Kısa süre sonra kapının çalmasıyla Yaren koşarak kapıyı açmaya gitmişti. Çok heyecanlıydı ve ilk defa kendi arkadaşları olmasa bile misafirliğe gidecekti. Normal insanlar gibi vakit geçirecekti.
İçini kıpır kıpır eden hisle ağır çelik kapıyı açan Yaren karşısında Emir'i görünce şaşırarak, "Emir abi?" diye konuştu. Onu beklemiyordu, dün Bedirhan ben Yaren'i alır gelirim dedikten sonra Emir'in gelmeyeceğini düşünmüştü ama yanılmıştı.
Yaren'in şaşkın ifadesine bakan Emir gülümseyerek, "Abin yesin seni. Hadi bize gidiyoruz.." dedi neşeli bir şekilde ve, "Ama Bedirhan kızmasın?" diye tereddütle soran Yaren'e, "Onun sinirlenmesi bana sökmez hadi," dedi ısrar ederek.
Kararsız kalan Yaren kendisini düşünerek almaya gelen Emir abisini bekletmemek için mecburen, "Tamam ben böreği alıp geleyim o zaman." diyebildi.
Gözleri iri iri açılan Emir, "Yaptın mı?" diye sorarak şaşkınlığını belirtti. Şaşırmıştı. Evet dün ondan börek istemişti ama şaka yapmıştı, kendilerine alışsın diye uğraşıyordu ve onun gerçekten börek yapacağı aklının ucuna bile gelmemişti. Yaren'in dün ki masum, sessiz hali içinde bir yerleri sıcacık etmişti. Sevmişti kızı. Onu tam olarak tanımıyordu ama kanı ısınmıştı ve onun o masum duruşu sahiplenmesine sebep oluyordu. Dün kendisi ve Demir onu koruyacaklarına söz vermiştiler zaten. Yardıma muhtaç birine sırtını dönmek yakışmazdı onlara.
"Evet," diyerek gülümsedi Yaren.
Yaren'i zaten sevmişti Emir ama kızın daha dün tanıdığı biri için böyle çabalaması onu mutlu etmişti. Samimi bir şekilde, "Bundan sonra dünya ahret bacımsın, dile benden ne dilersen. Gel kız buraya.." deyip kızın omzuna attı kolunu ve kendine doğru çekip saçlarını öptü. Hep bir kız kardeşi olsun istemişti ve şimdi kardeşi Yaren olacaktı.
Yaren'de şaşkındı. Üvey abisinden hiçbir zaman görmediği ilgiyi, sevgiyi daha dün tanıştığı adamdan görüyordu. Daha kendisini tanımadan sahiplenmişti kardeş olarak Emir. Sulanan gözlerini hemen sildi. İlk defa abilik yapan birisini görüyordu ve bu his hem güzel hem de kendisine yabancı olduğu için tuhaftı. Güvenmek onun için zordu ama Emir'in ve diğerlerinin sıcak kanlı ve içten olmaları Yaren'i zorluyordu. Gideceği için onlara çok bağlanmak istemiyordu ama ilk defa böyle hissettiği içinde sonuna kadar hissettmek istiyordu.
Daha fazla duygusallığa bağlarsa ağlayacağını bilen Yaren geri çekilip paltosunu giyindi sonra da mutfaktan böreği koyduğu kabı aldı ve Emir abisiyle beraber çıktılar evden.
🌹
Arkadaşlarının evine geç kalmamak için erken çıkmıştı Bedirhan pastaneden bugün. İşlerini erkenden halledip evinin yolunu tutmuştu. Yaren hazırlanıyordur diye kapıyı çalmadan kendi anahtarıyla açıp girdi eve. Emir aramaya başlamadan üstünü giyinip sonra da Yaren'i alıp onlara gitse iyi olacaktı.
Hava halen aydınlık olduğu için ışığı açmaya gerek yoktu ama evin garip sessizliği kaşlarını çatmasına sebep oldu. Normale göre ev çok sessizdi. Yani Yaren geldikten sonraya göre sessizdi yoksa öncelerden alışıktı bu sessizliğe. İçine düşen korkuyla, "Yaren? Yaren?" diye kızı çağırdı ama ne bir ses ne de bir cevap veren olmuştu. İçine yerleşen garip korkuyla hızla odaları tek tek aradı Bedirhan ama kız yoktu. Ensesini kaşıyarak, "Kız yok lan! Abisi mi geldi?" deyip dolanmaya başladı sinirle evin içinde.
Ne yapacağını bilemeden sıkıntıyla bir sağa bir sola giden adam telefonunun sesiyle duraksadı. Hızla cebinden telefonu çıkartıp gelen mesaja baktı.
|Emir 17:24| Yaren bizde. Sen de gel hadi😘.
Okuduğu mesajla hem rahatlayan hem de sinirlenen Bedirhan, "Şerefsiz." diye tısladı kendi kendine odasına doğru giderken. Her ne kadar rahatlasa da kızı görmek istiyordu. Ona bekle demişti ama kız dinlememişti onu ve bu hoşuna gitmemişti.
