Different World (DUTCH)

⚜️12. Every child need their parents

⚜️Lesly⚜️

Heel de nacht heb ik niet geslapen. Het lukte ook gewoon niet. Te veel adrealine stroomt er door me heen. Zal ik wat water gaan drinken en trainen ? Ja. Ik gooi de deken van me af en kom uit bed en loop naar mijn kast. Ik rits er een broek en hemd uit. Mijn slaapshirt trek ik uit en trek de andere kleren aan. De Martens trek ik ook weer aan. Waar is mijn Katana ? Ik raak ook alles kwijt. Het nummer 1 wat ik echt ALTIJD kwijt raak zijn elastiekjes maar die heb ik nu niet nodig. Ik kijk mijn kamer rond. Mijn Katana ligt naast mijn bed. Ik loop er heen en raap hem op. Nu eerst de weg vinden naar de oefenkamers want dit is letterlijk een doolhof.

Als ik de oefenkamer in kom lopen is Declan al bezig...en zonder shirt. Geluidloos ga ik tegen de deurpost aanleunen en geniet van het uitzicht. Hij begluurde mij, naakt. Dan kan ik dat ook bij hem. Ben tenslotte ook gewoon een meisje. Een jongen met spieren, of zichtbare sixpack is zeer leuk voor meisjes. Mijn armen sla ik over elkaar. Hij is snel. Dat wil ik opzich ook leren maar ik ben die klunzige die er maanden over doet om iets simpels te leren. Kan misschien met Katana's omgaan, maar dat betekent niet dat ik kan vechten. Zou wel cool zijn, een meisje zoals ik die zo goed kan vechten als Declan ofzo.

'Jij bent vroeg op' 'Ik heb heel de nacht gewoon niet geslapen'.

Declan draait om en zweet drupt van zijn bovenlichaam. 'Hoelang sta je daar al' 'Maakt niet uit. Ik ben tenslotte ook een meisje hè' zeg ik. Een knipoog volgt. Hij grijnst kort en gebaart dat ik moet komen. 'Het is de volgende dag' 'Ja dat weet ik. Waarom denk je dat ik hier ben ?'.

Mijn Katana haal ik uit het holster. Het gloeit meteen op. Het holster schop ik weg. Declan gaan in positie staan.

'Benen stukje uit elkaar , wapen klaar'. Ik ga net als Declan staan. 'Goed. Focussen'.

Hij haalt uit en ik hou het tegen. Meteen daarna haal ik zelf ook uit, maar Declan is snel. 'Jij bent snel' 'Weet ik. Niet alleen met dit' 'Ja dat mocht je voor jezelf houden want dat boeit me echt niks' 'Misschien wel' 'Nee gewoon niet' 'Oke dan'

Weer haal ik uit. Daar ging zijn gezicht bijna.

'Ik ben best open over dingen' 'Oh ja ?'.

Declan haakt zijn voet achter die van mij en al snel lig ik op de grond. Hij houdt zijn speer tegen mijn keel. 'Jij bent echt niet open ' 'Alleen als ik er zin in heb' 'Dan ben je niet open. Als je open bent, dan ben je dat altijd. Niet wanneer het je uitkomt'

Ik trek aan zijn speer en hij valt over me heen. Met een vlugge beweging ben ik weer omhoog en druk de punt van de Katana op zijn buik.

'Ik ben gewoon altijd open. Geheimen zijn nooit mijn ding geweest'. Declan komt omhoog. 'Mijne ook niet' 'Jij juist wel'. Een kleine gil verlaat mijn mond als hij mijn knie raakt. 'Hufter' 'Altijd focussen'. Een geirriteerde grom verlaat mijn mond. Klootzak.

Het gaat er snel aan toe. Het lijkt vanzelf te gaan. Ik kan Declan niet raken en hij mij niet. Wat me uit de concetratie haalt is dat Declan mijn Katana uit mijn handen trekt en de speer op me richt.

'En nu zou je dood zijn' zegt hij buiten adem.

Zelf ben ik ook bezweet. Heerlijk dat zweet. Alles plakt. Echt waar hou ervan. Kuch kuch. Intensief bezig zijn is niet mijn ding, maar af en toe lucht het op. Je kan al je woede ermee kwijt raken. Ik trap zijn speer omhoog, spring omhoog en pak hem vast. Als mijn voeten de grond weer raken richt ik de speer op hem.

'Toch ben jij de gene die dood zou zijn'.

Iemand komt aanlopen en zijn aanwezigheid voelt anders. Met volle kracht gooi ik de speer en komt diep in de muur. Max stopt met lopen en kijkt verbaasd naar de speer en daarna naar mij.

'Ook bedankt Lizzy' 'Lesly' 'Wat doet Bella hier ?' 'Bella is extra hulp om de ouders van Lizzy te vinden'. Ze loopt langs Max. 'En waarom zoeken we je je ouders ?' 'Adrian heeft mij die missie gegeven en jij zit daar niet in' 'Wij doen elke missie samen' 'Hij zet familie boven zijn soldaten'. Ik kijk Declan en Max aan. 'Goed...ik ga douchen want ik plak overal' 'Als je klaar bent gaan we naar buiten' 'Alweer ?' 'Ja' 'Okay dan' zucht ik. Eerlijk gezegd, heb ik echt geen zin om naar buiten tr gaan. Ik wil gewoon slapen en nooit wakker worden. Maar ja, op dit moment zit mijn leven niet mee.

Mijn bezwete kleren gooi ik in de hoek en stap onder de douche. De kraan draai ik helemaal open en water komt uit de gigantische douchekop. Het warme schone water spoelt alle het vieze zweet van mijn lichaam. Maar dit leven ? Ben ik daar wel klaar voor. Nu lijkt het wel makkelijk maar er komen meer uitdagingen. Dat weet ik zeker. Ik moet dat accepteren en vechten. Nu ik Bella aan mijn zijde heb. Of ik geef op maar zal ik dan mijn ouders terug zien ? Waarschijnlijk niet. Mijn ouders waren vaak niet thuis, dus ik zat vaak alleen thuis met Bella maar ze hadden het heel druk met werk. Als ze thuis waren gingen we ook leuke dingen doen. Geen perfecte ouders, maar niemand heeft dat. Alsnog...ik wil ze terug. Ik mis de meiden gesprekken met mijn moeder, het stoeien met mijn vader. Dat ik mijn vader versloeg met motorcrossen, ik kookte lekkerder dan mijn moeder. We houden alle 3 wel van uitdagingen. Mijn maag begint te rommelen. Eten. Dat heb ik gisteren niet gedaan dus ik ga straks lekker eten. Als ze dat hier hebben. Hoop ik wel anders eet ik de mensen hier op. Word gerust spontaan kanibaal.