Ik kan niet meer!

Deel16

Pov Lina
Amir zit de hele tijd in mn hoofd, ik vind hem echt heel erg leuk. En Adam dit is echt allemaal heel erg ingewikkeld, ik denk dat ik ze allebei leuk vind. Maar Adam hij is zo gemeen, hij gelooft wat die kehba zegt. En met Selma ben ik al helemaal klaar mee. Die hoer verzint zo maar leugens over mij. "Lina slaap je?" Vroeg Amir "Hm nee ik ben wakker" antwoordde ik terug "Vind je het erg als ik ga? Want Foudel belde me net en hij zij dat hij er al bijna is, en ik moet echt naar huis nu" zei Amir "Nee hoor is goed, doe rustig aan, oh ja en hier heb je me nummer" zei ik "hahahah is niet nodig heb hem al" zei hij en ging de deur uit.

Even later hoorde ik de deur opengaan het was Foudel. "Lina!!!!" Riep Foudel hij was heel erg in paniek. "Foudel wat is er?" Vroeg ik bezorgd. Hij kwam huilend naar me toe en gaf me een knuffel. "Het is Yemma morgen gaat de stekker eruit" zei Foudel. Op dat moment klapte ik dicht. MIJN MOEDER IK GA HAMZA ECHT UGHHHJ IK GA HEM ECHT VERMOORDEN!!!!!!!"Nee?" Zei ik "Jawel het spijt me echt" antwoordde Foudel me terug. Ik heb bij iedere gebed dua gedaan dat het goed komt. Maar nu.......... "Waar wachten we dan nog op? Ik ga nu naar haar toe" zei ik snel "Oke ik kom mee!" Zei hij terug.

We liepen de deur snel uit, maar mijn been deed nog steeds pijn "Au!!" Riep ik. Foudel keek me geschrokken aan, want ik lag inmiddels al op de grond. Foudel tilde me snel op naar de auto. In de Auto begon ik te huilen "Lina niet huilen, dat heeft geen zin. Het komt wel goed, Allah is groot.
Misschien gaat mama helemaal niet dood. Je weer maar nooit. Je bent mijn kleine zusje ik wil je niet zien huilen, maar je moet begrijpen dat Allah het zo heeft gewild. Alles is voorgeschreven!" Zei Foudel, die woorden deden me zo veel goed. Ik ging tegen Foudel's benen leunen. We gingen naar binnen. Foudel tilde me uit de auto. Meteen kwamen er dokters onze kant op "Wat?" Vrieg Foudel aan de dokters "We komen dat meisje helpen" zei een dokter op een "duhh" toon. "Ze is alleen gewond we komen voor mijn moeder, er is niks aan de hand met haar!" Zei Foudel terug. Ik wilde lachen maar dit was niet echt het moment. We liepen de kamer van mn moeder in. Maar ik kon haar niet zo zien. Ik rende naar Foudel toe, want ik zag dat hij het moeilijk heeft. "Foudel ik weet dat je moet huilen, maar in probeert te houden. Maar dat hoeft niet huil maar gewoon." Zei ik lief tegen Foudel. Hij bukte een beetje en nam me in zijn armen, aangezien ik 2 koppen kleiner ben dan hem . Hij knuffelde me stevig, en we gingen naar mijn moeder. En we kletste een beetje "het spijt me maar het bezoekuur is voorbij, het is tijd om te gaan" zei een doktor, ik zeg eerlijk hij zag er niet verkeerd uit. Hij was ongeveer 23 en hij was van Marokkaans afkomt. Hij keek me ook de hele tijd aan. "Ehm kunnen we niet even bij haar blijven?" Vroeg Foudel "ehmm oke maar 10 minuten niet meer" zei hij. Ik ging even naar de WC

In de Wc
Ik begon te huilen, maar ik ging naar de Wc omdat ik weet dat Foudel het moeilijk heeft. En ik et hem moeilijker ga maken. Opeens hoorde ik de deur open gaan. Het was..............

Sirry saai deel. Maar ik wilde toch uploaden 612 woorden doei❤️❤️ o ja en dit deel zit een idee en in de volgende delen ook, maar hier zit een begin. Een vriendin van mij betuly2004 heeft mij hier mee geholpen dis dankjewel❤️😘😍💋 doei❤️❤️❤️❤️