Zmiany w lor -
✔️ - aktualne i zmienione
Główną bohaterką jest Karolina, która wychowana sama przez siebie próbuje opanować swoje gwałtownie zmieniające się życie, które zaczęło zmieniać przez niewinne przesłuchanie do zespołu metalowego.
Drugim...
- Zrobię to później... - Odpowiedziałem wymijająco. - Ale teraz potrzebuje od Ciebie pewnego... Drobiazgu... Muszę wszystko przygotować w... pięć godzić, a jestem już ledwo żywy...
- Nic więcej nie mów! - Powiedział wstając z sofy i kierując się do szafy. Wyjął z niej sakiewkę poczym rzucił w moją stronę. - To cukierki tysiąc razy lepsze od Red Bulla. Tylko wiesz... Musisz ich używać ostrożnie, bo już nigdy nie zaśniesz. - Dodał z powagą. - Ćwierć tego cuksa będzie dla ciebie w sam raz.
- Tylko ćwierć? - Zapytałem zdziwiony. Wow... To musi być coś mocnego. Bezzwłocznie wziąłem jednego, ułamałem na cztery część po czym wziąłem jedną z czterech części. Kurwa! Gruszka!
- Tylko ten... Uwaga gruszkowe...
- Szybko mówisz! - Warknąłem. Miałem nadzieję, że nie dostanę uczulenia, od tego zielonego świństwa. Bądź co bądź, to bardzo mała dawka.
- Emmm... - Jęknął nagle Jack.
- Co!? - Powiedziałem spanikowany.
- Dałem Ci złą sakiewkę... - Zakrył twarz dłońmi. Czy on się śmiał!? Nie no! Serio!? Nawet w tak bardzo dramatycznym momencie!?
- Wykastruje Cię za to... - Wysyczałem poważnie.
- Nie możesz, bo nie będziesz wujkiem. - Pokazał mi swój długi język.
- I TAK DOPILNUJĘ ABYŚ NIGDY NIE BYŁ OJCEM!!!
- Za późno! - Krzyknął, a mi momentalnie zrobiło się doszło.
- BLANKA JEST W CIĄŻY!??! - Krzyknąłem załamany. Ten się zaśmiał.
- Nie, kupiłem se kota debilu. - Powiedział lekko. Westchnąłem ciężko i żałośnie.
- Dobra, a pomijając ten temat... Na co był ten cukierek? - Zapytałem znużony. Bo prawdopodobnie mogę wybuchnąć zaraz, a moje szczątki zostaną na ścianie mojego niedoszłego szwagra. Japierdole... Przegrać życie = zostać szwagrem Jack'a.
- Na to! - Krzyknął przestawiając mi do twarzy lusterko. Zobaczyłem długie i gęste wąsy. Spojrzałem na niego z pod przymrużonych powiek.
- Ale kurwa śmieszne. Normalnie uśmiałem się jak nigdy dotąd! - Wyczuj sarkazmu szmato.
- Ja też. - Chichotał i zrobił mi zdjęcie. - Będziesz sławny...! Jeszcze bardzej niż teraz. - No tak... To nie pierwszy raz gdy ktoś mi robi głupie foty i wstawia do netu...
- Mógłbyś dać mi dać w końcu te mientosy? Jeszcze muszę iść na konfrontacje z syrenami, a to do przyjemnych nie należy... - Przewróciłem oczami.
- Uuu... - Dał mi tym razem odpowiednią sakiewkę. I wziąłem ćwierć... Mmmmm... Truskawka.
- To idę... Przyjacielu... - Mruknąłem w drzwiach.
- To idź! - Pocałował mnie w policzek i zamknął drzwi. No okeeeej.
Teraz syreny... Eh... Jak ja ich... Grrr..
********
- A więc? - Zapytała mnie jedna z nich. Aktualnie siedziałem nad brzegiem....tak, że miałem tylko głowę i część tułowiu na powierzchni, a obok mnie siedziała dobrze mi znana syrena.
- Potrzebuje przemienić się w dziewczynę, a potem żebym się przemienił w odpowiednim momencie, wiesz o co chodzi. Prawda? - Powiedziałem szybko.
- Tak... - Zaśmiała się ze mnie. - Poczekaj... W tym nie mogę z Tobą rozmawiać poważnie. - Mruknęłam cicho. Nagle chwyciła mnie za wąsa i mocno za niego pociągając tak, że całego wyrwała.
- Aaaaaaaa!!!!! - Zawałem z bólu piszcząc jak mała dziewczynka, gdy ktoś jej wejdzie do kibla.
- Musiałaś? - Zapytałem zduszonym głosem tez mając się za twarz.
- Tak.
- Yhym... - Jęknąłem żałośnie, a w moich oczach pojawiły się łzy. Szybko wsadziłem ryj do wody, by nie było widać, że płacze.
- A teraz do rzeczy! Jestem w stanie Ci to załatwić... Ale... Chce abyś mnie uspokoi...
- To załatw ze gruby kij i usiadł na nim, uspokojenie gwarantowane! - Warknęłam wchodząc jej w słowo.
- Kusząca propozycja... Ale! Wolałabym zagrać z Tobą w pokera! - Uff... Dobrze, że nie u dom.... Publiczny. Nagle z dupy pojawiło się więcej syren, które zaczęły odstawiać zakłady. Że co kurwa?
- Heh... Ale... Ja nie umiem grać w pokera... - Jęknąłem kiedy zaczęła tasować karty. Tak naprawdę umiałem, ale ona jest mistrzem.
- To już nie mój problem! Albo wygrasz, albo przegrasz skarbie! - Rozdawała karty, a ja patrzyłem na to wszystko z przerażeniem. Udawanym rzecz jasna. Muszę jej dać wygrać, a reszta pójdzie.
*-*-*-*
Jak mogłem się spodziewać... Przegrałem! Opędzlowała mnie na każdy możliwy sposób.
- Przegrałem nici z mojego planu!
- Proszę... - Powiedziała wręczając mi buteleczkę... Z tym co chciałem... Ale jak to!?
- Ale przecież przegrałem... - Mruknąłem nie dowierzając.
- Mhyhyh... I tak bym Ci to dała. Z przegraną czy wygraną. A wiesz dlaczego? - Zapytała chichocząc. Coś czuję, że nie chce znać odpowiedzi...
- Dlaczego? - Wydusiłem z siebie..
- Bo kiedy się skupiasz... To grzechem jest nie zrobienia zdjęcia. - Wyszeptała mi podała mi swój telefon. Zmarszczyłem brwi. Ale to chujowo wygląda...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Japierdole, ale zez! I tak wyglądam jak się skupiam!? To wszystko wyjaśnia dlaczego jak piepsze prostytutki, to one się śmieją. Przyłożyłem rękę do skroni. Będę musiał się tego oduczyć.
A teraz lecę do domu!
***
Jest szósta rano. Właśnie wróciłem. Szybko wypijam zawartość buteleczki. Staję się... Jestem dziewczyną! Postanowiłem, że obudzę już Karolinę, aby mi pomogła się uszykować. W dodatku muszę robić wszystko, by ten piernik chciał mnie pieprzyć. To tego muszę zrobić tak, aby wyglądało to naturalnie, bo nie pyknie! Muszę się jeszcze zapytać Kory, o to co dokładnie robiła. Czy mam być nie grzeczna, czy właśnie na odwróć. Bądź co bądź, ale to dość trudne zadania!
- Karol! - Krzyknąłem piskliwy głosikiem. Grrr...
- Hmm...? - Powoli się przebudzała. Nagle zaczęła się ze mnie śmiać, tak, że że spadła z łóżka. Dzięki, naprawdę, dzięki!
- Uspokój się do jasnej cholery! Pamiętaj! Że robię z siebie błazna na Ciebie! - Krzyknąłem zły. Pomijając fakt, że jestem nim na codzień.
- Oki, zluzuj stringi! - Wstała ucierając niewidzialną łzę. - Trza Cię przyszykować! A i muszę Ci opowiedzieć jak doszło do tego, że on mnie obmacywał. Bo nie chce, abyś był cały czas dziewczynką, ponieważ w tym momencie czyje się jak lesba. - Wzruszyła ramionami i ruszyła w kierunku szafy. Hmmm... Ja poniekąd zawszę byłem i będę lesbą. Czy chłopak może być lesbą? Nie mam pojęcia, ale jeśli tak... To Karol może być gejem?!
- To opowiadaj... - Mruknęłam kiedy dostałem przygotowany przez nią zestaw ubrań.
