That Frat Leader (TFL SERIES #1)

BOOK 3- Chapter 11

“Is he damn crazy?” Inis na tanong ni Reige kasabay ng ilang sunod sunod na busina ng sasakyan ni Damon.

Hindi nakalagpas sa isip ko ang pagbabago ng kanyang sasakyan. Siguro binenta na niya ang kanyang BMW. It will just remind us. Kung siguro ako ay tinago ang mga bagay na may alaala namin, siya naman ay tinapon na at kinalimutan. Masakit pero kailangan ko ng tanggapin e.

Sa gitna ng pag-iisip ko ay matagumpay na nakarating sa bandang kanan namin si Damon. Dahil hindi tinted ang taxi na sinasakyan ko, kitang-kita ko ang gulat na rumehistro sa mukha ni Damon nang makita kung sino ang nagda-drive ng sinasakyan ko.

At nang matauhan siya ulit, unti-unting bumagal ang pagpapatakbo niya ng sasakyan hanggang sa tuluyan na kaming nakalayo sa kanya. Muling bumuhos ang mga luha ko. Hindi ko alam kung bakit niya ako sinubukang habulin at ayokong umasa. May iba na siyang mahal. Kinalimutan na niya ako. Tama lang na dumistansya na talaga ako sa kanya. Ayokong guluhin ang buhay niya. Ayokong sirain ang masaya at tahimik niyang buhay.

“You don't want them to see you crying.” Dinig kong sabi ni Reige saka hininto sa gilid ang sasakyan.

Bumaba siya agad para lumipat sa tabi ko. Nilagay niya sa front seat ang bago ko at tinitigan ako. Mabibigat ang mga tingin niya sa akin kaya hindi ako makatingin pabalik sa kanya. Isa pa nahihiya akong nakikita niya akong umiiyak. Kahit anong pigil ko, ayaw huminto sa pagbuhos ang mga luha ko. Kung ano ano na ang pumapasok sa isip ko.

Simula nung muli kaming magkita ni Damon hanggang sa pagsunod niya sa akin kanina. Bakit? At bakit niya tinanong kung mahal ko pa rin siya? May magbabago ba? Mamahalin niya ba ako ulit? Mawawala na ba ang galit niya sa akin?

“Can you tell me what happened, Gibrielle?” Mahinahong tanong ni Reige.

Nilingon ko siya. “How to move on?”

“Handa ka na ba?”

“Gusto kong maging ready... pero hindi ko alam kung paano... pakiramdam ko masakit mag move on...”

“Sino bang hindi nasaktan sa pagmo-move on?”

Napatitig ako kay Reige. Hindi ko alam kung may nararamdaman pa rin ba siya sa akin pero ayokong mag-assume. Saka hindi ko na binibinigyan pa ng malisya ang pagtulong niya sakin. Ni hindi ko alam kung may nililigawan na ba siya ngayon o may girlfriend na. Pero paano niya natanggap na may mahal akong iba nung mga panahong may nararamdaman siya para sa akin?

Kung iisipin, nangyayari na sa akin ngayon ang nangyari kay Reige. Pero magkaiba kami dahil magkaibigan pa rin kami. Kami ni Damon ay hindi at mukhang malabong maging magkaibigan kung hindi niya ako mapapatawad. At kung mapapatawad man niya ako baka mahirap nang gawing pagkakaibigan ang relasyon naming dalawa.

“Paano? Paano mo matatanggap na may mahal ng iba ang taong minahal mo ng lubusan?”

“Hindi madaling tanggapin, Gibrielle. Hindi ibig sabihin na madaling naka move on ang isang tao ay hindi niya talaga mahal iyon. At hindi ibig sabihin na matagal ka maka-move on ay talagang mahal mo siya. Moving on is accepting your past and moving forward.” Seryosong sabi ni Reige.

Bumuhos na naman ang luha ko. Naguguluhan na ako. Ano bang dapat kong gawin? “I don't know what to do... Aaminin ko, nasasaktan ako... sobra... Pero akong magagawa ko? May iba na siya. Galit siya sa akin... Ganun ba kahirap tanggapin ang rason ko? Ganun ka lame ang dahilan ko? Selfish ba ako? Duwag? Tanga? Walang tiwala sa kanya? God knows how much pain I've gone through and I'm still going through as of now. He doesn't have the burden. I have it. Siya ang iniwan kaya mabilis siyang nakapag-move on. Ako ang nang-iwan kaya hanggang ngayon hindi ako makapag-move on at nasasaktan pa rin ako.”