Karnındaki kıpırtılarla gözlerini yeni güne açtı Yaren. Yüzünde bebeğinin hareketleriye oluşan gülümsemeyle kocasının karnının üstündeki koluna dikkat ederek okşadı karnını genç anne adayı. Elinin hafif çıkık karnıyla temas etmesi bile içinin titremesine sebep oluyordu. İçindeki heyecan anlatılamazdı. Heyecanla beraber korku da vardı ama onu şu an yok saymayı tercih ediyordu çünkü daha doğumuna vardı. Anne olacaktı ve o günü iple çekiyordu. Elinin altındaki o küçük mucize yuvasını şenlendirecekti, hayatlarını renkleştirecekti. Kocasının da dediği gibi sevdalarının meyvesi çekirdek bir aile olmalarını sağlayacaktı.
Kocasının kolunu hafifçe kaldırarak yan dönüp geri indirdi ve kocasıyla yüz yüze geldi Yaren. Sevdiği adamın düzenli nefes alışverişinden uyuduğunu anlamıştı. Her nefesle içinden şükür etti ve siyah gözlerini kocasının hayran olduğu yüzünde gezdirdi usulca. O kadar masum duruyordu ki kocası içinde oluşan öpme isteğini geri çevirmeden başını kaldırarak yanağına ufak bir öpücük bırakıp başını geri yastığına yasladı. Genç adam kaşlarını çatsa da uyanmamıştı.
Gözlerini duvardaki saate çeviren Yaren kocasını kaldırmanın uygun olacağını düşünüp, "Bedirhan.." diye seslendi bir elini kaldırıp kocasının yanağına yaslayarak kirli sakallı yanağını okşadı.
Bedirhan ağzında anlaşılmayacak bir şeyler gevelese de uyanmadı. Kolunu karısının beline daha sararak uyumaya devam etti. Yeri rahattı ve uyanmaya niyeti yok gibiydi.
Kocasını uyandırmak zorunda olduğunu bilen Yaren bir kez daha yüksek bir sesle, "Bedirhan hadi uyan artık.." dedi.
Karısının sesiyle yavaş yavaş gözlerini açan Bedirhan sevdiğine bakarak içinden şükür edip, "Ne oldu?" diye sordu uykudan çatallaşmış sesiyle ve karısının belindeki kolunu çekip elleriyle gözlerini ovuşturdu.
"Kalk da gidip dışarıda kahvaltımızı yapıp sonra da şu bakım evinin parasını yatıralım.."
"Ne acelesi var?" diyerek gözlerini bir kez daha ovdu Bedirhan. Halen uykusu vardı.
"Bir şeye evet dedik yapalım Bedirhan. Uzattıkça tadı kaçar hadi canım.." dedi Yaren sevdiğinin ellerini gözlerinden çekip yataktan doğrularak kocasına yaklaştı ve göz kapaklarının üstüne birer öpücük bıraktı.
Karısının bu hareketiyle dudağının kenarı kıvrılan Bedirhan gözlerini açarak, "Öpücüklerle aklımı başımdan alıp istediğini yaptırıyorsun farkındaysan," dedi alaycı bir tavırla.
Kaşlarını çatan Yaren bozulmuş bir şekilde, "Öpmem bundan sonra bende. Gören de neler yaptırıyorum sanır.." dedi alınmış bir ses tonuyla.
Karısının alındığını anlayınca hemen, "Yaren kızma kötü bir şey demedim.." dedi Bedirhan. Ne onu üzmek ne de kızdırmak istiyordu sadece takılıyordu ama karısının hormonları sayesinde hep yanlış anlaşılıyordu.
"Resmen parmağında oynatıyorsun dedin." diyerek kaşlarını çattı Yaren.
Karısının alıngan tavrına gülümseyen Bedirhan göz kırparak, "Senin parmağın olduğu sürece sorun yok benim için.." dedi hınzırca.
Kocasına gülmeye başlayan Yaren, "Deli.." dedi.
Yatakta iyice yayılan Bedirhan kollarını iki yana açıp, "Sana deli oluyorum doğru," deyip hemen kendini toparlayıp doğruldu yatakta ve hemen karısına yaklaşarak dudağına tutkulu bir öpücük bırakıp geri çekildi, "Hazırlan gidelim," diyerek ve hemen yataktan çıktı.
