Sabahın erken saatlerinde gözlerini yeni güne ilk açan Bedirhan oldu. Melekler gibi göğüsünde uyuyan sevdiği kadını izledi uzun bir süre. Yanındayken bile özlüyordu, doyamıyordu Yaren'e. Ona sevdalıydı. Ona aşıktı. Ansızın bir gece kapısına gelen bu kadına ölüyordu. Sanki dünyaya onunla beraber gelmiş gibi hissediyordu. Yıllardır tanıyor gibiydi. Monoton hayatına renk getiren bu kadın başının tacıydı. Yüreğinin sahibiydi. Ve bugün onun günüydü.
Usulca karısının başını yastığa bırakan adam ses çıkarmamaya özen göstererek yataktan çıktı ve pijamalarını çıkartıp üstünü giyindi. Karısının halen mışıl mışıl uyuduğuna emin olan adam saçlarının arasına ufak bir öpücük bırakıp odadan çıkıp dış kapıya doğru yol aldı. Hızlı bir şekilde paltosunu ve ayakkabılarını giyip evden çıktı.
Yaklaşık olarak iki saat sonra eve anca gelebilmişti Bedirhan. Sessiz bir şekilde eve girmişti. Elindeki poşetleri mutfağa bırakıp karısını kontrol etmeye odalarına gitti. Yaren'in uyuduğuna emin olduktan sonra mutfağa dönerek hemen kahvaltıyı hazırlamaya başladı. Aldığı taze, sıcak ekmeği bir kenara koyarak çayı da demledi. Karsı için aldığı gülleri ve Hasan ustadan yapmasını istediği pastayı da masanın diğer köşesine koydu Yaren'in görüp mutlu olması için. Her şeyin hazır olduğuna emin olan Bedirhan yüzünde bir gülümsemeyle mutfaktan çıktı karısını kaldırmak için.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Henüz odalarının kapısını aralamamıştı ki evin zili çalmıştı. Duyduğu sesle kaşlarını çatarak gözlerini deviren Bedirhan homurdanarak kapıya bakmaya gitti. Ne güzel karısına sürpriz yapacaktı ama belliydi ki başkası da ona sürpriz yapacaktı. Söylene söylene açtığı kapının önünde gördüğü Lale ve Emir'le genç adam derin bir nefes alarak, "Ne işiniz var burada?" diye hemen sordu rahatsız olduğunu açıkca belirterek.
Arkadaşının her zaman ki huysuz hallerini umursamayan Emir, "Barıştık ya dün biz de bunu bu sabah sizin evde kahvaltıyla kutlayalım dedik. İyi demişiz değil mi?" diyerek sırıttı.
"Ya ne demezsin.." diye homurdanan Bedirhan kapıdan çekilerek yol verdi, "Geçin bakalım." diyerek hoşnutsuz bir şekilde. Biliyordu ki şimdi git dese Emir kafasını şişirir ve asla gitmezdi bu yüzden buyur etmişti içeri.
"Tekrardan günaydın abi.." diye mırıldandı Lale ve buna karşılık Bedirhan da başını salladı. Ayakkabıların çıkaran Emir ceketini de portmantoya asarak, "Yaren nerede?" diye sordu.
Arkadaşlarının önünde mutfağa geçen Bedirhan, "Odanın havalanması için camları açmaya gitti.." diye uydurdu bir yalan ve ekledi, "Gelir şimdi.." diye.
Mutfağa arkadaşının arkasında giren Emir masayı süzerek heyecanla, "Lan bana gül mü aldın? Pasta da almış kardeşim ya hem de çiçekli çiçekli.." dedi sonra da düşünceli bir şekilde Bedirhan'a bakarak, "İyi de sen benim geleceği mi nereden biliyordun?" diye ciddi ciddi sordu.
