Güne ilk gözlerini açan Yaren oldu. Gözleri saate takıldığında henüz saatin dokuz olduğunu gördü. Yanında düzenli bir şekilde nefes alıp veren sevdiğini hissettiğinde damarlarındaki kanın akışı hızlandı. Kalbi göğüs kafesinden çıkmak için can attı. Aklı dün akşam olanları halen almıyordu. Seviliyordu. Bunun anlamı o kadar güzeldi, o kadar büyüktü ki gülümsemeden edemedi. Gözlerindeki mutluluk parıltıları görülmeye değerdi.
Usulca başını kaldırıp sevdiği adama baktı. İç çekerek onun o yakışıklı yüzüne baktı. İçinden şükür ederek elini kaldırdı düşünmeden kocasının yanağına dokunmak için ama eli hava da asılı kaldı. Bedirhan çok güzel uyuyordu onu uyandırmak istemiyordu. Elini indirmek için harekete geçmişti ki kocasının sesini duyması ve korkması bir olmuştu.
"Koy elini yanağıma."
Eli havada asılı kalan Yaren şaşkınca kocasına baktı. Gözleri kapalıydı ama uyanıktı Bedirhan. Ne yapacağını şaşırarak öyle kalakaldı. Dün sevdiğini söylemiş olabilirdi ama utanıyordu işte.
"Hadi.. Rüya olmadığını bileyim..." diye ısrar etti Bedirhan ve ekledi, "Hadi Yaren'im." diye.
Yaren havada kalan elini yutkunarak kocasının yanağına yasladı. Kocasının sakalları eline batsada umursamadı. Elini kıpırdatmadan anın keyfini çıkardı.
Bedirhan karısının dokunuşuyla derin bir iç çekti. Varlığına her saniye şükür ettiği karısı sayesinde bulutların üzerindeydi. Mutluydu. Hem de çok. Yavaşça gözlerini açtı ve dua etti içinden ilk önce. Şükür etti. Sonra da, "Günaydın." deyip sevdiğinin gözlerinin içine bakıp daldı gitti.
Yaren tutulmuşcasına kocasına baka kaldı. Zorla ağzından fısıltı halinde bir, "Günaydın," çıktı. Mutluluk dört bir yanını sarmıştı. Çok heyecanlıydı. Elini çekmek için hareket eden elini Bedirhan hızla tuttu ve dudaklarına götürerek avuç içine sevgi dolu bir öpücük bıraktı sonra da karısının elini indirdi. Kolunu Yaren'in beline sarıp aralarındaki mesafeyi kapatarak kendine doğru çekti.
Genç adam bir kez daha olanlara inanmazcasına, "Dün akşam duyduklarım gerçekti değil mi?" diye sordu.
Utanan Yaren başını eğip kocasının boyun grintisine yaslayarak, "Hı hı," diyebildi. Kendi bile şaşkınlığını henüz atamamıştı.
Bedirhan karısının bu tatlı haline dayanamayıp hızlı ve bir o kadar dikkatlice yanaklarından tutup başını kaldırdı yüzüne doğru ve dudaklarına can alıcı bir öpücük bırakıp geri çekildi, "Oh.." diyerek. Sanki susuz kalmış da uzun zaman sonra su içmiş gibi hissetmişti.
Yaren ruhunu, kalbini besliyordu.
Karısının utandığını hal ve hareketlerinden anlayan genç adam hızlı bir şekilde yataktan çıktı ve, "Hadi kalk giyinde dışarıda yapalım kahvaltımızı bugün sonra da sana elbise almaya gideriz nişan için." dedi.
"Ben giderdim yarın Filiz'le..." diyebildi Yaren kocasının uzaklaşmasıyla biraz kendine gelebilmişti. Emir abisinin nişanı iki gün sonraydı ve henüz bir elbise alamamıştı.
Kaşlarını çatan Bedirhan, "Benimle gitmek istemiyor musun?" diye sordu. Bunun düşüncesi bile yüreğini yakıyordu.
Kocasının kendisini yanlış anlamasıyla, "Hayır ondan değil ben işin varsa diye dedim.." diyerek başını eğdi ve devam etti sözlerine Yaren, "Yoksa isterim seninle beraber gitmeyi.." diyerek.
