Like We Used To [Kaisoo]

Nineteen

Dedicated sa kanya :) Hi thank you for reading my book hehez. Fc ko eh HAHAHAHA. Sana suportahan mo hanggang huli. Enjoy reading~

Baekhyun's POV

"Baekkie~" etong si Chanyeol ang aga-aga bigla-biglang tumatawag. Mish niya ne dew eke ahe.

 

"Chanyeol ang aga mong istorbo, inamo ka." Inaantok kong sabi sa kanya. Jusko 4:30 palang po ng umaga. 

"Sorry na, miss na kita eh." Sabi niya na nakapag-pangiti sa'kin. Enebe kilig mats.

"Kamusta nga pala si Jongin diyan?" Tanong niya. Halos araw-araw siyang tumatawag pero ngayon niya lang ulit natanong si Jongin.

"Maayos naman." Sabi ko. Oo, hindi ko kinukwento si Kyungsoo sa kanya. May dahilan ako kung bakit.

"Yeol kailan ka ba uuwi dito?" Nakanguso kong tanong sa kanya. Narinig ko siyang napatawa. His laughs are like music to my ears. Oo na, corny na kung corny. Maganda naman ako *flips hair*

"Soon baby. I'll be there soon." Alam kong nakangiti siya ngayon. "Osige na. Matulog ka na ulit Baekkie. I love you~" malambing niyang sabi. This is why I fell in love with this giant. Masyado siyang sweet na pati asin lalanggamin.

"I love you too, Channie~ See you in my dreams hihi." Sabi ko naman. Pagtawa niya ang huli kong narinig bago maputol ang tawag.

Kyungsoo's POV

"Hyung~" bwisit 'tong negers na 'to. Kanina pa ako kinukulit, sebey dew keme melege. Charot. Magbake daw ako ng cake. Eh jusko tinatamad ako.

"Ano ba negro eyeke nge!" Pagtataboy ko sa kanya. Kanina pa siya nakayakap sa'kin. Mukha tuloy akong may koala.

"Sige na, Soo~ Nagugutom ako eh huhu." Sabi niya at mas lalong siniksik yung mukha niya sa leeg ko. Mahalagang paalala lang po, hindi pa kami ni Jongin. Sadyang maharot lang siya--kami pala. Oo na maharot na ako. Aminado naman ako eh.

"Enebe nekekelete eke Jungeeeenn." Sabi ko habang nilalayo yung pagmumukha niya sa leeg ko. Kinikikig ako pota.

"You smell good." Sabi niya habang inaamoy yung leeg ako.

"Kapag hindi ka lumayo sa'kin hindi ako gagawa ng cake." Pananakot ko sa kanya. Agad naman siyang humiwalay sa'kin at umayos ng upo. "Pero joke." Pagpapatuloy ko sabay tawa. Akmang yayakap nanaman siya nang tapalan ko ng throw pillow yung pagmumukha niya.

"Chansing ka ah." Sabi ko sa kanya. Ngumisi lang siya at kinindatan ako. Napatingin naman ako kay Baekhyun na kagagaling lang sa kusina. Napakunot ako ng noo.

"Oh, bat ganyan itsura mo? Anyare?" Tanong ko sa kanya. Kung itong katabi ko mukhang koala, si Baekhyun mukhang panda.

"Ihh, sisihin mo si Chanyeol." Kinikikig niyang sabi. Meheret telege.

"Lamporeber." Bitter kong sabi. Napatawa naman siya.

"WEH WALA DAW POREBER PERO HUMERET KEY JENGEN." Rinig naming sigaw ni Luhan mula sa banyo. Natawa naman si Baekhyun at Jongin. Luh pinagtulungan ako. Umirap nalang ako at humarap na sa tv. Heh, manonood nalang ako.

"Hyung alis muna ako." Napatingin kami kay Taehyung na bihis na bihis. Hulaan ko may date sila ni Jungkook. Aish, ang bata-bata pa kalandian agad. Chos, kapal muks kala mo hindi malandi eh.

"Oh, san ka nanaman pupunta? Ilang araw ka dun? Sabihin mo lang kung may balak ka pang umuwi dito ah." Dirediretsong sabi ni Baekhyun sa kanya.

"Pupunta ako kila Hoseok. Bibisitahin ko, baka mamaya patay na yun," tumigil siya at tumawa. "Babalik ako bukas." Sabi niya at ngumiti muna bago umalis.

"Hay, yang batang yan talaga." Napabuntong hininga nalang si Baekhyun.

"Hyung, akyat lang ako ah." Sabi naman nitong katabi ko.

"Osige, wag ka ng bababa ah?" Pabiro kong sabi. Napanguso nalang siya at umakyat na.

Jongin's POV

"Oh, Jongin napatawag ka? Kamusta na diyan?" Tanong ni Chanyeol sa kabilang linya. I called him para naman hindi siya outdated sa mga nangyayari dito.

"Wala namiss lang kita." Natatawa kong sabi. I heard him faked gagged.

"You're gross." Sabi niya at tumawa.

"I'm just joking. Maayos naman ako dito. Ikaw kamusta sa kumpanya?" Pabalik kong tanong. I heard him sigh. 

"I'm fine. Marami lang inaayos sa company but I'm doing good." Sabi niya. Being a CEO is really hard. Hindi naman kasi pwedeng si Yoora noona ang mamahala ng company nila dahil may sarili itong trabaho at plano talaga ng mga magulang ni Chanyeol na siya ang maghahandle nito. Well for my case, nagiisang anak lang ako so I had no choice.

"How's our Kyungsoo project, huh?" I bet he's smirking.

"Well," huminto ako. "We're back together. I mean, maayos na kami but I'm still like, getting him little by little." Nakangisi kong sabi. Tumawa naman siya. He's such a supportive best friend.

"Matinik ka talaga. Way to go, Jongin." He said to cheer me up. Narinig kong may nagsalita. "I'm sorry but I have to go. May meeting kami eh. Keep up bro. Mwaps." Natawa naman ako sa kanya. He's really disgusting. Disgursting shiitt *insert Lee Min-ho's tone*

"Eww. Sige lumayas ka na." Natatawa kong sabi saka binaba ang tawag. Bumukas ang pinto ng kwarto ni hyung na siyang ikinagulat ko. Lumingon ako at nakita si Kyungsoo.

"May kausap ka ata, nakaistorbo ba ako?" Sabi niya habang naglalakad papunta sa kabilang banda ng kama.

"Are you jealous?" Tanong ko habang nakangisi sa kanya.

"Nagtanong lang selos na agad? Hindi ako nagseselos no." Sabi niya sabay irap. I chuckled and went closer to him.

"But you sounded like one, babe." I said and back hugged him. He's so squishy. I want to hug him until he can't breath. Charot. Edi namatay siya nun.

"Psh, lumayo ka nga sa'kin Jongin. Nelekelete eke, pota." Sabi niya habang inaamoy-amoy ko ang leeg niya. Ang bango niya talaga~ Hinalikan ko siya sa pisngi bago tumayo. Yeah you can tell that I'm addicted to him. Well, he's my kind of drug tho.

_____________________________________

NOTE: Aww short update huehue. Sorry na. Pramis babawi ako sa next chap. At pasensya na din dahil hindi ako nakapag-update kahapon. Lumipad utak ko sa Saturn eh hinabol ko pa. Okay waley. Lab lats <3