Different World (DUTCH)

⚜️3. I know that and deal with it boy

⚜️Lesly⚜️

Mijn eigen geadem hoor ik weer. Mijn hart voel ik hevig kloppen en mijn zenuwen werken weer. Ik voel mijn eigen lichaam weer gelukkig.

'Ze leeft weer hoor' hoor ik een jongen zeggen.

'Ze heeft een naam hoor' zeg ik moeizaam.

Ik beweeg langzaam met mijn handen en voeten en open mijn ogen. Mijn benen voel ik niet. Waarom voel ik ze niet ?

'Waarom voel ik mijn benen niet ?' 'Omdat je dood bent geweest' 'Dood ?'.

Een blonde jongen komt naar het bed toegelopen en steekt een hand uit. Verbaasd pak ik zijn hand vast en hij trekt me omhoog. Zitten is al zwaar.

'Ja dood' 'En hoe kan dat dan ? Hoe ben ik dood gegaan ?'.

Hij gaat op het bed zitten en gaat met zijn tong langs zijn lip piercing.

'Herriner je nog iets ? Voordat dat je dood ging ?'. Ik tuit mijn lippen en haal mijn schouders op. 'Geen idee' 'Geen idee. Handig. Je had jezelf dood gereden. Hoge snelheid door het bos en toen bam...' 'Ja ik had haast alleen...'.

Ik denk diep na. Haast had ik ja, maar waarom ? Mijn handen zet ik naast me en beweeg met mijn nek. Ik was bij Bella, zat in de auto, schreef wat in mijn notitieboekje....en dan werd alles vaag.

'Weet je helemaal niks meer ?' 'Nou...nee'.

Ik kijk de jongen aan en zijn blauwe ogen kijken me inspecterend aan. Zijn blonde haren zitten in een warrig model. Flinke biceps, dat valt zeker niet te missen.

'Wat heeft iedereen met zo te kijken. Jezus man' 'Hoe kijken ?' 'Kijken of ik een nieuw item ben op de aarde' 'Het is wel iets anders aan je' 'Ja aan jou ook' 'Hoe bedoel je ?'.

Ik laat mijn ogen over hem heen rollen. Net als bij de mysterieuze jongen heeft hij ook een aparte sfeer om hem heen , en weer voel ik me apart. Hij is dus ook anders.

'Ik bedoel...je bent anders. Ik voel je aanwezigheid' 'Je bent een Myth. Die voelen andere Mythen aan'.

Mythen ? Ik heb dat vaker gehoord. Wanneer dan ? Wacht...

'Mijn ouders ! Waar zijn ze ! Ik zag ze. Ze...ze...'. Ik zucht diep. 'Een vent was bij hun met een vage witte gloeiende bijl en...en...en... ze verdwenen en uhm ik weet niet of ze dood zijn'

'Hoe zag de man eruit ?'. Ik kijk de blonde jongen aan. 'Wat ?' 'De man. Hoe zag de man eruit ?' 'Uhm...hij was breed. Had een zwarte pak aan. Zijn linkerarm zat onder tattoo's. Lichtbruin haar en...blauwe ogen geloof ik'.

De jongen zucht en staat op. 'Slaafje van Hilius' 'Hilius? Hij had het daarover...hey ! Waar ga je heen !'.

De jongen loopt de kamer uit en laat de deur open. 'Wacht nou is !'. Ik rol uit bed en knal op de grond. 'Auw' kreun ik. Vermoeid draai ik om en kruip richting de deur. Nou kruipen, het is eerder mijn benen meetrekken en mijn armspieren trainen.

'Kom terug ! Ik kan niet lopen. Help me dan teminnste omhoog hufter!'.

De deur vliegt helemaal open en een paar schoenen verschijnen voor mijn neus. Vermoeid kijk ik omhoog en de jongen van het café kijkt me verbaasd aan. Niet hij weer.

'Wat ben je aan het doen ?' 'Kruipen. Zie je toch, vriend' 'Heb je...hulp nodig ?' 'Dat zou zeer aardig zijn ja'.

Hij hurkt neer en pakt mijn bovenarmen vast en tilt me zo op. Hij blijft me vasthouden.

'Probeer is te staan' 'Vriend ik ben uit de dood gestapt. Mijn benen weer onder controle krijgen duurt wel even' 'Dat weet ik'.

Hij tilt me zo over zijn schouder en houdt mijn benen vast met een arm.

'Moest dat ?!' 'Denk je dat ik je mee ga sleuren ?'. Ik tuit mijn lippen en haal mijn schouders op. 'Okay je hebt een punt' 'Niet zeuren dan'. Een vermoeide zucht verlaat mijn mond. 'Kan je me teminste vertellen waar ik ben en waarom ik hier ben ?' 'Straks. Ik breng je eerst naar Dr. Sullivan' 'Dokter wie ?' 'Sullivan' 'Juist' 'Het is maar een dokter' 'Oh nee joh daarom heet hij DR. Sullivan' 'Jezus doe is niet zo fucking kleuterachtig' 'Gaan we nou nog naar die dokter of ? Ik wil graag mijn benen weer voelen'.

Hij gooit me op de grond en ik ga languit liggen. 'Zoveelste keer dat ik val' 'Je gedraagt je of anders breng ik je nergens heen' 'Okay papa'. Een geïrriteerde oogrol volgt. Hij sleurt me weer omhoog en kijkt me strak aan. Zijn bruine haren is uit model.

'Hoelang heb ik eigenlijk geslapen ?' '5 dagen' '5 hele dagen ? Het was een heerlijke slaap weet je. Dood zijn is best prettig'

Hij schudt lichtjes zijn hoofd en gooit me weer over zijn schouder.

'Je praat echt te veel' 'Weet ik. Je leert er maar mee leven'