoek niet op heb. "Binnen" zei ik zacht en gebroken. Imad kwam binnen met wat eten. Mijn ogen werden groot,  het enige eten wat ik deze week ophad waren augurken. Imad kwam binnen met een kapsalon GROOT😍 en  cola. "Omg Imad wat lief!" Zei ik met een big smile. Hij grinnikte zacht. "Sorry dat ik nooit eten mee nam, op augurken na dan" zei hij met een klein glimlachje.

Ik stond met moeite op. Ze hadden me pijn gedaan, heel veel pijn. Ik liep naar hem toe en gaf hem een kleine knuffel. "Dankje" zei ik glimlachend. "Geen dank schat" zei hij, volgens mij schrok hij van dat laatste woord "schat" "sorry het was niet mij bedoeling om uh...." Stamelde hij "haha het geeft niks" zei ik lachend, hij haalde opgelucht adem en overhandigde mij het eten. Ik begon gelijk met eten "Hoe gaat het met Havva" vroeg ik terwijl ik hem doordringend aankeek. "Hetzelfde als met jou, ik heb haar net ook stiekem wat eten gebracht" zei hij zacht en gebroken. Dat snap ik wel! Hij wilt dit niet doen. "Ik heb zo een spijt Lina, ik wil niet in de drugs zitten! Ik wil dit allemaal niet!" Zei hij terwijl zijn ogen vochtig werden. Hij zat trouwens in een andere stoel. "Hè het komt wel goed In'Sha'Allah. Je doet je best.." Zei ik ongemakkelijk. Ik wist namelijk niet wat ik moest zeggen. "Het komt niet goed Lina! Ik kan er niet makkelijk uit, je weet waarschijnlijk al dat je er met moeite uit komt. Maar bij Hamza werkt het anders! Hij vermoord je! Nu denk je waarschijnlijk: Ja dan ben je er toch vanaf, maar Lina ik wil niet dood gaan terwijl ik toch niks goeds heb bereikt in mijn leven! Ik wil de wereld niet verlaten met iemand die bekent staat als de gene die iedereens leven heeft verpest!" Riep hij boos en verdrietig uit. Zijn tranen hadden inmiddels al zijn wangen bereikt. Ik veegde met mijn hand zijn tranen weg. We hoorde een deur met een klap dicht gaan. "Ik moet gaan, sorry verstop het eten snel!" Zei hij geschrokken, hij liep de kamer uit en ik deed snel wat hij vroeg.

De deur ging open, en in de deuropening stond Adam?!!! Ik keek hem boos aan "Owh ben je boos" vroeg hij alsof ik een klein kind ben. Ik keek hem nog bozer aan! Hij was dronken, dat zag je meteen. Hij kwam dichter bij en stopte bij mijn oor. "Ik ga jou het leven zuur maken, en dat ik je zou helpen?! Echt hoe dim kan je zijn" zei hij fluisterend in mijn oor. Hij hield zijn hoofd grijzend van mijn oor af, en toen...........

Hij bracht zijn hoofd naar mijn lippen, maar voordat ze mijn lippen aanraakte schopte ik hem in zijn, je weet wel. Hij keek mij kwaad aan. "KANKERHOER WAT DOE JE??!! Riep hij boos. Hij gaf me een harde klap tegen mijn wang, ik was zo boos. Hij wilde me nog een klap geven tot dat de deur werd geopend........

POV Imad

Ik heb zo een spijt van dit allemaal! Ik wil dit niet. Ik hoor van de kamer van Lina iemand huilen. "Bismillah" fluisterde ik zacht. Ik liep naar de deur en maakte hem open. Ik zag een huilende Lina, en Adam die haar probeert te slaan. Zodra ze de geopende deur opmerken kijken ze meteen mijn kant op. "WAT DOE JIJ NOU???? HEBBEN JOU OIDERS JE NIET OPGEVOED OFZO? HEB JE GEEN HERSENS, ECHT WAAR IK WALG VAN JULLIE ALLEMAAL IEDEREEN!!!! HEBBEN JULLIE GEEN IDEE HOE ERG JULLIE MENSENLEVENS VERPESTEN?! EEN MEISJE SLAAN, GIJZELEN, VERKRACHTEN EN WEET IK HET ALLEMAAL! IK WEET ECHT EVEN NIET WAT IK MOET ZEGGEN!" Riep ik boos, hèèèèèl boos. Ik liep kwaad naar Lina toe, en ik pakte haar van haar arm naar een andere kamer.

Ze zag er zo zwak uit. Onderweg naar een andere kamer hield ze haar evenwicht niet meer. Ze was bijna gevallen maar ik hield haar vast. Ze had rode kringen onder haar ogen, ik walg van mezelf! Ze kon echt niet meer lopen, haar voeten en benen waren er helemaal slecht aan toe! "Ik ga he optillen, okè?" Vroeg ik, ze knikte. Dus ik hield haar in een bruidshouding vast naar een andere kamer.

We waren de kamer al in gelopen en ik legde haar neer in een bed. "Hè gaat het weer?" Vroeg ik zacht. "Beetje, hij wilde me zoenen, en ik sloeg hem toen in ja 'daar' en toen begon hij mij te slaan" zei ze gebroken, terwijl ze dit vertelde rolde er een traan vanuit haar ooghoek. "Sorry" zei ik zacht, ze schudde haar hoofd. "Het is niet jou schuld! Maar weet je misschien een manier om mij en Havva hier uit proberen te halen?" Vroeg ze met het laatste hoop dat ze nog had, ik vind dit zo zielig. "Ik zal doen wat ik nog kan. Maar het gaat wel lukken In'Sha'Allah! Ik kan wel proberen om Havva hier naartoe te brengen, als je dat wilt?" Vroeg ik medelijdend. Ze knikte blij "dat zou geweldig zijn, dankje" zei ze lief. Ik glimlachte naar haar, en liep de kamer uit.

Ik klopte op de deur van Havva. Ze zei niks dus ik ging gewoon maar binnen. Ik zag haar slapen op de stoel, ze had overal rode en blauwe plekken, ze was moe miskiena. Ik maakte haar rustig wakker. "Hè" zei ze blij. "Hoi" glimlachte ik naar haar. "Uhm Adam heeft Lina weer geslagen, maar ze wilt dat jij nu naar haar komt, dus wil je?" Vroeg ik onzeker. Ze knikte blij. Eerlijk gezegd vind ik Havva echt leuk. Lina zie ik meer als een goede vriendin.

POV Amira

Ik wil Lina en wel nu!!  Ik mis haar echt heel erg! Ik ben nu op

Sorrrryyyyy dat ik 2 dagen niet heb geüpload❤️❤️💋💋 Maar ik hoop dat dit deel leuk was❤️ 1330 woorden, eeeennnnn

IK BEN NIET NORMAAL BLIJ, WANT IK HEB AL DE 4K READS. IK BEN NIET NORMAAL BLIJ ECHT BEDANKT, WETEN JULLUE NOG DAT IK DE 3K HAD GEHAALD DAT WAS NOG KORT GELEDEN, ECHT DIT IS ZI SNEL GEGAAN ECHT HEEEEEEEEEL ERG EDANKT LIEVERD IS HOU VAN JULLIE❤️❤️❤️❤️❤️ MAAR IK STA OOK NOG EENS OP NUMMER 11. DUS ECHT BEDANKT❤️💋😍😍😍 DOEIIII💋💋💕💕