Ik kan niet meer!

Deel 49

POV Imad

Ik ben sprakeloos, en weet gewoon echt niet wat ik moet zeggen! Trouwen, ik zou me moeten verbinden met haar. Dat kan ik niet! "Alsjeblieft! Mijn broer, moeder of vader gaan zeker kijken naar DNA enzo, en dan zien ze dat jij de vader bent en, en..." Zegt ze hopeloos. Ya Allah , wat heb ik gedaan?? Ik heb mezelf in deze sh** gebracht. "Ik geef je wel tijd om na te denken..." Zegt ze en loopt weg.

Ik weet niet wat ik heb gedaan. Ik heb geluisterd naar de shaytaan! En het is zo snel gegaan. Ik weet niet meer wat ik moet doen!

'Er is niks ergers dan een druppel sperma van de man in de baarmoeder van een vrouw die niet wettig voor hem is'

POV Foudel

Ik zit op de bank met mijn handen in mijn haar en mijn ellebogen op mijn knieën (snappen jullie hem?) het ligt is uit en Lina is net naar boven gegaan. Ik denk na over Amira. Ik wil echt niks haram's gaan doen, dus moet ik haar hand gaan vragen bij haar vader. Maar zij heeft haar vaders nummer niet, en ze woont ook nog eens alleen!

Ik zit hier trouwens met een hemd en een broekje dat net over mijn knieën komt en ik heb ook nog Adidas slippers aan. Even later zie ik Lina met een hoofddoek, een hele weide broek die over de grond sleept, en een trui die heel groot, waar je haar handen niet eens in kunt zien door de mouwen. Ik lag binnensmonds en ze komt bezorgd naar me toe lopen

"Hey gaat het wel?" Vraagt ze bezorgd. Ik knik en kijk voor me uit. Ik heb het zo moeilijk. Ik bedoel ik moet voor mezelf zorgen, maar ook voor Lina. Ja ze is volwassen, maar ik bedoel zorgen dat haar niks overkomt. En ja daar ben ik in gefaald! Ik heb haar niet kunnen beschermen tegen Hamza en zo.

"Weet je het zeker?" Haalt Lina me uit me gedachten. "Ja het gaat, ben alleen een beetje moe." Zeg ik geïrriteerd. "Owh" is het enige wat ze zegt. Ze laat een kleine kreun horen en ze voelt aan haar hoofd. "Gaat het?" Vraag ik deze keer bezorgd. Ze schud haar hoofd en kijkt me moeilijk aan. Ik hou haar hoofd dicht bij me en masseer haar hoofd een beetje. "Gaat het nu weer wat beter?" Vraag ik met een kleine glimlach. Ze knikt glimlachend en ze geeft me een kus op mijn wang "dank je" zegt ze blij. Ik kijk haar goed aan en zie nu pas dat dat mijn kleren zijn. "Hahahah waarom draag je mijn kleren?" Vraag ik terwijl ik helemaal stuk ga. Ze lacht ongemakkelijk mee "haha ja ik had mijn pyjama niet mee dus jah" zegt ze wijzend naar de kleren die ze aan heeft. "Ga maar slapen kleintje" zeg ik lachend. "Is goed, tasba3ala ghair" zegt ze glimlachend "wa inti min ahlou" zeg ik zacht. Ze rent naar boven. Wow met die broek haha ze valt niet. "BOEM" hahahahah Lina is gevallen. Ik zei geen Ma'Sha'Allah😂😂 Ze staat op en loopt meteen weg, awh miskiena ze schaamt zich😂❤️

Na een tijdje besluit ik om ook maar te gaan slapen. Ik loop naar de kamer en zie Nassim in mijn bed liggen? Hij was toch in het ziekenhuis bij Marouane?? Hmm dan slaap ik wel in een andere kamer.

Ik liep naar een andere kamer en ging liggen. Ik viel in een diepe slaap. Ik word daarna een soort van wakker door dat ik een gewicht voel dat hevig zit te trillen. Ik wil kijken wat het is, maar ik heb totaal geen energie meer, pff. Ik doe toch mijn ogen open en ik zie Lina? Ze heeft mijn arm en een stukje van de deken en ze zit in beide verstopt, maar ze stopt maar niet met trillen.

"Lina wat is er?" Vraag ik bezorgd. Ik wilde net opstaan om water voor haar te gaan halen maar ze hield meteen mijn hand vast en trok mij terug. Ze is bang, maar voor wat? "Lina? Hey wat is er aan de hand?" Vraag ik deze keer wat rustiger.