Ik kan niet meer!

Deel 49

POV Lina

Ik lag lekker in het bed en ik had het echt lekker warm met deze kleren. Ik ga vanaf nu altijd Foudel's kleren aandoen😍 het likt me echt niet om te slapen. Na nog een paar pogingen te hebben gedaan (is dat een zin) gaf ik het op en wilde ik me telefoon pakken. Maar ik weet niet, ik voelde me zo raar? Ik kan dit niet uitleggen? Ik was bang en ugh ik word gek. Ik voel me?? Ik weet het niet meer! Ik ben bang, maar ik weet het echt niet. Dit voelt niet fijn echt niet! Ik weet het niet!

Ik ren snel naar Foudel toe en lig naast hem in zijn bed. Gelukkig slaapt hij in een andere kamer. Voor is het zelf door heb begin ik opeens te trillen. Ik pak zijn arm en een deel van de deken en verstop me in ze allebei. Foudel praat tegen me, maar mijn hoofd is er totaal niet bij. Ik zie dat hij op wilt staan, maar ik ben bang en trek hem terug. Hij gaat meteen recht op zitten en pakt allebei mijn armen vast. Ik zit nog steeds te trillen en kan niet stoppen. "Lina, wat is er aan de hand?" Vraagt hij bezorgd. Ik schud hevig mijn hoofd.

Foudel reciteert koran in mijn oren, ik werd er Alhamdoullilah rustiger van. Ik begon te huilen wat steeds harder werd. Hij stopte met reciteren "ga verder alsjeblieft!" Zei ik met vochtige ogen. Hij reciteerde berder en weer moest ik huilen. Ik vond het zo mooi!

(Gewoon even een vraagje tussendoor: wie is jullie favoriete reciteur (is dat een woord)? Ik heb er 3: Sheikh Mansour al Salmi (omslag, niet die aan het praten is maar die reciteert, ik zou zeker even kijken) Saad al Ghamdi en Mishary Rashid Alafasy)

Foudel kwam rustig erbij liggen, en keek me nog een beetje verward aan. "Als je je morgen wat beter voelt vertel je het me, oké, tasba3ala ghair habibti" fluistert Foudel in mijn oor. Hij slaat zijn arm om me heen en geeft me een kus op mijn wang. Voor ik het wist viel ik al in een diepe slaap😍

POV Samir

Het is ochtend en ik ben vandaag best wel vroeg opgestaan om Tugba te spreken😍 ik kleed me om in een simpele trainingspak met Adidas slippers. Aangezien de zon hier erg vel schijnt doe ik er ook een zonnebril bij aan. Ik ontbijt snel met wat thee (oke ff serieus, wie houd er niet van thee??! Ik ben zo verslaafd aan thee hè😍) en een broodje Nutella.

Ik loop naar buiten pak me Vespa erbij en ik rij naar Tugba's huis. Daar aangekomen parkeer ik me Vespa en bel bij ze aan. Tugba heeft geen broers alleen een zus 'Asude'. Tugba doet de deur open en kijkt me vragend aan "uh hey" zeg ik ongemakkelijk "hoi" zegt ze droog terug. Dit ging echt veel moeilijker dan ik had gedacht! "Uhm ik vroeg me af of we misschien konden praten?" Vraag ik met moeite, maar Alhamdoullilah dat is er uit! "Waarom zou ik? Zodat je weer door je 'vriendinnetje' word gebeld en weg gaat zonder wat te zeggen?! Nou nee dank je, dan heb ik liever om hier te blijven!" Zegt ze sarcastisch en bot. Ze wilt net de deur dichtslaan maar ik hou mijn voet net nog tussen de deur "Alsjeblieft, ik heb echt een goede reden" smeek ik haar. Ik zie haar twijfelen, maar uiteindelijk besluit ze om toch mee te gaan.

We lopen naar een rustige weg en ik begin met praten. "Oke kijk, Lina is de vriendin van mijn zusje. ik ging met haar praten omdat Havva zwanger is, Havva zegt dat ze is 'verkracht' maar ik wist het niet zeker, dus ik vroeg het aan haar. Die dag dat ik je dit wilde vertellen belde Lina me, omdat Marouane, haar neef, in het ziekenhuis lag" leg ik haar uit. Ze knikt begrijpend maar al snel begint ze met praten "En waarom zou ze jou bellen als het HAAR neef is???" Vraagt ze een tikkeltje boos. "Omdat ik haar neef ken!" Zeg ik zuchtend. Soms kan ik me echt aan haar irriteren, maar ze is wel lief. "Sorry" zucht ze zacht.

POV Lina

Ik sta bang in de keuken ontbijt te maken voor mezelf, Chaima en Amira. We zijn de enige thuis. Chaima komt naar beneden en begroet me "Sabah al ghair" begroet ze me "Sabah al noor" zeg ik terug. Ze gaat op haar telefoon zitten en al ik klaar ben en er bij kom zitten legt ze hem weg "Mijn vriendin Nabra komt zo" zegt ze blij. En dan komt Amira er ook bij zitten. We kletsen wat gezellig tot dat de bel gaat. Chaima doet de deur open en knuffelt haar vriendin. Ze komt binnen en ze is een Ma'Sha'Allah mooi meisje.

(Allah y rhama trouwens, moge Allah swt haar zondes vergeven en haar rijkelijk belonen met Jannat al Firdeaus)

Ik laat haar binnen en groet haar. Even kater zitten we met ze allen met een kop thee aan de keukentafel te kletsen. Zo zijn we meer over haar te weten gekomen. Ze heet Nabra, ze is 22 ze is Sudanees (😜❤️) ze heeft 2 zusjes en ze is pas getrouwd. Ze is best wel aardig.

POV Adam

Asalama3alykom,

Ik heb denk ik niks te zeggen dus.........g

Oo nee laat maar, ik heb besloten om een paar delen te herchrijven

Doeii❤️💋