Different World (DUTCH)

⚜️5. Still a boy, you know ?

⚜️Lesly⚜️

'Dus hier ga ik slapen. De komende...' 'Zolang het nodig is'. Ik zucht diep en sla mijn armen over elkaar. 'Ik wil naar huis' 'Je kan niet naar huis'. Langzaam draai ik om. Declan heeft ook zijn armen over elkaar geslagen en leunt tegen de deurpost. 'Je bent voor dood verklaart. Net als je ouders' 'En Arrabella dan !?' 'Die moet accepteren dat haar beste vriendin dood is' 'Jullie mensen hebben gewoon geen emoties of iets' 'Jawel maar niet de gene die jij hebt' 'Zal wel' 'Fris jezelf op en kleed je om. Je kleren liggen op bed' 'En dan ?' 'Over een half uur sta ik weer hier'. Ik zucht diep. 'Prima. Kan je nu gaan ? Dan kan ik even douchen'. Hij knikt kort en loopt mijn kamer uit en sluit de deur. Zoveel vragen heb ik. Waar ben ik nou precies ? Waar zijn mijn ouders ? Wat ben ik ? Wat doen ze hier...op deze plek ?

Een diepe zucht. Ik ga maar is douchen en omkleden. Heb maar een halfuur. Heb normaal minimaal al een halfuur nodig om mijn haar te wassen.

[*]

De handdoek wikkel ik om me heen en loop terug naar mijn kamer. Wat Declan net zei; kleren liggen op het bed. Ik loop naar mijn bed toe en kleed me aan. Kan het nog zwarter en strakker. Het zit wel lekker alleen wel strak. Het zuigt mijn lichaam op en volgt elke vorm van mijn lichaam. De schoenen zijn wel echt geweldig. DR MARTENS. Altijd willen hebben. Broek zwart, shirt zwart en de Martens eronder.

'Zwart staat je wel'. Ik draai om en Declan staat weer tegen de deurpost. 'Dank je. Hoelang sta je daar al' 'Misschien...toen je...' 'Okay ik weet genoeg' 'Leuke tattoo op je onderrug'. Ik sla mijn armen over elkaar en kijk hem strak aan. 'Dank je. Nooit gedacht dat een jongen als jij een meisje als ik zou begluren' 'Het was toeval' 'Tuurlijk en even wegkijken zat er niet in' 'Ik ben een jongen. Mijn plezier mag ik ook krijgen' 'Oh daar heb jij rechterhand voor. Of links. Ligt erraan wat je bent' 'Links' zegt hij met een kleine grijns. Ik knik. 'Je linkerhand dus'. Hij duwt zich weg van de deurpost en loopt naar me toe. 'Maar wat is er met mijn ouders gebeurd ?'. Declan zucht. 'Dat weet ik ook niet'. Ik knik kort en raap mijn handdoek op. 'Het was zo raar. Hij had een witte bijl. Het gloeide en mijn ouders verdwenen gewoon toen hij ze raakte' 'Ja dat is een Rhubon. Typische wapen voor Undermythen maar ook voor ons eigenlijk. Gewoon voor Mythen' 'Ik snap er helemaal niks van. Van dit alles hier' 'Dat komt nog wel'. Een hand voel ik op mijn schouder en meteen sla ik zijn hand weg. 'Hoezo komt nog wel ?'. Ik draai me om naar hem. 'Wat doen jullie hier dan?' 'We trainen voor gevechten' 'Gevechten ? Zoals MMA of geheime straatgevechten' 'Nee idioot. Tegen de Undermythen. Zij brengen deze wereld in gevaar' 'En jullie vermoorden ze koudbloedig' 'Eerder hun slaafjes' 'Slaafjes ?' 'Hun Spiritanimal' zegt hij schouderophalend. 'Wat is dat nou weer ?' 'En dat kom je ook nog te weten, maar voor nu even niet. Okay ?' 'Nee. Ik wil nu alles weten'. Hij zucht. 'En ik dacht dat je toch volwassender kon gedragen' 'Niet speciaal voor jou hufter'. Ik gooi de handdoek tegen zijn gezicht en loop mijn kamer uit. De gangen zien er hier ouderwets uit. De look hier , hou ik wel van. Met grote stappen loop ik door de gangen. Het is letterlijk een doolhof hier. De mensen die voorbij lopen negeer ik. Ik wil hier gewoon weg. Mijn ouders zoeken en de man zoeken die verantwoordelijk is voor de verdwijning. Zijn hoofd binnenkort in mijn.... wow wacht sinds wanneer heb ik van zulke gedachten om iemand te vermoorden ? Zeker op zo'n koudbloedige manier ?

'Waar denk je aan ?' 'Laat me met rust Declan' 'Waar dacht je aan' 'Maakt niet uit waar ik aan dacht' 'Jawel want zulke gedachten brengen je in gevaar' 'Hoezo nou weer in gevaar ?'. Declan zucht en hij loopt naar me toe. 'Kom nou maar eerst mee naar Adrian zodat hij weet dat je hier bent' 'Prímá !'